blaðið - 09.08.2006, Side 24

32
MIÐVIKUDAGUR 9. ÁGÚST 2006 blaðið
veiði
veidi@bladid.net
Sleppt veiði
Þeim veiöimönnum sem sleppa stangveiddum fiski fer fjölgandi. A www.angling.
is kemur fram aö áriö 1996 var rúmum tveimur prósentum laxveiðinnar
sleppt aftur en árið 2003 var þetta hlutfall komið upp í tæp sextán prósent
aö meðaltali. Þetta hlutfall er pó mjög breytilegt frá einni a til annarrar.
H
Sá stóri:
Róbert Schmidt skrif&f um veiði:
£SlkBf£iTSrÖ
Sá stóri Stærsti laxinn sem hef-
ur veiðst á íslandi var 30-35 kg
og var veiddur í net á 19. öld.
Stærsti
laxinn 30-35 kg
Hjá sumum veiðimönnum er
eftirsóknarvert að veiða þann
stóra, stærsta feng ævinnar, en
ólíklegt er að einhverjir eigi eftir
að veiða lax sem er stærri en
35 kg. Skráning á laxveiði hér á
landi er með því besta sem ger-
ist hjá laxveiðiþjóðum og því
eru til skráningar um stærstu
laxana sem veiðst hafa. Sá
háttur er hafður á þegar stór-
fiskar eru skráðir að sjónvar-
vottar verða að staðfesta rétta
þyngd. Þyngsti laxinn sem
veiðst hefur hér á landi, sam-
kvæmt vef Veiðimálastofnunar,
var 30-35 kg lax sem veiddist
í net á 19. öld. Næststærsti
laxinn var veiddur í þorskanet
á sjó við Grímsey árið 1957 og
var 24,5 kg.
Flestir veiddir í net eða á stöng
I töflunni á vef Veiðimálastofn-
unar er minnst á fimmtán
stærstu laxana sem veiðst
hafa á íslandi. Flestir voru
þeir veiddir í net eða á stöng.
Stærsti laxinn sem hefur veiðst
á undanförnum tuttugu árum
var 18,5 kg og var veiddur í
sjó við Djúpavog árið 1990. Á
vef Veiðimálastofnunar má
sjá töflur yfir stærstu lax-
ana sem veiðst hafa ásamt
stærstu vatnaurriðunum,
sjóbirtingunum, bleikjunum og
sjóbleikjunum.
Héðinsfjörður er náttúruperla
þar sem veiðimenn geta notið útiver-
unnar í kyrrlátu umhverfi umluktir
fagurri fjallasýn, fjarri öllu stressi
og bílaumferð því engin er vegurinn
í þennan eyðifjörð enn sem komið
er. Ég slóst í för með þeim feðgum
Dúa og Jóhanni Landmark í Héðins-
fjörð í fluguveiði til að upplifa þessa
einstöku stemningu sem allir tala
um sem þangað hafa komið.
Þeir eru fáir sem fást til að sigla
með veiðimenn í Héðinsfjörð því
veðrabreytingar geta auðveldlega
hamlað lendingu og oft hafa menn
verið veðurtepptir svo dögum
skiptir í stífri norðanátt. En Sigl-
firðingar eru greiðviknir við heima-
menn í þessu tilviki og komumst
við áfallalaust með bát og búnað í
land eftir einnar og hálfrar klukku-
stundar siglingu. Ákveðið var að
hlaða öllum búnaðinum til þriggja
daga í gúmmíbát og slefa honum
með landinu inn að ánni og slá upp
tjaldbúðum.
Óvenjumikið vatn í ánni
Veður var stillt og sólin skein á
þennan gróðursæla og fallega fjörð
sem hefur mikla sögu að geyma.
Rölt var upp með ánni en þar var
óvenjumikið vatn sem sumstaðar
flæddi yfir bakka sína. Dúi kastaði
fimlega á eina breiðuna og fékk kröft-
uga töku. Dúi þekkir Héðinsfjarðará
ágætlega og er að veiða hér í þriðja
sinn. Flugan Senegal, sem Björgvin
Guðmundsson hnýtti fyrir Dúa, er
að gera sig heldur betur. Jóhann var
neðar í ánni og stóð keikur með bak-
pokann sinn og gaf sig hvergi þótt
bleikjan væri treg. Hann uppskar
tvær fallegar og vænar bleikjur í röð
á sama horninu með Bleika og bláa
sem er orðin landsfræg sjóbleikju-
fluga eftir Björgvin Guðmundsson.
Veiðin var þó strax betri en í hollinu
á undan sem fékk aðeins einn fisk.
Bleikjurnar voru stútfullar af smá-
maðki. Dúi fór mjög langt upp með
ánni og setti þar í tvær 3ja punda
bleikjur sem tóku með látum í
straumþungri ánni. Sjálfur nældi ég
í eina 2ja punda bleikju á svipuðum
slóðum eftir leiðsögn Dúa sem tók
fluguna Birtu.
