Læknablaðið - 01.01.1932, Blaðsíða 9

LÆKNABLAÐIÐ
3
Allar kunnar rannsóknir benda yfirleitt í þá átt, að kriminalitet meðal
geðveikra og gcðveilla sc miklu meira en meðal hinna andlega heilu.
Þó er langt frá, a'ð til sé nokkur glæpsemis-geðveiki; þvert á móti virð-
ist hvaða tegund andlcgs abnormitets sem er, g e t a orðið valdandi að
svo að segja hvaða glæp sem vera skal, enda þótt að vissar teg. geðveiki
og geðveilu einkum verði valdandi að vissum tegundum glæpa, eins og eg
seinna mun minnast á.
Önnur leið, sem farin hefir verið til þess að rannsaka sambandið á milli
glæpa og geðveiki er sú, að rannsaka sálarástand fanga. Nokkrar nýjustu
rannsóknir á því sviði, skal eg nefna. Goring rannsakaði 3000 fanga í
Englandi, og fann að 10—20% af þeim voru haldnir þungum geðsjúk-
dómi eða voru mjög geðveilir. Vægari stigin rannsakaði hann eigi. Með
líkum mæli var geðveikistalin hjá þjóðinni sem heild ca. 3%0. I Þýska-
landi, Sviþjóð og Danmörku fundu menn álika tölur, 10—15%. Seinni
og miklu nákvæmari rannsóknir, eins og George E. Schröders í Kaupmanna-
höfn og Will. Healy í Boston, þar sem einnig er gerð grein fyrir vægari
stigum andlegra afbrigða meðal fanga, sýna að 25—30% af þeim hafa
verið psykiskt abnorm á einhvern hátt, ílestir — ca. 20% — haldnir hinni
svonefndu degeneratio psykopathica (andlegri brenglun), 8—10% andlega
vanþroska, 1—2% haldnir. eiginlegum geðsjúkdómi.
di Tullio hefir 1929 birt rannsóknir á 8000 föngum í Róm og finnur
geðveiki eða geðveilur hjá meir en helmingnum, 4364, — en hann telur
alkoholiskar komplikationir með, og þær eru í 1104 tilfellum. Hinir telja
þær í flokki fyrir sig.
1929 hefir IVill. Hcaly enn birt rannsóknir á orsökinni til glæpa 823 karla
og kvenna, og tilfærir andleg abnormitet sem aðalorsök í 490 tilfellum,
sem aukaorsök í 135, alkoholisma og vandræði á heimilunum í 162 tilfellum
o. s. frv. — Andleg abnormitet eru hjá honum sem sé langalgengustu
orsakirnar.
Fyrir nokkrum árum birti Gluck skýrslu um rannsóknir á 608 nýjum
föngum í Sing-Sing fangelsinu i New York. 59% sýndu sig að vera and-
lega áfátt að einu eða öðru leyti, 28,1% voru að gáfnafari svarandi til
12 ára barna eða yngri, 18,9% voru þannig andlega brenglaðir, að óhugs-
andi virtist, að þeir gætu aðlagast kröfum nútímaþjóðfélags, 12% voru
haldnir ákveðnum geðsjúkdómi.
Loks hefir Caldwell 1929 gert rannsóknir á andlegum þroska — gáfna-
fari — 492 drengja, að meðaltali 14 ára, og 252 stúlkna i Wisconsin, sem
gerst höfðu sek um glæpi. — Gáfnafarið er oft gefið upp í gáfnafars-
kvótanum, en það er hlutfallið á milli gáfnafarsaldursins og almanaksald-
ursins, — Gk = Ga/Aa. Ef t. d. 10 ára unglingur aðeins leysir þau gáfna-
próf, sem svara til 6 ára, þá er Gk 6/10 = 60%, eða 60, eins og það er
stytt venjulega.
Gáfnafarskvótinn er talinn haldast óbreyttur alla æfi, frá 4—5 ára aldri.
Kvóti á milli 86 og 105 er talinn normal, undir 86 fyrir neðan meðalgáfur,
yfir 105 meir en meðalgáfur. Meðal barna upp og niður voru 11,2 undir
meðal, 349 yfir meðal gáfum; meðal kriminellu barnanna voru 64,9 und-
ir, en aðeins 1,6% yfir meðaltalinu.
Nýlega hefir austurriskur læknir, próf. Micliel, birt mjög nákvæmar rann-
sóknir á nokkrum hundruðum vana-glœþamannn. 83% þeirra höfðu meiri