Læknablaðið - 01.06.1946, Blaðsíða 11

LÆKNABLAÐIÐ
85
liafa ekki verið gerðar, en all-
ir botnlangar sendir til liisto-
lógiskrar rannsóknar á Rann-
sóknarstofu Háskólans. Fylgi-
skjölum frá R. H. hefir ekki
verið haldið til haga fyrstu ár-
in, og er því ekki hægt að gera
upp histológiska diagnósu, en
lýsingar í sjúkraskrám á útliti
hotnlanganna og innihaldi eru
yfirleitt nákvæmar, og hef eg
samkvæmt þeim skipt þeim í
2 flokka: 7. catarrhaliskur ap-
endicitis, þar sem bólgan er
bundin við slimhúðina og
venjulega jöfn um allt, en get-
ur þó náð inn í vöðvalagið og
út í serosa. II. acut obstructiv
appendicitis, þar sem einhver
mechanisk hindrun er i lumen
á appendix, venjulega faecal-
steinn, strictura eftir fýrri
hólguköst, corpus alienum eða
a])pendix eins og bretinn sam-
an með stuttu mesenteriolum
eða af adhaesionum. í seinni
flokknum eru flest svæsnustu
tilfellin. 59 töldust í fyrri
flokknum, en 131 í þeim sið-
ari. Um 70 tilfelli var ekki unnt
að flokka vegna ófullkominn-
ar lýsingar. Af þessum 262
voru 81, eða nærri þriðjungur
perforeraður.
Það sést greinilega á sjúkra-
skrám, að við sjúkdómsgrein-
inguna er mest lagt upp úr
palpationinni. Enginn sjúlding-
ur hefir verið opereraður, sem
ekki hefir haft eymsli á botn-
langastað. Víðast er getið um
hita og púls, og mikið er lagt
upp úr því, ef púlsinn er hrað-
ari en svarar til hitans. Hjá
karlmönnum er og talsvert
lagt upp úr uppköstum eða
klígju, en minna, ef kona á í
hlut. Leucocytar hafa að jafn-
2. mynd
sýnir hvernig sjúklingarnir skiptast niður eftir mánuðum.