Prentarinn - 01.01.1998, Blaðsíða 22

SVAR V IÐ LESENDABRÉFI
Svar til Orra Kristins Jóhannssonar
Orri Kristinn
Jóhannsson
ásakar mig sem
formann FBM
um óvönduð
vinnubrögð
og stuðning
félagsins við
Pétur Hauksson í
málaferlum hans
gegn Vöru-
merkingu. Mun
ég freista þess að
útskýra málið
eftir bestu getu,
en mál þetta á sér
alllanga sögu eða
allt frá árinu
1992 er Pétri var
sagt upp störfum
og Vörumerking
hafnaði því
að greiða
veikindalaun á
uppsagnarfresti.
SÆMUNDUR
ÁRNASON
Pétur Hauksson vísaði málinu til
Helga Birgissonar hdl, er hóf
kröfu á hendur Vörumerkingu um
greiðslu launa, en því var hafnað og
í framhaldi var krafan ítrekuð
7. ágúst 1992 og einnig lagt fram
veikindavottorð frá Vilhjálmi Rafns-
syni. Er því var ekki sinnt óskaði
Pétur eftir aðstoð félagsins og var
málinu vísað til lögfræðings þess,
Ammundar Backmann, er tók við
málinu 22. september 1992.
Þann 13. september 1993 yfirtók
FBM veikindakröfu Péturs á hendur
Vörumerkingu að upphæð
kr. 490.000. Og þann 8. nóvember
1994 var málinu vísað til Héraðs-
dóms Reykjaness þar sem ekki
höfðu tekist sættir í málinu.
Stjórn FBM ákvað að styðja Pétur
í málaferlum með því að greiða
áfallinn lögmannskostnað og annað
er þyrfti til að málið hefði eðlilegan
farveg og var það mat byggt á
læknaskýrslum, áliti lögmanna og
lögmanns FBM.
Málið kynnt
Haustið 1994 átti ég vinnustaðafund
með starfsfólki Vörumerkingar þar
sem útskýrð var staða málsins og
hvemig FBM hefði komið að
því og að stjómin hefði ákveðið að
styðja Pétur í þessum málaferlum,
því mikilvægt væri að fá úr því
skorið hvort um atvinnusjúkdóm
væri að ræða af völdum leysiefna.
Þann 31. janúar 1995 barst stjórn
FBM bréf frá starfsfólki Vörumerk-
ingar í sex liðum þar sem það
óskaði eftir skriflegu svari stjómar
FBM og að stjórnin kæmi á vinnu-
stað og skoðaði aðstæður. Því bréfi
var svarað af mér f.h. stjórnar FBM
og í framhaldi af því var haldinn
fundur í Vörumerkingu ásamt
stjórn félagsins. Þar var framkomn-
um atriðum í bréfi starfsmanna
svarað lið fyrir lið og einnig var
lagt fram álit lögmanns félagsins
Láru V. Júlíusdóttur. Því má ljóst
vera að stjóm félagsins hefur ekki
gengið fram í þessu máli í neinu
offorsi, heldur gert sitt ýtrasta til að
skýra sín sjónarmið fyrir starfsfólki
Vörumerkingar. Eins og segir í
bréfi til starfsfólks: „I 1. kafla laga
FBM er kveðið á um að tilgangur
félagsins sé meðal annars að
styrkja félagsmenn í atvinnuleysi,
veikindum og þegar þeir verða að
láta af störfum fyrir örorku eða
aldurs sakir og ennfremur sé
tilgangur félagsins að standa vörð
um hagsmuni félagsmanna á vinnu-
markaði og í atvinnumálum
almennt. Félagið hefur aðstoðað
félagsmenn í ýmsum málum og ef
málaferli hafa verið nauðsynleg
hefur félagið staðið undir kostnaði
við þau. Forsenda fyrir þvf að FBM
standi undir málskostnaði í máli
Péturs Haukssonar eru eftirfarandi.
Álit Arnmundar Bachmann
lögfræðings, Helga Birgissonar
lögfræðings og læknaskýrslur er
fyrir lágu. Lögmenn eru sammála
um að Pétur eigi rétt á veikinda-
greiðslum samkvæmt kjarasamn-
ingi vegna atvinnusjúkdóms sam-
tals sex mánuði. Síðar kom í ljós að
Pétur var úrskurðaður 75% öryrki
vegna leysiefnaskaða. Vörumerk-
ing féllst ekki á þessa túlkun og
þess vegna kom til málareksturs.”
Dómur fellur
Málið tapaðist fyrir Héraðsdómi að
hluta. Pétur Hauksson vísaði þá
málinu áfram til Hæstaréttar og
óskaði jafnframt eftir því að
lögfræðingur FBM, Lára V. Júlíus-
dóttir, tæki málið að sér. FBM hafði
engin afskipti af þeirri ákvörðun
Péturs, en á grundvelli lækna-
skýrslna og athugasemda Vinnu-
eftirlits ríkisins og samkvæmt áliti
lögfræðinganna Bjöms Bergssonar,
Guðna Haraldssonar og Láru V.
Júlíusdóttur, samþykkti stjóm
félagsins að fylgja málinu áfram.
Eftir að dómur féll í Hæstarétti var
fundur með starfsfólki Vörumerk-
ingar þann 24. október 1997. Þar var
farið yfír málið í heild, af mér og
Georgi Páli Skúlasyni, ásamt
lögfræðingi félagsins er flutti málið
fyrir Hæstarétti. Rakin saga þess,
allir málsliðir ræddir, farið ýtarlega
yfir dóm Hæstaréttar, forsendur þess
að FBM studdi félagsmann í
veikindum til að gæta réttar síns,
einnig var gerð ítarleg grein
fyrir kostnaði félagsins. Þá var
fjölmörgum spumingum
starfsmanna svarað.
Skylda að styðja
félagsmenn
Það kemur því óneitanlega á óvart
að Orri skuli birta það bréf er hann
sendi ritstjóra Prentarans eins og
hann hefði aldrei fengið neinar
upplýsingar eða mjög takmarkaðar
um gang mála.
Því vil ég ítreka þá skoðun mfna
að frumskylda hvers verkalýðsfélags
er að styðja og styrkja félagsmenn í
veikindum, það er beinlínis hlutverk
félagsins að aðstoða félagsmenn
sína til að gæta réttar síns og ná rétti
sínum sé á þeim brotið. Eg sem
formaður FBM skammast mín ekki
fyrir það sem félagið hefur gert til
að ná fram réttlæti fyrir sinn
félagsmann. Eftir stendur að staðfest
hefur verið í Hæstarétti Islands að
skaði af völdum leysiefna sé
atvinnusjúkdómur. ■
2 2« PRENTARINN