Læknablaðið - 01.01.1920, Blaðsíða 17

LÆKNABLAÐIÐ
ií
tim, aö þessi skoðun veitingavaldsins er á litlum rökum bygö, því svona
dónt má a!ls eigi byggja á örfáum undantekningum, sent ekkert sanna.
í þessum fántennari hérSunt konta fyrir ýms sjúkdómstilfelli, erfiSari
viSureignar en í hinum, langvinnir sjúkdóntar, sem útheimta ntikla ástund-
un, og ntikiS ntá af læra. En annars er þaS alveg undir læknunum sjálfum
kontiS; reglusemi þeirra og námfýsi, Iivort þeir halda fræSunt sínum þar
vel viS eSa eigi, eins og í þéttbýlli héruSunum, en aS öSru jöfnu hafa þeir
nteiri og betri tíma til lærdóntsiSkana en læknarnir í þéttbýlli héruSununt,
]tar sem stöSug aSköll eru og erill. EftirlitsferSir landlæknis eiga og aS
örfa læknana til aS halda fræSunt sínunt viS, og á þeinr getur hann sann-
færst um, hverjir eru trassar og hverjir ekki.
Stundum hefir veitingarvaldiS flutt læknana í betri héruS, úr þeim lak-
ari, eftir alt aS áratugadvöl þar. ÞaS er niesta fjarstæSa, aS láta lækn-
ana vera þar svo lengi. og mun hafa gefiS tilefni til andróSurs gegn þeint
sumstaSar. ViSbrigSin eru þá mikil og snögg, og þó aS læknirinn hafi
haldiS fræSum sínum mjög vel viS, þá finst ahnenningi sem framfarirnar
í læknismentinni hljóti aS vera hraSari en svo, aS hann hafi getaS fylgst
vel meS. Eftir alt aS áratugsdvöl i lélegri héruSunum, eSa skemmri tima,
ættu læknarnir eftir því sem betri héruSin losnuSu, a!ð eiga þangaS vísan
aSgang, og þaS án affalla, svo framarlega aS þeir séu þess maklegir, sem
veitingarvaldinu ætti ekki aS vera ofvaxiS aS sannfærast um, af sjón og
reynd. Væri þessi regla tekin upp, svo ábyggileg mætti teljast, þá munu
ungu læknarnir eigi forSast lélegri héruSin, heldur fara í þau, til þess aS
komast í þau betri síSar. HéraSsbúar munu létta undir baggann meS hús-
næSiS, því þeir sjá, í hvert öngþveiti þetta er aS komast. Hins vegar er
þaS skylda læknastéttarinnar og veitingavaldsins, aS gera þá kröfu til
þjóSarinnar, sem hæfileg megi teljast, til þess aS tryggja sem allra best
framhaldsmentun lækna, bæSi i stærri og smærri héruSunum, svo lélegri
héruSin verSi eigi þaS sker, sem sæmilegt gengi og álit stéttarinnar strand-
ar á.
ÞaS er næsta undarlegt, aS Alþingi skuli eigi gera þá kröfu til veitinga-
valdsins, aS gera alt sem hægt er, til aS tryggja lélegri héruSunum lækna,
og þetta sem hér hefir veriS bent á, er áreiSanlega kleift. ÞaS er siSur en
svo, aS Alþingi hugsi út i þetta, þvi til hvers væri þá, aS vera árlega aS
unga út lélegum héruSum, og láta þau svo standa auS ?
ól. ó. Lárusson.
F r é 11 i r.
Ný inflúensu-sóttvörn. — StjórnarráSinu hefir þótt svo óvænlega horfa
meS erlendar sóttfregnir, aS þaS hefir á ný hafiS sóttvörn meS sama fyrir-
komulagi og fvr. Frá Ameríku er þaS sannfrétt, aS menn leggjast þúsund-
um saman daglega. — í Englandi ber ekki þaS neinu nemi á veikinni,
aftur heíir hún gert talsvert vart viS sig í SvíþjóS, Khöfn, og í nokkrum
héruSum i Noregi. Sóttvarnarnefnd hefir veriS sett á ný (G. H., T. Hj. Sig'.
Læknablaðið kostar 30 kr. þetta ár. ÚtgáfukostnaSur orSinn ferfaldur