Aðventfréttir - 01.01.2002, Blaðsíða 16
„Færið alla tíundina í forða-
búrið, til þess að fæðsla sé til í
húsi mínu, og reynið mig einu
sinni á þennan hátt, segir Drott-
inn hersveitanna, hvort ég lýk
ekki upp fyrir yður flóðgáttum
himinsins og úthelli yfir yður yf-
irgnæfanlegri blessun. „Eigum
við að hlýðnast Guði og færa inn
alla tíund og gjafir svo að til sé
fæðsla til að uppfylla þörf sálna
sem hungra eftir brauði lífsins?
Guð býður ykkur að reyna sig
núna þegar gamla árið er að
renna út, og sjá til þess að á nýja
árinu verði fjárhirslur Guðs end-
urfylltar.
Hann segir okkur að hann
muni opna flóðgáttir himinsins
og úthella yfir okkur yfirgnæfan-
legum blessunum. Hann leggur
heiður sinn að veði: „Og ég mun
hasta á átvarginn fyrir yður, til
þess að hann spilli ekki fyrir yður
gróðri jarðarinnar og víntréð á
akrinum verði yður ekki ávaxta-
laust, segir Drottinn hersveit-
anna." Þannig er orð hans trygg-
ing okkar fyrir því, að hann muni
blessa okkur að því marki, að við
munum hafa enn stærri tíund og
gjafir til að leggja fram.
Engin áhætta
'O, hvílík náðarsamleg, full-
komin og alger fullvissa okkur er
gefin, ef við aðeins viljum gera
það sem Guð krefst af okkur! Takið
þessu máli þeim tökum eins og þið
tryðuð að Drottinn muni gjöra ná-
kvæmlega eins og hann hefur lofað.
Vogum einhverju upp á orð Guðs.
Margir taka mikla áhættu í ákafa sín-
um að verða ríkir; litið er framhjá ei-
lífum umhugsunarefnum og göfug-
um meginreglum fórnað; samt geta
þeir tapað öllu í leiknum. En með
því að taka hinu himneska tilboði,
þurfum við ekki að taka neina slíka
áhættu. Við þurfum að taka Guð á
orðinu og ganga fam í hreinskilni og
í trú samkvæmt loforðinu og af-
henda Guði það sem honum tilheyr-
ir.
- R & H 8. des. 1896
Ástæða fyrir andstreymi
Margir þeirra sem játa kristna trú
hugsa vel um sjálfan sig og uppfylla
allar ímyndaðar þarfir sínar, en gefa
þörfum málefnis Guðs engan gaum.
Þeir hafa talið það vera sinn hag að
ræna Guð með því að halda öllu, eða
eigingjörnum hluta, af gjöfum hans
fyrir sjálfan sig. En þeir verða fyrir
tjóni í stað þess að hagnast. Stefna
Reynum
Drottinn
þeirra leiðir til þess að haldið er aft-
ur miskunn og blessunum. Vegna
síns eigingjarna og fégjarna anda
hafa margir glatað miklu. Hefðu
þeir af fullum og frjálsum vilja við-
urkennt kröfur Guðs og uppfyllt
kvaðir hans, myndu blessanir hans
hafa komið í ljós í auknum afurðum
jarðarinnar. Uppskeran hefði orðið
meiri. Séð hefði verið nægilega fyrir
þörfum allra. Þeim mun meira sem
við gefum, þeim mun meira öðlumst
við. - R & H 8, des Í896
Loforð með boðum Guðs
Skylda er skylda og ætti að fram-
kvæmast sem slík. En Guð hefur
samúð með okkur í okkar synduga
ástandi og lætur loforð fylgja boðum
sínum. Hann leggur að lýð sínum að
prófa sig og lýsir yfir að hann muni
launa hlýðni með ríkulegum bless-
unum ... Hann hvetur okkur til að
láta af hendi við sig og segir að end-
urgjaldið sem við fáum frá honum
verði í hlutfalli við það sem við af-
hendum honum. „Sá sem sáir með
blessunum, mun og með blessunum
upp skera." (1 Kor 9.6). Guð er ekki
óréttlátur að hann gleymi störfum
ykkar og kærleiksverkum.
Hversu viðkvæmur og sannur
Guð er við okkur! Hann hefur
gefið okkur í Kristi ríkulegar
blessanir. 'I honum hefur hann
undirritað samninginn sem hann
hefur gert við okkur. - R & H 3
des. 1901
Hin sanna ástæða
fyrir því aá synja Guói
'Eg sá að sumir hafa gefið sem
ástæðu fyrir því að þeir aðstoði
ekki málefni Guðs að þeir séu í
skuld. Hefðu þeir rannsakað
gaumgæfilega sitt eigið hjarta,
mundu þeir hafa uppgvötað að
eigingirni var hin sanna ástæða
fyrir því að þeir færðu engar
frjálsar gjafir til Guðs. Sumir
munu ávallt vera í skuld. Vegna
ágirndar þeirra, mun velgengnis-
hönd Guðs ekki vera með þeim til
að blessa framkvæmdir þeirra.
Þeir elska heiminn meira en þeir
elska sannleikann. Það er ekki
verið að búa þá undir og gera þá
hæfa fyrir konungsríki Guðs. -1 T
225.
Tíund haldiö vegna van-
trausts
Sumir hafa orðið óánægðir og
hafa sagt: „'Eg mun ekki lengur
greiða mína tíund, vegna þess að
ég hef ekkert traust á því hvernig
haldið er á hlutunum í innsta hring
starfsins." En viljið þið ræna Guð
vegna þess að þið haldið að fram-
kvæmd starfsins sé ekki rétt? Berið
fram kvartanir ykkar, skýrt og opin-
skátt, í réttum anda, við rétta aðila.
Sendið inn beiðnir ykkar varðandi
hluti sem þarf að lagfæra og kippa í
lag; en dragið ekki frá starfi Guðs og
gerist ótrú vegna þess að aðrir gera
ekki það sem rétt er. - 9 T 249
Fyrsta skylda til Gubs
Sumum hefur fundist þeir vera
undir helgri skyldu gagnvart börn-
um sínum. Þeir verða að gefa hver-
ju þeirra hlut en finnst þeir vera
ófærir urn að afla fjár til að aðstoða í
málefni Guðs. Þeir koma með þá af-
sökun að þeir hafi skyldur gagnvart
börnum sínum. Þetta kann að vera
rétt, en fyrsta skylda þeirra er gagn-
vart Guði... Látið engan sem heldur
öðru fram komast að ykkur og fá
ykkur til að ræna Guð. Látið ekki
börn ykkar stela gjöfum ykkar af alt-
ari Guðs til eigin afnota. -1 T 220.
16
Aðventfréttir