blaðið - 23.12.2005, Blaðsíða 22
22 IBESTI BITINN
FÖSTUDAGUR 23. DESEMBER 2005 blaöiö
Þegar íslensku ostarnir eru bornirfram, einir sér,
á ostabakka eða til að kóróna matargerðina
— þá er hátíð!
Dala-Yrja
Sígildur ueisluostur
sem fer vel
á ostabakka.
Gullostur
I Bragðmikill
hvítmygluostur,
glæsilegur
á veisluborðið.
Jóla-Yrja
Bragðmild oggóð
eins og hún kemurfyrir
eða í matargerð.
Gráðaostur
Tilvalinn til matargerðar.
Góður einn og sér.
Höfðingi
Bragðmildur hvítmygluostur
sem hefur slegið í gegn.
Jóla-Brie
A ostabakkann og með
kexi og ávöxtum.
Camembert
Einn og sér,
á ostabakkann
ogímatargerð. Stón-Dimon
Ómissandi þegar vanda
á til veislunnar.
Jólaostakaka
með skógarberjajyllingu
Kætir bragðlaukana
svo um munar.
Jólaosturinn 2005
Sérframleiddur ostur í œtt við Gouda.
Mjúkur og mildur.
Blár kastali
Með ferskum ávöxtum
eða einn og sér.
Rjómaostur
A kexið, brauðið,
í sósur og idýfur.
Hrókur
Ljúffengur hvítmygluostur
með gati i miðjunni.
Enginjól án
nnra
hrókur
Islenskir ostar - hreinasta afbragð
www.ostur.is
Kœstar krœsingar
á Þorláksmessu
Besti bitinn rannsakar töfraheim skötunnar
Löngum hefur loðað við Þorláks-
messu yndislegur ilmur kæstra kræs-
inga sem rekja sinn uppruna vestur
á firði. Sá siður að snæða rækilega
kæsta Þorláksmessuskötu hefur á
síðustu áratugum breitt rækilega úr
sér yfir landið (alþjóðamarkaðurinn
er næstur!) og er í hugum margra
óaðskiljanlegur hluti af jólahaldinu.
Er þá venjan að setjast niður í góðra
vina hópi, ýmist í heimahúsi þá
eða á einhverjum þeirra fjölmörgu
veitingastaða sem bjóða kæsta skötu
á Þorláksmessu, halda fyrir nefið
og snæða nýsoðna af sterkustu sort
með hamsatólg, nýseyddu rúgbrauði,
kartöflum og mjólkurglasi, þá eða
bjór og jólasnafs (þó sérlegur skötu-
ráðgjafi Blaðsins, Dóri Hermanns,
mæli eindregið gegn því að áfengi sé
neytt við'þetta tilefni - því skatan
sjálf gefi næga vímu ein og sér).
Besti bitinn er að þessu sinni tileink-
aður kæstri skötu og tilheyrandi.
Fulltrúi Blaðsins lagði þvi á sig að
heimsækja fyrir skemmstu fjóra af
þeim stöðum sem bjóða upp á slíkt í
dag og gæða sér á hnossgætinu. Var
það hin ánægjulegasta lífsreynsla
í alla staði - og það þrátt fyrir að
blaðamaður hafi orðið fyrir þrálátu
aðkasti vegna meintrar ólyktar það
sem eftir lifði dags.
Skatan hans
Úlfars hreinsar vel
Sœgreifaskatan
rífur vel i
Á veitingahúsinu Þremur Frökkum við Baldursgötu
hefur verið boðið upp á skötu allt frá upphafi mán-
aðarins og hefur það verið vinsæll valkostur fyrir
Kanarífara og aðra sem geta ekki hugsað sér að sleppa
skötunni þó þeir verði erlendis á Þorláksmessu. Þar er
boðið upp á tvær gerðir skötustöppu (milda hvítlauks-
skötustöppu svo og venjulega), tindabykkju og venju-
lega kæsta skötu í tveimur styrkleikaflokkum. Rófur,
rúgbrauð, nýjar kartöflur, hamsatólg, hnoðmör og
hangiflot fylgja svo að sjálfsögðu, en einhverjum gæti
komið á óvart að sjá salatblöð pukrast á disknum með
skötunni. Reyndust þau þó tóna ágætlega við máltíð-
ina þegar upp var staðið. Sköturýnir Blaðsins pantaði
sterkari gerðina af skötu og svelgdist nærri á er disk-
inn bar fyrir vit hans, svo kröftuglega verkuð var hún.
