Fjarðarpósturinn - 12.03.1987, Blaðsíða 14

14
FJAROARPÓSTURINN
Gvendur gaflari skrifar:
Um menningarmálin í bænum
Flestum byggöarlögum er þaö metnaöarmál að standa á
eigin fótum, ekki aðeins atvinnulega séö, heldur og á menn-
ingarsviði og i félagslegu tilliti. Allavega að geta boðið upp á
og miðlað til annarraekki minni skerf en þeginn eraf öðrum.
Hafnfirðingar hafa haft margt upp á að bjóða á menningar-
sviði en átt við ramman reip að draga. Nábýlið við Reykjavík
hefur marga kosti en á sér líka verulega annmarka. Það
myndast samkeppni áýmsum sviðum, ekki aðeins í verslun
heldur og á menningarsviðinu.
Lítum t.d. á leikhúslífið. í Reykjavík, sem er stærsta sam-
félagið i landinu og því stærsti markaðurinn, þar þrífast tvö
atvinnuleikhús auk fjölda áhugaleikhópa eða frjálsra hópa
eins og þeir kalla sig. Eigi að síður hefur framgjarnt og dug-
mikið ungt fólk barist harðri baráttu fyrir leiklistarlífi ( ná-
grannabyggðunum, ekki síst í Hafnarfirði. En samkeppnin er
hörð en þó hefur ekki verið látið deigan slga.
Nú ert.d. verið að sýna ágætan og fjörmikinn söngleik hjá
Leikfélagi Hafnarfjarðar við frábærar viðtökur þeirra sem séð
hafa. En Hafnfirðingar hafa sýnt of lítinn áhuga á þeim menn-
ingarstraumum sem þrífast innan þeirra eigin bæjarfélags.
Bæjarbúar eru of gjarnir á að álíta að það sé eftir öðru betra
að slægjast annars staðar. í þessu tilfelli er um mikinn mis-
skilning að ræða. Hafnfiröingar geta best stutt við bakið á
eigin menningarlífi með því að sækjasýningarog uppákomur
sem bjóðast innan eigin bæjarmarka auk þess sem farið er
annað. Að þessu sinni eiga hinir ungu og dugmiklu leikarar
athygli skilið. í því felst menning.
Að koma á fót viðamikilli leiksýningu er mikið fyrirtæki og
að baki liggur þrotlaus vinna áhugasamra fullhuga og þeir
eiga svo sannarlega skilið þegar vel tekst til eins og nú að
sýningar séu sóttar.
Sömu sögu er að segjaum starfsemi karlakórsins „Þrestir".
Þeir héldu frábærasöngskemmtun fyrirskömmu sem að visu
var lítið auglýst. En of margir létu þetta tækfæri fram hjá sér
fara. Kórfélagar hefðu átt skilið þakklátari viðtökur þannig að
tilefni hefði verið að halda a.m.k. nokkrar söngskemmtanir.
Fleiri frábærir kórar eru i bænum og má nefna barnakór
Öldutúnsskóla sem m.a. hefur gert víðreist erlendis á undan-
förnum árum.
Einnig er kirkjukór Viðistaðasóknar frábær og svo áheyri-
legur í fjölbreyttu lagavali að unun er á að hlusta.
En einhvern veginn finnst mér bæjarbúar látasérof fátt um
finnast þessa merkilegu og virðingarverðu menningarstarf-
semi.
í bænum erað rísa upp mikil menningarmiðstöð með sýn-
ingarsölum fyrir myndlistasýningar. Menningarmiðstöðin er
að stofni til gjöf Sverris Magnússonar lyfsala og verður
áreiðanlega lyftistöng í menningarlífi bæjarins. Vonandi
sýna bæjarbúar þessu mikla átaki ekki fálæti í framtíðinni.
Fyrir er í bænum ágætur sýningarsalur, Háholt, i eigu Þor-
valdarGuðmundssonarsem ermikill menningarfrömuðurog
fagurkeri á (slenska myndlist. í Háholti hafa á undanförnum
árum verið haldnar margar frábærar sýningar á ýmsum svið-
um og á Þorvaldur lof skilið fyrir framlag sitt. En nú er nokkuð
langt sfðan þar hefur verið opnuð sýning. Ekki veit ég hvort
það er vegna áhugaleysis bæjarbúa.
Opnun Sjóminjasafnsins á sl. vori var merkur áfangi (
menningarlifi bæjarins en enn vantar mikið á að bæjarbúar
hafi virt þessa merku starfsemi með heimsókn sinni. Er þó
safnið opið almenningi um hverja helgi og er virkilega þess
virði að kynna sér þessa starfsemi.
