blaðið - 06.01.2007, Side 28

28 LAUGARDAGUR 6. JANÚAR 2007
blaðið
„Gulli varígóöri bómullarskyrtu
sem brann ekkert fyrir ofan axlir
og það hefur jafnvel bjargað lífi
hans því efeldurinn hefði komist
upp í andlit eða í hárið þá hefði
hann eftil vill ekki lifað það af."
hlut. Svo eigum við saman tvíbura
sem eru að verða fimm ára. Þegar ég
gekk með tvíburana okkar sagði ég
við Gulla: „Þú veist ekki hvernig líf
þitt mun breytast, vinur minn“. Svo
komu þessir litlu englar sem sváfu
flestar nætur. Ég hafði reiknað
með að þetta yrði mikið álag og
mikil vinna en ég hef aldrei haft
meiri tíma til að taka til í geymslum,
skápum og bílskúrnum. Þetta gekk
eins og í sögu. Auðvitað er alltaf
vinna að vera með krakka en við
komum okkur upp góðu skipulagi.
Við héldum mikilli reglu, vorum
ekki á útstáelsi með börnin og rösk-
uðum aldrei svefntíma þeirra. Ég var
heima með tvíburana fyrsta árið og
ég held að það hafi haft áhrif á það í
hversu góðu jafnvægi þeir voru.“
Slysum jól
Umjólin bárustfréttir afþví að
maðurinn þinn hefði brennst og
hann liggur nú á sjúkrahúsi. Hvað
gerðist?
„Þetta var daginn fyrir Þorláks-
messu. Við komum heim eftir að
hafa verið í jólastússi. Jólatréð var
komið á sinn stað og allt var hreint
og fínt á heimilinu. Við elduðum
mat og síðan setti Gulli krakkana
í rúmið. Hann fór svo fram í eld-
hús og í gluggakistunni var kveikt
á sprittkertum sem voru í kerta-
stjökum. Gulli tók upp blað sem lá
á eldhúsborðinu, stillti sér upp við
gluggakistuna, tók ekkert eftir kert-
unum og fór að esa blaðið. Hann
fann fyrir hita en þar sem hann stóð
við hliðina á uppþvottavélinni sem
var í gangi hélt hann hitann koma
frá henni. Hitinn magnaðist og
Gulla fannst það undarlegt en brást
ekki við fyrr en hann fann sársauka.
Þá var eldurinn kominn í skyrtuna.
Þar sem ég sat inni í öðru herbergi
sá ég hann koma hlaupandi fram
með bakið alelda. Hann kom sér úr
skyrtunni og við kældum brunann.
Við fórum upp á slysavarðstofu en
gerðum okkur enga grein fyrir því
hversu alvarleg meiðslin voru. Við
héldum að búið yrði um sárin og
síðan yrði hann sendur heim. Lækn-
arnar lögðu hann hins vegar strax
inn og síðastliðinn miðvikudag fór
hann í aðgerð þar sem húð af lær-
unum var grædd á um helminginn
af bakinu. Nú þarf hann að liggja
í rúma viku áður en hann verður
útskrifaður.
Þetta voru ekki skemmtileg jól en
við gerðum það besta úr slæmum að-
stæðum. Hann fékk að koma heim í
nokkra klukkutíma á aðfangadags-
kvöld og borða með okkur. Á gaml-
árskvöld átti hann að fá að koma
heim og gista en fljótlega eftir að
við borðuðum fékk hann hita og fór
aftur upp á spítala. Við horfðum á
flugeldana gegnum glugga á deild 4-
A. Þar sem hvorugt okkar er brjálað
sprengjufólk fannst okkur það allt í
lagi.
Ekkert þessa daga var eins og við
höfðum reiknað með en það hefði
getað farið verr. Gulli var í góðri
bómullarskyrtu sem brann ekkert
fyrir ofan axlir og það hefur jafn-
vel bjargað lífi hans því ef eldurinn
hefði komist upp í andlit eða í hárið
þá hefði hann ef til vill ekki lifað
það af.
Slysin eru fljót að gerast. Það síð-
asta sem manni dettur í hug þegar
maður kveikir á saklausu sprittkerti
er að eitthvað þessu líkt gerist. Ég
hef verið mjög passasöm með allar
jólaskreytingar og hef fylgst með
þeim en mér datt ekki í hug að spritt-
kerti í stórum kertastjaka myndi
valda slysi.“
Endalaus tækifæri
Hvað œtlarðu þér íframtíðinni?
„í fyrra seldi ég Hreyfingu til Bláa
lónsins þannig að ég á fyrirtækið
ekki lengur en er framkvæmdastjóri
þess. Ég er hins vegar hluthafi í Bláa
lóninu og á þessu ári munum við
opna nýja stöð í nýbygginu í Glæsibæ,
Hreyfingu og Blue Lagoon Spa, sem
er fyrsta Blue Lagoon spa af e.t.v.
fleirum sem verða opnuð um heim-
inn. Þetta verður stöð á heimsmæli-
kvarða sem verður gaman að stýra.
Ég sé fram á endalaus tækifæri í
framtíðinni. Ég lít svo á að ég hafi
verið heppin að fara út í þennan
geira og öðlast þar reynslu því þetta
er vaxandi starfsemi og þar er mikið
af spennandi tækifærum. Alla daga
er ég að vinna að hlutum sem hafa
góð áhrif á fólk. Ég sé árangurinn í
kringum mig á hverjum degi. Það
er mjög gefandi að vera í slíku starfi.
Ég fæ aldrei leiða á þessu starfi. Mér
finnst alltaf jafn gaman að sjá fólk
streyma inn í stöðina, fyllast af orku
og blómstra. Ég er tilbúin að takast á
við nýjar áskoranir og svo sannarlega
felast miklar áskoranir í þeirri breyt-
ingu sem verður á þessu ári.“
Er vinnan eitt það mikilvœgasta í
þínu lífi?
„Vinnan skiptir gríðarlegu máli
en frítíminn með fjölskyldunni
er alltaf í fyrsta sæti. Mér finnst
gaman í vinnunni minni. Ég kem úr
umhverfi þar sem ég byggði upp fyr-
irtæki frá grunni og vann fyrir sjálfa
mig. Þar lærði ég að því meira sem
maður leggur í vinnuna því meira
uppsker maður. í dag er ég í starfi
sem mér finnst skemmtilegt að
sinna og ég lít eiginlega aldrei á það
sem vinnuna mína. Vinna hljómar
eins og eitthvað sem maður verður
að gera. Ég er að fást við hluti sem
hafa alltaf verið brennandi áhuga-
mál mitt, næstum því frá því ég man
eftir mér. Þannig að starf mitt er líf
mitt.“
kolbrun@bladid. net
,Notalegar samveru-
stundir með þeim sem
maður elskarfinnst
mér vera rómantik,
hvar sem þær eru. Ég
þarfekki á því að
halda að samveru-
stundir séufullkomn-
aðar með rósum og
kertaljósi, þótt það
geti anðvitað verið
yndislegt."