blaðið - 14.11.2005, Qupperneq 14

blaði
Útgáfufélag: Ár og dagur ehf.
Stjórnarformaður: Sigurður G. Guðjónsson.
Ritstjóri: Karl Garðarsson.
VANDI FRAMSOKNAR
Framsóknarflokkurinn hélt miðstjórnarfund sinn um helgina og þar
var ekki síst rætt um innanflokksmál. Af formanni flokksins og forsætis-
ráðherra, Halldóri Ásgrímssyni, var það helst að skilja að kynningarmál
flokksins væru í ólestri, flokkurinn hefði vissulega starfað vel í ríkis-
stjórn og unnið að góðum málum, landi og þjóð til heilla, en einhvern
veginn hefði þjóðin ekki orðið þess vísari. Bað Halldór menn blessaða
að láta af hógværð sinni um störf flokksins.
Nú kann nokkuð að vera til í þessu. Kynningarmálin hafa ekki geng-
ið neitt sérlega vel hjá framsóknarmönnum. En það má líka halda því
fram, að það sé ekkert sérstakt að kynna. Halldóri hefur farist húsvarsl-
an í stjórnarráðinu sæmilega úr hendi, en ekkert umfram það. Þá sjald-
an reynt hefur á forsætisráðherra á skömmum ferli hefur hann verið
fremur seinheppinn og ekki sýnt þá leiðtogahæfileika, sem þjóðin þarf
að njóta í þeim stóli. Halldór er hugsanlega að átta sig á því, að þó mönn-
um hafi sýnst Davíð fara létt með þetta í rúm 13 ár, kunni starfið að vera
vandasamara en hann hafði haldið.
Það er erfitt að sjá það í kortunum að Halldóri Ásgrímssyni takist að
snúa vörn í sókn og auka fylgi flokksins á ný. Aðeins sú staðreynd að
flokkurinn kemst tæpast neðar í könnunum heldur þeirri von á floti að
fylgið mjakist upp í hinni næstu.
Vilji Framsóknarflokkurinn lifa af þarf hann að taka hvort tveggja til
rækilegrar skoðunar, stefnu flokksins og forystu. Trúverðugleiki flokks-
ins í þéttbýli er sáralítill og ekki upp á marga fiska í dreifbýlinu heldur.
Flokkurinn hefur um áratugabil verið hinn eini, sem beinlínis hefur
skilgreint sig sem miðjuflokk, en þess nýtur hann varla mikið lengur.
Öllum er ljóst að með nýjum formanni hyggst Sjálfstæðisflokkurinn
sækja nær miðju en verið hefur um langt skeið og nýr formaður Sam-
fylkingarinnar segir sóknarfæri síns flokks liggja á sömu miðum, hver
sem raunin verður.
Vilji framsóknarmenn ekki að stóru flokkarnir tveir kvarni enn frekar
utan af Framsóknarflokknum þurfa þeir að tala skýrar og höfða til fólks
á nýjum forsendum. Ef til vill kallar það á nýjan formann í þeirri sveit
líka.
Auglýsingastjóri: Steinn Kári Ragnarsson. Ritstjórn & auglýsingar: Bæjarlind 14-16,201 Kópavogur.
Aöalsími: 510 3700. Símbréf áfréttadeild: 510.3701. Símbréf á auglýsingadeild: 510.3711.
Netföng: vbl@vbl.is, frettir@vbl.iSr auglysingar@vbl.is.
Prentun: Prentsmiðja Morgunblaðsins. Dreifing: íslandspóstur.
Veturinn
er kominn!
Ugla útigalli
Stæröir: 86-104
kr. 8.800
14 I ÁLIT
MÁNUDAGUR 14. NÓVEMBER 2005 blaðió
JBfojEú 'pNW. \ WWffiíKi FZ >
m ví§t umíg mvtp m rcim
MtÐ ?'íBfiiKHfíR Á WBtyUM PMi
TÁm TMKtnm fi m otff bU j
S fMt Ú tíMLWril. fS

Hin grimma pólitík
Þegar ég var barn átti ég heima í sveit.
