Orðlaus - 01.10.2002, Blaðsíða 17

Dagsetningin er 27. ágúst og klukkan er eitthvað
um ellefuleytið að morgni. Ég sit í lcelandair flugvél
nýlentur í Stokkhólmi og það eina sem fer í gegn-
um hausinn á mér er:„Hvað í andskotanum er ég að
gera hérna?" Ég fer út úr vélinni alveg drulluþreyttur
með tvær ferðatöskur og ekki krónu á mér. Búinn að
eyða sparipeningnum mínum í flugmiða og eitthvað
massa kveðjupartý sem ég hélt heima hjá mér (sem ég
hefði reyndar betur sleppt). Ég næ í töskurnar mínar á
þessum massaljóta flugvelli sem kallast Arlanda og fer
í gegnum tollinn og byrja að leita að pabba mínum. Já,
„by the way"ástæðan fyrir því að ég ákvað upprunalega
að fara til Svíþjóðar er vegna þess að pabbi minn býr
þar og ég var ekki búinn að hitta hann (tvö ár og ákvað
að búa hjá honum í smá tíma og fatta hvað ég vill fá út
úr lífinu. En, allavega, ég er lentur, búinn að ná (töskur-
nar og finna pabba minn. Einhvern veginn þegar ég sé
hann þá byrja ég að tárast og ég reyni að fela tárin fyrir
honum en hann sér þau og reynir að hugga mig. Satt að
segja veit ég ekki enn fullkomlega af hverju ég táraðist
svona en ég held að ég hafi bara feng-
ið svona vægt áfall yfir því að hafa
tekið það skref loksins að fara í burtu
frá fslandi.
Pabbi keyrði okkur heim og það
fyrsta sem ég gerði var að leggja
mig. Ég lagðist á rúmið og ég fann
bara að tárin mögnuðust og ég
grét og grét og grét þangað til ég
grét mig í svefn. Ég vaknaði um sjö-
leytið um kvöldið og mér leið mun
betur. Pabbi eldaði crepés og við
töluðum saman.Núna mundi ég byrja
að gera eitthvað, læra sænsku og
finna mér vinnu og reyna að fatta
hvað ég virkilega vildi fá út úr Kfinu.
Næstu daga gerði ég alveg voða
lítið. Fór einn niður í bæ, skoðaði mig
aðeins um, reyndi að æfa mig aðeins
í sænskunni og sækja um vinnu. En
sannleikurinn var sá að það var enga
vinnu að fá og mér LEIDDIST. Svíþjóð
greip mig ekki eins og ég vonaðist
til og ég þekkti engan þarna nema
pabba minn. Átti enga vini, engan
pening og enga vinnu. Eftir tveg-
gja vikna dvöl í Svíþjóð ákvað ég að
hafa samband við vinkonu mína í
Kaupmannahöfn og spyrja hvern-
ig það væri að búa þar. ( einu orði
sagt sagði hún að ég gæti komið og
búið hjá henni og fengið vinnu á„no
time" Ég spáði aðeins í þessu og fyrir
heppni fattaði ég að ég ætti þrjátíu
þúsund kall. Ég hugsaði „why not"?
Ég á vini sem búa þarna og þetta yrði
örugglegaekkert mál.Ég keypti lestar-
miða til Malmö og fór þaðan til Kaup-
mannahafnar. Sagði bless við pabba
og fór. Þann 9. september var ég kom-
inn til Kaupmannahafnar og íslenska
vinkonan mín kom og tók á móti mér
aðallestarstöðinni. Strax fann ég mun
á mér þegar ég kom þangað. Einhvern
veginn vissi ég að mundi hafa það
gott og að ég mundi geta spjarað
mig þar. OK, en þú ert örugglega
að spá af hverju ég ákvað fara frá
pottþéttu húsnæði hjá pabba mínum
eftir tvær vikur. Ég veit ekki alveg
hvernig ég á að geta svarað þessu en
ég get sagt það að þetta var ákvörðun
sem ég sé ekki eftir. Svíþjóð var satt að
segja ekki að representa fyrir mig og
einhvern veginn Danmörk gerði það
og gerir það enn. Ég er núna búinn
að vera í Danmörku í einn og hálfan
mánuð og ég er kominn með vinnu
sem er algjört rusl en það er vinna;
kominn með fína íbúð og á meðan
ég get unnið og borgað matinn og
leiguna þá held ég að það verði
allt f góðu með mig. Ég sakna
vina minna heima og allt það en
ég held að ég eigi eftir að lenda í
ævintýrum sem ég á aldrei eftir að
gleyma og í dag er ég ánægður að
hafa tekið þessa ákvörðun að fara frá
Islandi.
f næsta blaði heldur ferðasagan
áfram... Óli búin að koma sér fyrir í
Köpen og kynnast fullt af fólki.
Vakna, skafa, menga, dæla bensíni, borga, koma of seint, bóna, ryksuga, laga, borga, smyrja, borga, finna
stæði, ganga, sjá sekt, borga, menga meira, skipta um dekk, kaupa vetrardekk, borga, menga, þvo, skafa,
lenda í umferðarteppu, finna stæði, sjá rispu, dæla meira bensíni, borga... TAKTU FREKAR STRÆTÓ!
17