Læknablaðið - 01.10.1942, Blaðsíða 16

74
LÆKNABLAÐIÐ
aldrei, ef þaö er samvizkusamlega
ræ'kt.
í 200 ár hafa hraustmenni, sem
ekki hafa vílað fyrir sér hverskon-
ar erfiöi, veriö að byggja upp virð-
ingu þá, sem læknastéttin nýtur í
dag. Það er menntunarleg nauð-
syn, að kynnast 'kjörum fólks, að-
búnaði, starfs- og- lífsháttum. Það
lier að stefna aö því að verða lækn-
ir, en ekki aðeins mediciner, og
það fæst ek'ki á skólabekknum
eingöngu, heldur líka og jafnvel
fyrst og fremst af lífinu sjálfu.
Valtýr Albertsson (Autoreferat).
Taldi að fcréf landlæknis til ýmsra
héraðslækna hefði komið sumum
læknum, sem ókunnugir voru niála-
vöxtum, á þá skoðun, að L.R. hefði
unnið gegn hagsmunum héraðs-
lækna. Þann misskilning vildi hann
nú leiðrétta. L. R. hefði tjáð sig
hlynnt húgmyndinni um stofnun 4
aðstoðarhéraðslæknisembætta, en
þótti launin, allt að 300,00 kr. á
mánuði of lág. Hinsvegar gat fé-
lagið ekki fallizt á frumvarpið um
breytingar á lækningaleyfislögun-
um. Hafði fundur í L. R. falið
stjórn þess að mótmæla frumvarpi
þessu. — Las upp svar félagsins
til landlæknis:
Reykjavik, 31. marz 1942.
Á aukafundi í Læknafélagi
Reykjavikur, sem haldinn var 27.
þ. m., var samþykkt einróma að
fela stjórn félagsins að mótmæla
frumvarpi þvi um breytingu á
lækningaleýfis'lögunum, sem þér.
herra landlæknir, hafið óskað eftir
að félagið segði álit sitt um.
Stjórn Læknafélags Reykjavik-
ur vill ákveðið mófmæla því, að
þvingunarlög gildi um lækna öðr-
um stéttum fremur. Virðist og ær-
ið liart aðgöngu við læknakandí-
data, eftir 13—14 ára nám, að
skylda þá til þess að gegna hér-
aðslæknisstörfum fyrir álíka
þóknun og hálfvaxnir sendisvein-
ar fá við sumar rikisstofnanir. í
mörgum fámennu héruðunum, þar
sem þessir ungu læknar myndu
helzt verða ,,skikkaðir“ til að
gegna slíkri þegnskylduvinnu, eru
aukatekjur svo lítilf jörlegar og
innheimta þeirra oft svo erfið og
gengur svo seint, að það sem lækn-
irinn fcæri þannig úr býtum myndi
oft ekki hrökkva meira en fyrir
kostnaði við útbúnað til íerða-
lagsins. Auk þess skortir enn á,
þrátt fyrir tillögur yðar, herra
landlæknir, að rikið sjái fyrir
verkfærum, sem fylgdu héruðun-
um, og lyfabirgðum eftir þörfum.
Stjórn Læknafélags Reykjavík-
ur telur meira en vafasamt, að
hag afskekktu héraðanna sé vel
borgið nreð því, að senda þangað
lækna nauðuga og að naumast sé
með sanngirni hægt að krefjast á-
huga og vinnugleði af læknum, sem
þangað væru komnir gegn vilja
sínum og teldu sig því einskonar
útlaga.
Sýnist oss sú ’leið vænlegri til
þess að fá lækna til frambúðar
i fámennu og tekjurýru héruðin.
að föstu launin séu svo rífleg og á
annan hátt svo um hnútana búið,
t. d. með styrkjum til námsferða,
að læknarnir gæti lifað þar sónra-
samlega og hafi öðrum héraðs-
læknuin fremur ráð á að afla sér
framhaldsmenntunar, þar sem gera
verður ráð fyrir, að þeir sökum ein-
angrunar og æfingaskorts dragist
aftur úr i grein sinni.
Væru auk þess ákveðin lífvæn-
leg laun til handa hinum 4 aðstoð-
arembættislæknum, sem gert er
ráð fyrir i frumfvarpi yðar, herra
landlæknir. teljum \ i'ð víst, að ekki