Læknablaðið - 15.11.1951, Blaðsíða 9

læknablaðið
51
eðli blóðþrýstingsins, um það
getur liver og einn fræðst í líf-
eðlisfræði sinni.
A síðari árum hefir eðlilegur
blóðþrýstingur nokkuð verið
athugaður. Líftryggingarfélög,
er lengi hafa starfað hafa látið
vinna úr gögnum sínum, er
þetta varða, til þess að fá nið-
urstöður til að hyggja á trygg-
ingarhæfni fólks. Einnig hafa
farið fram liópskoðanir á fólki
í sambandi við ýmis konar
störf, t. d. herþjónustu o. s. frv.
I5ar er þó oft sá ljóður á, að
efniviðurinn er nokkuð ein-
hæfur, ýmist hvað kvnferði
eða aldur snertir. Hjá líftrygg-
ingarfélögunum er venjuleg-
ast þess að gæta, að hinir og
þessir læknar hafa mælt blóð-
þrýstinginn með misjöfnum
mælitækjum og við mismun-
andi aðstæður. Ég mun síðar
koma að nokkrum íyðurstöð-
um frá þessum athugunum.
Lítið hefir farið fyrir athug-
unum á eðlilegum blóðþrýst-
ingi hér á landi. í sambandi við
i'annsóknir á mataræði í land-
inu á árunum 1939—1940 voru
þó gerðar nokkrar athuganir á
blóðþrýslingi heilbrigðs fólks.
— Mér er ekki kunnugt um að
líftryggingarfélögin hér hafi
tekið saman sér til leiðbein-
ingar tölur varðandi blóð-
þrýsting umsækjendanna. Dr.
med. Helgi Tómasson hefir
hins vegar birt rannsóknir sín-
ar á blóðþrýstingi 2000 sjúkl-
inga (1931), en hann ritaði hér
fyrstur um blóðþrýstingsmæl-
ingar 1929. — Einnig mældi
dr. med. Gísli Fr. Petersen
blóðþrýsting á 307 sjúkling-
um (164 körlum og 143 kon-
um). Þar sem í báðum þessum
tilfellum var um sjúklinga að
ræða, verður ekki unnt að gera
samanburð við þessar mæl-
ingar.
í sambandi við heilbrigðis-
skoðanir fólks, er óskaði trygg-
ingarréttinda í Sjúkrasamlagi
Reykjavíkur, voru á tímabil-
inu 4/2 1942 til 24/1 1944 gerð-
ar athuganir á blóðþrýstingi
]^ess. Hér á eftir verða teknar
til athugunar niðurstöður þess
ara mælinga. Aðeins eru þær
mælingar teknar, er einn og
sami maðurinn gerði, með
sama mæli og við sömu að-
stöðu.
Til mælinganna var notaður
kvikasilfursmælir; merki:
Merkurius- Sphygmomanomet-
er. Aflestrartaflan var frá 0—
300 nnn Ilg, en deilistrik voru
með 2 mm Hg millibilum. í
langfleslum tilfellum var fólk-
ið látið hvílast á skoðunar-
bekk. Almenn skoðun fór fvrst
fram. Með samræðum um efni,
er líklegt var að viðkomandi
hefði áhuga fyrir, var rejmt að
beina athyglinni frá mæling-
unni. í langflestum tilfellum
tókst þetta sæmilega vel, en