Kæsingin var sem sagt vel heppnuð og gaf bítandi eftir-
bragð við annars ljúfan fiskinn. Hnoðmörin var einnig
til fyrirmyndar, óbrennd og laus við alla remmu. Allt
í allt má segja að skötuveisla aðalkokksins Úlfars á
Þremur Frökkum sé til stakrar fyrirmyndar.
Þingeysk gœðaskata
i boði á Borginni
Mikil hefð er fyrir árlegum skötuveislum Hótel Borgar
og eiga þær sér fjölda fastra áskrifenda, enda komast
jafnan færri að en vilja. Matreiðslumeistarar Borgar-
innar bjóða í ár upp á allsherjar fiskiveislu með sköt-
unni, auk hefðbundinnar skötu í ýmsum styrkleika-
flokkum er þar hægt að fá skötustöppu, tindabykkju,
plokkara og siginn fisk. Jólaskatan var nýkomin í hús
frá Þingeyri þegar sköturýni bar að garði og er óhætt
að segja að ferskur blær hennar hafi rækilega hreinsað
öll vit hans, svo vel var kæsingin heppnuð. Þegar hér
var komið við sögu í skötuleiðangrinum var magi
sköturýnis vel þaninn eftir fyrri smakkanir, en hann
gat þó ekki stillt sig um að klára skammtinn - svo ljúf-
feng var Borgarskatan.
Fram að þessu hafði smökkunin farið fram í fagurlega
skreyttum salarkynnum hinna og þessa veitingahúsa.
Meðan slík eru i sjálfu sér notaleg komst sköturýnir þó
ekki hjá því að hugsa að skötulegra væri að snæða kræs-
ingarnar í óheflaðra andrúmslofti. Það var svo sannar-
lega að finna á Sægreifanum við Geirsgötu, enda ríkir
þar hressilega heimilisleg stemning. Á Sægreifanum er
boðið upp á hefðbundna kæsta skötu með ekta soðnum
kartöflum (á hinum stöðunum sem hér eru til umræðu
voru jafnan forsoðnar kartöflur í boði, nokkuð sem
sköturýni þótti ekki viðeigandi), rúgbrauði og sméri.
Vilji menn hreinsa munninn að máltíð lokinni er
einnig svokallaður „Steingrímur“ í boði, grjónagrautur
að hætti Sægreifans. Skatan reif hressilega í háls skötu-
rýnis, sem þykist þó flestu vanur í þessum málum.
Hann sveið einnig í tunguna, nokkuð sem ber vitni um
sérstaklega metnaðarfulla og vandaða kæsingu.
Fallegt umhverfi og
fagmannlega soðin
skata á Hótel Sögu
Þó skata sé einungis í boði á Þorláksmessu á Hótel
Sögu var yfirkokkurinn þar svo ljúfur að leyfa full-
trúum Blaðsins að smakka á uppskeru þessa árs og
sauð sérstaklega nokkur börð í þeim tilgangi. Skatan
er borin fram á hefðbundinn hátt, með öllum gerðum
af meðlæti og flotum - rúgbrauðið var einnig afar ljúf-
fengt. Til þess að hlífa maganum ákvað sköturýnir nú
að gæða sér á mildari gerð skötunnar. Er óhætt að segja
að hún hafi runnið ljúflega niður, styrkleikinn hentar
byrjendum sem lengra komnum og myndaði einhvern
veginn fullkominn samhljóm við huggulegt umhverfi
Sögunnar. Einnig var í boði soðinn saltfiskur sem
sveik ekki.