Bræðrabandið - 01.02.1974, Blaðsíða 3

Bls. 3 - BRÆÐRABANDIÐ- 2. tbl.
áherzla á "réttlæti fyrir trú" vakið aðventsöfnuðinn
svo mjög, að Ellen White gat sagt, að "háa hrópið"
væri þegar byrjað.
Af þessum sökum hefur ein spurning yfirgnæft allar
aðrar á þsesum ársfundi 1973: Hvað hefur komið fyrir
boðskapinn og reynsluna, sem mörkuðu upphaf á boðun
hins síðasta boðskapar aðvörunar og áskorunar til
heimilisins árið 1892?
Þó við í einlægri leit okkar að svörum höfum
enga tilhneigingu til að ásaka þá, sem boðskapurinn
barst fyrst til né þá, sem hafa gegnt forystuhlutverki
innan starfsins til þessa, erum við ákveðnir í að
finna sérhver mistök liðins tíma tilað komast hjá
þeim í dag og læra af þeim. En umfram allt erum við
sannfærðir um, að aðaláhyggjuefnið sé núverandi reynsla,
leiðin frá því, sem ekki var nógu gott í fortíðinni,
til skjóts sigurs. Tími haustregnisins hefur staðið
yfir í mörg ár.
Við gerum okkur grein fyrir því, að á meðal okkar
finnast margir, sem hafa fulla, sigursæla reynslu. Þeir
hafa fariö í gegnum "vorregns-reynsluna" og eru fagnandi
í Drottni. En þetta réttlætir ekki sjálfsánægju eða
fögnuð. En í söfnuðinum sem heild er Laódíkeu-ástandið
ríkjandi eins og því er lýst af hinu Sanna vitni í
0]3. 3:14-19. Fundurinn hefur því í leit sinni að þeim
sérstöku ástæðum, sem í dag orsaka mistök og töf, beint
athygli sinni að þrem aðalatriðum:
1. Leiðtogar o^ einstaklingar hafa ekki að fullu
tekið greiningu og áskorun Krists til Laódíkeusafnaðar-
ins í Op. 3:14 - 22 sem persónulegan boðskap.
2. Leiðtogar og einstaklingar eru á sumum sviðum
óhlýðnir gagnvart guðlegum fyrirmælum bæði varðandi
einstai'lingsbundna reynslu og framkvæmd þess verks,
sem söf.'uðinum hefur verið falið.
3. jjeiðtogar og einstaklinpar hafa enn ekki lokið
því stárfi, sem söfnuðinum var falið.
Viðbrög við boðskapnum til Laódfkeu.