blaðið

Ulloq

blaðið - 01.06.2006, Qupperneq 32

blaðið - 01.06.2006, Qupperneq 32
32 I MENNING FIMMTUDAGUR 1. JÚNÍ 2006 biaöiö Panic kvöld í Hafnar fjarðarleikhúsinu Panic Productions sýnir tvö ný dansleikhúsverk í Hafnarfjarðar- leikhúsinu. Forsýning er 9. júní kl. 20, frumsýning er 10. Júní kl. 20 og síðasta sýning 11. Júní kl. 20. Einungi verða þessar þrjár sýningar. No, he was white er samstarfsverk- efni leikara, dansara og tónlistar- manns frá fjórum löndum sem var unnið án leikstjóra og danshöfunda. I verkinu eru mörk dans og leiks óljós og söngur skipar þar stóran sess. Verkið er í senn hrátt og ein- lægt þar sem eintöl einmana sálar og samspil þátttakenda renna saman í brotakennda heild. No, he was white var frumsýnt í Ballhaus Ost í Berlín í febrúar síðastliðinn við feikigóðar móttökur og var i framhaldi boðið til Pakistan og á Festival de Liege í Belgíu í febrúar 2007. Höfundar og flytjendur: Anne Tismer, Margrét Sara Guð- jónsdóttir, Rahel Salvoldelli, Sveinbjörg Þórhallsdóttir. Úr No he was White. Hrátt og einlægt verk. Tónlist: David Kiers Búningar: Nir De Volff Rauðar liljur er nýtt íslenskt dans- verk. Verkið skoðar áleitinn efni svo sem öfgafulla ástríðu og þráhyggju og varpar upp ofsa- fenginni, á köflum gróteskri, birtingarmynd þeirra. Rauðar liljur er kraftmikið verk og afar krefjandi fyrir dansar- ana. Tónlistin leikur stórt hlutverk í sýningunni og er hún samspil lifandi tónlistar og hljóðgjafa af ýmsum toga. Rauðar liljur er undir áhrifum frá verkum Svövu Jakobsdóttur og Tom Wa- its og lýsa eftirfarandi orð þess síðarnefnda því einna best: In any kind of obsession you feel like you are attached to some- one, and to separate you Úr Rauðum liljum. Ver semer afar krefjandi fyrir dansarana. would kill you both. Höfundur: Sveinbjörg Þórhallsdóttir Tónlist: Eiríkur Orri Ólafsson og Kristín Valtýsdóttir Búningar og útlit: Hildur Hafstein Dramatúrg: Gréta María Bergsdóttir Dansarar: Saga Sigurðardóttir, Tanja Friðjónsdóttir ofl. Glatkistan Jón Þór Pétursson Hundurinn Skírnir Allir þeir sem eru áhugasamir um menningarmál geta tekið gleði sína á ný því nú er komið út nýtt hefti af tímaritinu Skírni. Hér er ekki einungis nýtt hefti á ferðinni heldur er einnig nýr ritstjóri tekinn við stjórninni. Bókmenntafræðingurinn, bókaútgefandinn og ævisagna- höfundurinn Halldór Guðmunds- son hefur sest í ritstjórastólinn í stað háskólakennaranna Sveins Yngva Egilssonar og Svavars Hrafns Svavarssonar. Mikil tímamót blasa því við því Skírnir fagnar nú 180 ára afmæli. Af þessu tilefni birtist viðtal sem Þröstur Helgason tók við Halldór Guðmundsson í Lesbók Morgunblaðsins um síðustu helgi undir fyrirsögninni: „Það stendur ekki til að umbylta Skírni". Heilagt brot í viðtalinu spyr Þröstur hvort það verði einhver grundvallarbreyting á ritstjórnarstefnu Skírnis í kjölfar þessara umskipta. Halldór er ekki alveg á því og svarar: „Það stendur ekki til að umbylta Skírni, ég held að það liggi einhvern veginn í hlutarins eðli með 179 ára gamalt menningartímarit. Og brotið er heilagt, enda Skírnisbrot orðið að sjálfstæðu hugtaki í bókagerð". Einu sinni hélt ég að minningar- greinum Morgunblaðsins yrði ekki haggað frekar en Skírnisbrotinu, en svo kom Tryggvi V. Líndal og skrifaði minningargreinar um fólk sem hann þekkti ekkert sérstaklega mikið til og birti í leiðinni ljóðaþýðingar sínar á ljóðabálki T. S. Eliot „Morðið í dómkirkjunni". Eftir það varð staða minningargreina ekki sú sama í mínum huga. Öfug tjáning í sögu eftir forvera bít-skáldanna, bandaríska rithöfundinn William Burroughs, segir frá manni sem hefur lifibrauð sitt af því að skemmta