Á bænum voru hænur, rollur, beljur,
kettir og yfirleitt einn til tveir hund-
ar. Einn af hundunum (reyndar tík)
er mér sérstaklega eftirminnileg. Sú
var grimm, eigingjörn og frekar vit-
grönn. Grimm vegna þess að hún
átti það til að ráðast að gestum og
gangandi, urra að þeim og jafnvel
bíta. Einnig sýndi hún tennurnar
og rauk í hvaða hund sem leyfði sér
að koma nálægt sveitabænum okk-
ar. Eigingjörn vegna þess að þegar
matur var borinn fyrir hunda bæjar-
ins var hún iðulega fyrst til að fara í
matarskálina og hrifsa til sín bestu
bitana. Aldrei gat hún leyft sér að
deila þeim með öðrum. Vitgrönn
vegna þess að sama hversu mikið ég
og bróðir minn reyndum að kenna
henni hinar ýmsu kúnstir þá lærði
hún aldrei neitt. Ennfremur neitaði
hún algerlega að gera það litla gagn
sem krafist var af henni, sem var að
smala kindum á haustin. Ástæðan
fyrir því að ég hugsa reglulega til
þessarar tíkar er að hún minnir mig
á aðra tík, nefnilega pólitík.
Áhugamaður um pólitfk
Ég hef ávallt haft mikinn áhuga á
pólitík og sá áhugi hefur síður en
svo minnkað eftir þvi sem ég eldist.
Um þessar mundir nýt ég þeirra
forréttindi að fá að fylgjast vel með
þvi sem alþingismenn okkar eru að
gera - slíkt er hluti af minni vinnu.
Eg sit því og horfi á alþingismenn í
ræðustól á hinu háa Alþingi, les það
sem þeir skrifa á heimasíðum sin-
um og í blöðum og horfi á viðtöl við
þá í fjölmiðlum. Mér sýnist að pólit-
íkin i dag eigi allt sameiginlegt með
tíkinni minni í sveitinni í gamla
daga.
Aðalbjörn Sigurðsson
Sama sagan
Pólitíkin er grimm vegna þess að
þarna er hópur af snjöllu og vel
gefnu fólki sem þrátt fyrir allt getur
ekki komið sér saman um nokkurn
hlut. Þvi er rifist og harkað fram í
rauðan dauðann og þeir þykja bestir
i bransanum sem harðast geta bitið
frá sér - eru grimmastir við pólit-
íska andstæðinga.
Hún er eigingjörn vegna þess að
þrátt fyrir að allir þessir ágætu þing-
menn okkar eiga að vera að vinna
að hagsmunum fslendinga - allra ís-
lendinga - virðast þeir ekki geta þol-
að þegar einhver leggur fram gott
mál. Þau leiðu umskipti hafa orðið
á Alþingi síðustu árin að þau frum-
vörp sem lögð eru fram af stjórn-
arandstöðu fá sjaldnast afgreiðslu
Klippt & skoríð
- svona eins og það sé eitthvað nátt-
úrulögmál að rétt tæplega helming-
ur Alþingis fái sjálfkrafa vondar
hugmyndir.
Að endingu er hún vitgrönn
vegna þess að þegar horft er yfir þá
flóru af málum sem lögð eru fram
og rædd finnst manni ekki mikið til
koma. Klukkutímunum saman er
kanínuvandinn í Vestmannaeyjum
ræddur, farið er yfir aðgerðir til að
bæta heilsu íslendinga og vegagerð
yfir Stórasand rædd niður i kjölinn
- listinn af skringilegum málum
er ákaflega langur. Einnig virðist
manni sem þingmenn læri ekki. Ár
eftir ár koma upp sömu vandræðin.
