Læknablaðið - 01.03.1921, Blaðsíða 16

46
LÆKNABLAÐIÐ
Anevrysma art. hepat. (post influensam). Um þaö ritar Stefán Jónsson
docent, all-lang-a grein, Hefir einn sjúkl. dáiö úr því á Landakotsspítala
og St. J. rannsakað meinsemdina. Sjúkd. er er afar fágætur og hættu-
legur. — (Nr. 52 '20).
F r é 11 i r.
Læknafélag Reykjavíkur. Aukafundur 7. mars, eftir beiöni nefndar
þeirrar i efri deild alþingis, sem hefir lyfjaeinkasölufrumvarpiö til meö-
ferðar. á’ildi nefndin heyra álit L. R. um frumvarpiö. Halldór Steirísson
skýröi frumvarpið fyrir fundinum, og uröu síðan töluveröar umræöur
meö og móti. Aðalmeðmælendur voru landlæknir og Sæm. pa'ófessor
BjarnhéÖirisson, og þeir þingmennirnir Magnús Pétursson og Guöm. Guö-
finnsson, en Þ. Thoroddsen og Júl. Halldórsson voru frumvarpinu alger-
lega mótfallnir. G. Thoroddsen þótti málið illa urídirbúið, sérstaklega
vanta allar kostnaöaráætlanir og kom meÖ tillögu til fundarsamþyktar:
„L. R. álítur frumvarpið um einkasölu á lyfjum ekki nægilega undirbúið
til þess að geta sagt álit sitt um þaö að sinni.“ Greiddu 8 atkvæöi með
en 6 á móti, og var tillagan fallin, en aörar ályktanir voru þó ekki .geröar.
Fundur 14. mars. Stefán Jónsson dócerít talaöi um ístökuna á Reykja-
víkurtjörn, hafði gert rannsóknir á gerlafloru vatns og íss úr tjörninni.
— Jón H. Sigurðsson, héraöslæknir, hóf umræöur um frv. berklaveikis-
nefndar um læknaskipun í Rvik, og taldi ýmsa ánnmarka á þvi, þótti var-
hugavert, að hafa engan lækni í Rvík, sem skyldur væri aö lögum til
þess aö gegna sjúklingum á hvaöa tíma sem er. Sóttvarnarlæknirinn
taldi hanrí óþarfan, og voru flestir fundarmenn honum þar sammála.
Hjónavígslur, fæðingar og manndauði 1876—1919. Eftirfarandi yfirlit
er tekiö eftir marsblaöi Hagtiöinda:
Fljónav. Fæö. Mannd.
%o %o %0
1876—’85 .... 6,7 31.4 24.5
188Ó—'95 .... 7.2 31.0 19.5
1896—'05 .... 6.4 28.9 17.1
1906—’i5 .... 5.9 26.8 15.2
1916 ......... 6.4 26.0 14.5
i9U .......... 6.0 26.7 12.0
1918 ......... 6.5 26.4 16.1
1919 ......... 6.7 25.4 12.6
Óskilgetnum börnum hefir sifelt farið fækkandi. 1876—'85 voru 'þau
20.2% fæddra barna, 1919 aö eins 11.2%.
Eins og yfirlitið ber með sér, hefir fæöingum fækkaö til mikilla muna
og er þó ekki verjum um þaö að kenna, síst i sveitum vorum. Aftur hefir
manndauöi minkaö miklu meir, og mannfjölgun því aukist. Þaö er auö-
séö á þessu, aö „meríningin" eykst. Hjónavigslum hefir lengi fariö smá-
fækkandi, en aukist síðustu árin. Manndauöinn sjálft inflúensuáriö, 1918,
er engu meiri erí var í meðalári fyrir nokkru.