fólki. Skemmtiatriðið felst í því að hann beygir sig niður og leyfir rassinum að hafa orðið. Rassinn kann því vel að vera í sviðsljósinu og að lokum hefur maðurinn þagnað en rassinn blaðrar út í eitt. Þetta er gömul saga og ný. Hættan er sú að fyrirbæri öðlist sjálfstætt líf óháð ytri aðstæðum. Af viðtalinu við Halldór fær maður sannarlega á tilfinninguna að hann verði einungis „silent partner" sem ritstjóri Skírnis, fyrirbærið sé hvort sem er á sjálfstýringunni - óhagganlegt. Það er nefnilega eins og að Skírnir viti alveg hvert hann stefnir. Hann þarf bara af og til ferskt loft, það þarf einhver að fara út og viðra hundinn eins og alþekkt er, og það þarf að viðra Skírni tvisvar á ári. Málið blasir reyndar öðru vísi við þegar viðtalið við Halldór er skoðað af nákvæmni. Mér virðist að Skírnir ætli að viðra Halldór Guðmundsson, að koma honum undir bert loft og mun örugglega ekki afveita. jon@bladid.net Konaog hæna eftirTönju Höllu Önnudóttur og Ragnheiði Þorgrimsdóttur. Kvenfrelsi fyrr og nú Laugardaginn 3. júni kl. 16:00 opnar í sal íslenskrar Grafíkur í Hafnarhúsinu samsýning þriggja listakvenna sem allar hafa látið sig stöðu kvenna varða. Listkon- urnar eru Ragnheiður Jónsdóttir (f. 1933), Tanja Halla Önnudóttir (f.1987) og Ragnheiður Þorgríms- dóttir (f. 1987). Ragnheiður Jónsdóttir sýnir fimm verk frá 1976, þar sem hún fjallar um stöðu kvenna í samfélaginu. Ragnheiður gerði verkin þegar Rauð- sokkuhreyfingin var upp á sitt besta og þóttu þau gefa ferska og ögrandi sýn á samfélagið. I verkum Ragn- heiðar sjást óléttir kjólar - galtómir, húkandi á stól; hnallþóran glæsilega lekur yfir andlit húsmóðurinnar og Ónefnd eftir Ragnheiði Jónsdóttur. blindar hana. Staða hinnar heima- vinnandi húsmóður er dregin upp með húmor en skarpri ádeilu. Tanja og Rangheiður Þorgríms- dóttir sýna ljósmyndaverk sem þær unnu saman síðastliðinn vetur. Ljós- myndirnar voru hluti af lokaverkefni þeirra á listnámsbraut í Fjölbraut- arskólanum í Breiðholti. Ljósmynd- irnar eru teknar í sveit og borg og bregða upp glettnum myndum af konum í óvæntum kringumstæðum. Hvað er kona að gera með hænu inn í stórmarkaði? Hvernig stendur á því að húsmóðirin er að strauja úti í hrauni? í myndum þeirra eru konur teknar úr hefðbundnum aðstæðum fyrri tíma og settar inn í óvænt samhengi. Á sýningunni eru leiddar saman tvær kynslóðir kvenna. Ragnheiður Jónsdóttir er þekkt fyrir myndrað- irnar sem nú eru sýndar í sal Is- lenskrar Grafíkur. Þegar Ragnheiður gerði þessi verk var umræða um fem- ínisma að spretta fram af miklum krafti og var knúið á um breytingar í samfélaginu. Þessi verk Ragnheiðar voru mikilvægt innlegg í þá umræðu. Nú þrjátíu árum síðar eru þessar ungu listakonur á svipuðum miðum. Sýningin er opin fimmtudag til sunndags, kl. 14:00 - 18:00, 3. júní -18. júní. Salur íslenskrar Grafíkur er í Hafnarhúsinu, Tryggvagötu 17, hafnarmegin. SU DOKU talnaþrautir Su Doku þrautin snýst um að raða tölunum frá 1-9 lárétt og lóðrétt í reitina, þannig að hver tala komi ekki nema einu sinni fyrir í hverri línu, hvort sem er lárétt eða lóðrétt. Sömu tölu má aukin heldur aðeins nota einu sinni innan hvers níu reita fylkis. Unnt er að leysa þrautina út frá þeim tölum, sem upp eru gefnar. Gáta dagsins 9 2 6 4 8 2 4 7 1 5 3 8 7 6 7 3 8 9 8 1 4 2 1 3 7 4 5 2 9 6 Lausn síðustu gátu 9 1 7 8 5 2 6 4 3 2 3 4 6 9 1 8 7 5 6 5 8 7 3 4 9 1 2 4 2 9 5 6 7 1 3 8 3 6 5 9 1 8 4 2 7 8 7 1 2 4 3 5 6 9 5 4 6 3 7 9 2 8 1 1 8 3 4 2 5 7 9 6 7 9 2 1 8 6 3 5 4

x

blaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: blaðið
https://timarit.is/publication/941

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.