Aðeins fáein mál og lög eru afgreidd
á Alþingi stærstan hluta ársins, en
síðan er þeim rutt út í kappi við tim-
ann nokkrum dögum fyrir jól og svo
aftur nokkrum dögum fyrir sumar-
frí. Þarna innanborðs eru menn sem
hafa verið á þingi jafnvel áratugum
saman - maður skyldi ætla að þeir
hafi eitthvað lært um hvernig bæta
ætti vinnubrögðin á Alþingi á öllum
þessum tíma - en nei.
Síðustu árin sem ég bjó í sveitinni
var á bænum mínum önnur tík. Sú
var ljúf og góð, henni lynti við alla
og var hvers manns hugljúfi. Hún
gat reyndar bitið frá sér, en bara þeg-
ar eitthvað alvarlegt var gert á henn-
ar hlut, eins og þegar frændi minn
togaði í skottið á henni þar til hann
var bitinn. Af hverju getur pólitík-
in í dag ekki frekar minnt mig á þá
tík?
klipptogskorid@vbl.is
Jón Gunnar Ottós-
son, eiginmaður
Margrétar Frímanns-
dóttur, flutti hörkuræðu á
flokksstjórnarfundi Sam-
fylkingarinnar um helgina.
Hann gagnrýndi harkalega „skuggaráðuneyti"
Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur og sagði það
skipulagslegan óskapnað, sem væri settur
ofan við þingflokkinn og enginn vissi lengur
hvað til hvors heyrði. (samtölum við félaga á
fundinum lá Jón Gunnar ekki á óánægju þeirra
hjóna með störf og stefnu flokksforystunnar.
Opinbert leyndarmál er að með Ingibjörgu
og þeim eru litlir kærleikar, en Margrét er for-
maður þingflokksins. I Málstofu Kormáks og
Skjaldar um helgina viðraði svo þingmaður
flokksins þá skoðun sína við hvern, sem heyra
vildi, að upp úr hlyti að sjóða fyrr en seinna.
Stórfundir Fram- I
sóknar og Samfylk-
ingar um helgina
voru annars fréttnæmir
aðallega fyrir það, sem ekki Pfcv jÆB
voru haldnar ræður um. Á
miðstjórnarfundi Framsóknar sneiddi Halldór
Ásgrímsson vandlega hjá því ræða þá stað-
reynd að eftir að hann varð forsætisráðherra
hefur Framsókn tapað fylgi og er í sögulegri
fylgislægð. Á flokkstjórnarfundi Samfylkingar-
innargerðist það, sem spáð varhérá laugardag,
að Ingibjörg Sólrún Gísladóttir minntist ekki
einu orði á þá staðreynd að flokkurinn hefur
tapað fylgi (hverri einustu könnun frá því hún
varð formaður. Þess í stað sneri hún ræðunni
upp í harkalega árás á Morgunblaðið, en stuðn-
ingsmenn hennar kenna Mogganum um ófarir
hennar í embætti og hafa greinilega ekki tekið
til sín þá ráðleggingu, sem lesa mátti f leiðara
Blaðsins, að veldur hver á heldur.
Amiðstjórnarfundi ■■$■
Framsóknar töluðu j
menn opinskátt á I
göngunum um seinheppni
formannsins og var altalað, Ál
að skipta yrði um forystu
áður en gengið yrði til næstu þingkosninga,
ætti Framsókn að eiga nokkra möguleika í
þeim. Guðni Ágústsson skaut sér inn í um-
ræðuna með stórviðtali hér í Blaðinu, en þar
viðraði hann vinstrimennsku sfna og boðaöi
samstjórn Samfylkingarog Framsóknar. Sagði
Guðni að flokkarnir tveir ættu margt sameigin-
legt, en var of kurteis til að nefna að það, sem
einkum er þeim sameiginlegt, eru formenn,
sem báðir eru uppteknir við að tapa fylginu og
tiltrú flokksmanna.