Grillaður strútur með
villisveppasósu
Kosturinn var ekki af lakari tag-
inu og þegar leið á kvöldið var haf-
ist handa við matseld. Heitreykt
gæsabringa og hreindýralifrarmús
á snittubrauði með týtuberjasultu í
forrétt. Síðan smjörsteikt og sprikl-
andi Héðinsfjarðarbleikja með
Madagaskarpipar. Aðalrétturinn
samanstóð af léttgrilluðum stokk-
andabringum og fallegum vöðva
af strút með púrtvíns- og koníaks-
bættri villisveppasósu. Strengja-
baunir og pönnusteiktar kartöflur
í meðlæti og eðalrauðvín frá Spáni.
Matarlistin hafði sjaldan verið betri
og lágu menn afvelta langt fram á
kvöld. Jói kvaðst aldrei hafa borðað
betri mat í veiðiferð en hann var
aftur kominn í Héðinsfjörð eftir 50
ár og líkaði dvölin vel.
Veðurtepptir við kertaljós
Helgin leið hratt og veiðimenn-
irnir köstuðu flugunum fimlega
ýmist í ána eða þar sem hún rann
í vatnið. Dúi setti í tvær rúmlega
3ja punda bleikjur efst í vatninu og
Jói fékk líka tvær örlítið utar með
landinu þar sem lækur rann í vatnið.
Það rigndi hressilega allan sunnu-
daginn og síðla dags var gúmmíbát-
urinn m/b Héðinn hlaðinn á ný og
honum slefað niður að ós með 20
bleikjur innanborðs. Nú var beðið
eftir trillunni Viggó SI sem reyndar
komst ekki frá Siglufirði vegna
óveðurs. Þar sem ekkert var síma-
sambandið ákváðum við að rölta í
slysavarnarskýlið austan megin við
Mynd/RóbertSchmidt
fjörðinn með mat og svefnpoka því
þar gátum við þurrkað fötin okkar
og yljað okkur í góðu húsaskjóli.
Myrkrið skall á og aldrei kom bátur-
inn. Kröftug kjötsúpa var elduð sem
smakkaðist ótrúlega vel. Nartað
var í beykireyktan svartfugl og
við skiptum á milli okkar tveimur
bjórum þar sem við sátum við kerta-
ljós og ljóstíru úr gömlum olíulampa.
Síðan voru sagðar sögur frá síldarár-
unum framyfir miðnætti og óhætt
að segja að þeir Landmark feðgar
séu fullir af fróðleik og skemmtun.
Daginn eftir kom báturinn og við
kvöddum þennan fallega eyðifjörð
með söknuði. Jarðýtur og gröfur
austar í hlíðinni gefa til kynna að
eftir fáein ár rýfur bílaumferð þessa
einstöku kyrrð sem Héðinsfjörður
er þekktur fyrir
Veiðisagan
Lygileg lífsreynsla
Siv Friðleifsdóttir og systir hennar, Ingunn, veiddu báðarlaxa á
nákvæmiega sama stað og sama dag og í fyrra.
Siv Friðleifsdóttir ráðherra
er annálaður veiðimaður eins
og dyggir lesendur www.siv.is
geta lesið um. Siv kann ófáar
veiðisögurnar og atvik sem varð
í Breiðdalnum í ár vekur enn
furðu hennar. „Ég og Ingunn
systir mín vorum að veiða í
Breiðdalnum fyrir austan en það
gerðum við líka í fýrra. Þegar við
veiddum lax í ár uppgötvuðum
við að við veiddum báðar laxa á
nákvæmlega sama stað og sama
dag og í fyrra. Þetta var nokkurs
konar endurupplifun," segir Siv.
„Við vorum báðar að segja að nú
myndi fiskurinn taka og hann
tók.“
Nákvæmlega sami fermetrinn
Systurnar voru að vonum
furðu lostnar yfir þessari
tilviljun og hún vakti mikla
kátínu. „Við gerðum það sama og
við gerðum í fyrra, endurtókum
leikinn og tókum svo lax á sama
punktinum í ár. Ég veiddi lax
þann 20. júlí í Neðri-Beljanda í
ár. I fyrra veiddi ég 8 punda lax
á nákvæmlega sama staðnum,
þann 20. júlí. Þetta er hola neðst
í fossi þar sem ég var bæði árin,“
segir Siv og bætir við að hún verði
eiginlega að standa á sama stað
að ári liðnu. „Ingunn veiddi lax
í Neðra-Gunnlaugshlaupi þann
18. júlí í fyrra og aftur veiddi
hún lax á sama stað 18. júlí í ár.
Við erum báðar að hitta á laxa á
nákvæmlega sama fermetranum
í ánni á milli ára. Mér finnst þetta
einkar skemmtileg tilviljun."