Orðlaus - 01.10.2002, Qupperneq 40

1

S|Alf9MYND
psi»
Sjálfsímynd. Það er nú eiginlega ekkert annað
en viss gerð af tilvistarkreppu. Ég er nýorðin
26 ára gömul. Sem sagt komin á það skeið
þegar brjóstin eru farin að hanga eftir barns-
burð og fínu línurnar í kringum augun farnar
að aukast með hverjum deginum. Ég tók svo
sannarlega fullan þátt í að eltast við hinar
ýmsu leiðir til að halda æskunni eins lengi og
ég gat.QIO fyrir húðina, þaratöflur fyrir hárið
og neglurnar, AB roler fyrir magann, apparat
sem átti að sjá um að maginn væri eins og á
13 ára stelpu,líkamssmyrsl sem áttu að styrkja
og stinna húðina o.s.frv., o.s.frv. Ég gekk svo
langt að ég var farin að kasta upp mat sem ég
vogaði mér að borða og standa fyrir framan
spegilinn og skammast yfir líkamlegum göl|-
um mínum.Vigtin var geymd þar sem ég sá ör-
ugglega til hennar og fór ég á hana nokkrum
sinnum á dag. Tilvistarkreppa frá helvfti er
hægt að kalla þetta.
I*
ííi
Ég var sjálfri mér verst. Ég veit ekki af hverju
mér datt þessi vitleysa í hug. Að eltast við ein-
hverja ímynd sem fjölmiðlar og samfélagið
tóku þátt í að skapa. Guði sé lof þá einhver-
staðar á 25 ára aldrinum gafst ég hreinlega
upp á þessari geðveiki.Ég einfaldlega gat ekki
staðist þessar kröfur sem gerðar voru.
Ekki man ég eftir þessum kröfum þegar ég var
13 ára. Mér var svo slétt sama um hvernig ég
leit út. Ég ætla ekki að vera með neina hræsni
hér. Ég fylgist ennþá með línunum en reyni
núna að fara bara á viktina einu sinni í viku.
Og ég borða það sem ég vil. Og ég æfi ekki lík-
amsrækt því ég nenni því ekki. Ég erlöt og
þá verð ég líka bara að sætta mig
við slappan maga og sigin brjóst.
Ég klæði þetta bara af mér. Og allir halda með
flotta „push-up" brjóstahaldaranum mínum
að ég æfi allavega fimm sinnum í viku. Ég er
hætt að reyna að líta út eins og ég gerði þegar
ég var 15 ára.
Ég er hætt að stara með öfundarsvipinn á and-
litinu þegar ég sé flottu módelin í sjónvarpinu
þegar ég horfi á fegurðarsamkeppnirnar.
nefnilega veit það að einn daginn eignast
þær börn. Fá sigin brjóst, meðgönguslit og
missa þetta æskuútiit sitt. Auðvitað er hægt
að taka þátt í þessu langt fram eftir aldri. En
elli kerling nær okkur öllum fyrr eða sfðar. Það
er bara óumflýjanleg staðreynd. En ég ætla
sko ekki að burðast með minnimáttarkennd
til 90 ára aldurs út af útliti mfnu. Ég sé ekkert
að því að hafa sig til og gera það besta úr því
sem maður á. Það er einmitt það sem maður
á að gera. Hvað varð um goðsögnina að innri
maður manneskjunnar skipti mestu máli? Ég
er eins og fyrr sagði komin af æskuskeiðinu
og er farin að halda þessari goðsögn aftur á
lofti. Mér til mikillar ánægju. Hverjum er
ekki sama hvernig ég lít út, öðrum
en mér. Kærastanum finnnst ég
fullkomin, vinkonunum finnst ég
skemmtileg. Fjölskyldan elskar mig sama
hvaða vitleysu ég geri. Börnin halda að ég sé
ekkert minna en fallegasta og besta mamman
í heiminum. Svo hverjum erum við þá alltaf
að reyna að þóknast. Fólkinu sem sér okkur
úti (búð?
Fæst okkar eiga eftir að fara í einhvern tísku-
þáttog meika það.Af hverju í ósköpunum tök-
um við þátt f þessari vitleysu. Hvað er að því að
sætta sig við sjálfan sig. Einbeita sér frekar að
innri manneskjunni (smá klisja). Ég erallavega
hætt að taka þátt f þessari tilvistarkreppu sem
sköpuð var af tískuheiminum, poppgoðum og
fjölmiðlum. Ég er frábær akkúrat eins og ég er.
Þó ég fitni breytist ekkert annað en buxna-
stærðin mfn. Ég er bara með mínu fínu línur
í kring um augun. Búin að henda Q10 og hin-
um æskumeðulunum. Ég er það sem þú sérð.
Ég er bara með slappan maga og sigin brjóst
og það verður bara að hafa það. Ég er ekki ég
nema með göllum og kostum. Líf mitt er frá-
bært nákvæmlega eins og það er.Ég erfrábær
nákvæmlega eins og ég er.
26 ára.
-