Aðventfréttir - 01.05.1988, Qupperneq 19

virðist réttmætt að benda á eftirfarandi til
glöggvunar, og því set ég hugtakið á blað.
Með tveggja bekkja forminu, sem við höfum
starfað eftir eru nemendur hér í besta lagi aðeins
tvo vetur, fjölmargir aðeins einn, þ.e. þeir sem
koma beint í 9, bekkinn. Áður voru nemendur hér
allt upp í fjögur skólaár, enda var árangurinn
hlutfallslegur, lærdómslega, mannþroskalega og
andlega.
Marktækur maður frá deildinni okkar sagði
eftirfarandi, er hann ræddi þennan þáttinn í
skólastarfinu: "Skólarnir eiga að sá fræinu,
prestarnir eiga að skera upp". "Sýndu mér
prédikara, sem eiga daglegan aðgang, frá morgni
til kvelds, að 30, 40, 60 fyrirlestrargestum
samfleytt í átta, níu mánuði. Hvílíkt tækifæri til
að vitna með allri þeirri guðsdýrkun sem hér fer
fram daglega. Þessi sáning ber ávöxt sinn á sínum
tíma".
Skólabúið - Breiðabólsstaður
Undanfarið hefur bú skólans verið rekið sem
sauðfjár- og hænsnabú. Á tímabilinu, sem nú
endar var allt sauðfé fellt. Þrengingar í
landbúnaðarmálum þjóðarinnar voru hér orsök í
tafli. Eftir stendur hænsnabúskapurinn og gengur
vel þrátt fyrir harða samkeppni. Hér skal þakka
fyrirmyndarbúskap um langt árabil - búskap, sem
hefur verið okkur til mikils sóma hér í héraði.
Gróðurhús
Þar eð gróðurhús ásamt útiylrækt er á leigu
verður ekki greint frá þeim þætti í þessarri
skýrslu.
Niðurlagsorð
Um leið og ég fyrir hönd skólans, þakka öllum,
sem hafa starfað við hann og stutt á hvern hátt
sem var þessi s.l. þrjú ár lýk ég þessari
greinargerð með fáeinum setningum úr
þankabrotum er sóttu á mig við s.l. áramót, og ég
nefndi:
Hvað gat HANN gert og gefið meira?
Þegar hreyft var við hugsuninni að reisa þennan
skóla, kristinn skóla, vaknaði velvild um allt
land. Bújörðin gafst okkur, þessi einstaka
staðsetning miðað við umhverfið. Þegar verkið
hófst voru fyrir hendi í söfnuðinum fagmenn,
byggingarmeistari, múrarameistari, rörlagningar-
meistari og húsateiknimeistari, því næst sem úr
okkar eigin röðum, rafvirkji, að vísu utan okkar
hrings, en harla velviljaður. Þegar kennslan hófst,
komu fræðarar og skólinn rann mikið blómaskeið.
Þegar dýrtíð ógnaði, gaf Guð okkur heita vatnið,
sem réð úrslitum um framhaldið. Árin liðu og
hingað komu og héðan fóru lærdómsmenn - lær-
dómsmenn til aukins og síaukins lærdóms.
Nú sit ég hér við áramót og horfi til allra átta,
skynjandi eins konar nágust um skólann okkar og
heyri menn jafnvel hafa hann í léttvægum flimt-
ingum. Og ég spyr mig sjálfan: Hvað gat Guð gert
og gefið meira? Hvað sé ég? Ég sé fyrir mér
mannafla á öllum sviðum, mannafla, sem Guð
hefur gefið þessum söfnuði. Það er eiginlega sama
hvert er skyggnst. Þar eru sérfræðingar á
guðfræði-, sálar og uppeldisfræði-, vísinda-,
Iæknis-, sjúkra-, hjúkrunar-, raffræði-, viðskipta-
og fjármála-, stjórnfræði-, Iögfræði-,vélfræði-
búfræði-,stærðfræði-,tónmennta-kennslufræði-
bygg*ngarfræði-,tölvufræðisviðinu og þannig
mætti allt að því endalaust telja - allt menn og
konur, sem Guð gaf þessum Iitla söfnuði.
Svo stend ég hér og horfi á skólann okkar
næstum sem kalið strá í vindi vegna skorts á
snillimennum, sem þó er svo yfirmáta mikið til
af. Snillimennum, sem gætu gert þennan skóla að
því sem ég held að hann eigi að vera og ég trúi
að Guð hljóti að hafa ætlað og ætli enn, að hann
væri og yrði besti skóli þessa lands, vegna þess
að Guð er hér í öndvegi umfram það sem annars
staðar gerist. Svo virði ég fyrir mér staðinn
sjálfan. Sjáið allan þennan húsakost, heita vatnið,
sundlaugina, fimleikasalinn, einn þann fegursta
hér á landi, skólabúgarðinn, ylræktina inni sem
úti, víðfemið, finnið hreina loftið, og ég spyr:Hvað
gat HANN gert og gefið meira? Mér er sem ég
sjái HANN líta niður yfir skólann sinn og mér
finnst ég greina rödd hans hér í djúpi
næturkyrrðarinnar, hvíslandi: HVAÐ GAT ÉG
GERT OG GEFIÐ MEIRA?
Góðir menn og bræður, konur og systur.
Hvílir ekki á okkur minnkun og vanvirða sem
safnaðareind og heild, að skólinn okkar skuli vera
í þeirri aðstöðu sem hann er í dag?
Aðventfréttir 5. 1988