Sama má segja um hús Bjarna riddara. Það er öllum hollt
að skyggnst til fortiðarinnar. Bæði þessi söfn geyma sögu
liðins tíma og söguna eigum við að þekkja þvi á störfum og
baráttu þeirra sem á undan eru gengnir byggjum við það
samfélag sem við lifum í nú á dögum.
Góð veitingahús eru hluti af menningarsamfélaginu þvi
flestir vilja einhvern tíma gera sér glaðan dag þegar litið er
upp frá daglegu amstri. Hér i bænum eru nú ágæt veitinga-
hús sem standast samanburð við það bestaannars staðar. En
bæjarbúarhafaenn tilhneigingu tilað leitalangtyfirskammt,
af vana. Veitingahúsin eiga þvi í erfiðleikum í harðri sam-
keppni við sambærilega þjónustu ( nágrannabyggðarlögun-
um. Þetta skyldu Hafnfirðingar einnig hafa i huga.
Einu sinni varsagt: „Fjarlægðin gerirfjöllin bláog mennna
mikla“ og i því felst mikill sannleikur. Of margir hafatilhneig-
ingu til að álítaað allt sé betraannars staðar, langt í burtu. En
svo er alls ekki þegar grannt er skoðað. Þrátt fyrir volduga
nágranna sem hafa svo vissulega upp á margt merkilegt og
fjölbreytilegt að bjóða, þá eigum við einnig að líta til þess
sem næsta nágrenni býðurokkur.
í Hafnarfirði er mikil gróska, ekki bara ( athafnalifinu,
heldur og á menningarsviðinu. Þar eru margir vaxtarbroddar
sem bíða þess að að þeim sé hlúð með virkri þátttöku allra.
Njótið vel.
Gvendur gaflari.
Fatamál bæjarstarfsmanna
Við hringdum upp á Rafveitu um
daginn og rœddum við Grétu Þórð-
ardóttur, um fatamál bœjarstarfs-
manna, en eins og kunnugt er þá
skrifuðu 60 starfsmenn Hafnar-
fjarðarbæjar undir áskorun til
bœjarráðs þess efnis að þeir fengju
fatnað frá bœnum. Ástœðan fyrir
því að hringt var upp á Rafveitu er
sú að þar var fyrst ymprað á þessu
máli.
Við spurðum Grétu fyrst að því
hvers vegna starfsmennirnir telji
þörf á vinnufatnaði?
Þetta er kannski ekki beint krafa
um sameiginlegan fatnað heldur
um að við fáum einhvern fatastyrk.
Allir útivinnumenn hafa hann.
Þetta er komið á í bæjarskrifstof-
unum í Keflavík þar sem vinnuföt
eru felld inn í samninga.
Sbr. kjarasamning ríkis og bæja
eiga þeir rétt á vinnufötum sem
nauðsynlega þurfa þess vinnu sinn-
ar vegna, s.s. sundlaugarverðir, úti-
vinnadi menn o.s.frv. Teljið þið
ykkur falla þarna undir?
Ég veit nú ekki hvort þetta er
nauðsynlegt en mér finnst þetta nú
samt mega vera eins og í bönkun-
um. Núna er verið að reyna að
koma vinnufatastyrk inn í samn-
ingana okkar. Þetta yrði þá smá
kaupuppbót.
Nokkrir þeirra er skrifa undir
vilja fá fatapeninga en aðrir vilja fá
einhver föt. Það er ekki talað um að
þetta yrðu „spes“ draktir eða annað
slíkt. Málið er bara að fá einhverja
bót á þessu.
Hérna hjá Rafveitunni væri t.d.
ekki vitlaust að allar yrðu klæddar
eins. En það yrði aldrei samstaða
um eins klæðnað fyrir allan hópinn
held ég.
Hvaðan kom hugmyndin upp-
haflega?
Við hérna á Rafveitunni komum
fyrst með hugmyndina og síðan
bættust hinir við, en það er enginn
sérstakur ábyrgur fyrir bréfinu til
bæjarráðs.
Það eru þá engar hugmyndir
komnar fram um það hvernig bún-
ingurinn á að líta út?
Nei. Fyrst á nú að kanna undir-
tektir hjá bæjarráði.
VERKSMIÐJUSALA A
STJÖRNUMÁLNINGU
STJÖRNU^LITIR SF.
MÁLNINGARVERKSMIÐJA
HJALLAHRAUN 13 » 54922 220 HAFNARFJÖRÐUR ICELAND