Læknablaðið - 01.02.1952, Blaðsíða 4
82
LÆKNABLAÐIÐ
2—3 daga, getur þó staðið allt
að viku. Barninu batnar þá
skvndilega, verður alfrískt á 2
—3 klst., fer að drekka og sofn-
ar værum svefni. Ber svo ekki
neitt á barninu, þangað til
næsta kast byrjar.
Algengara formið er þó, að
köstin eru óregluleg og standa
skemur. Stundum er engin
uppsala, bara verkir í kvið.
Þessir verkir koma með vissu
millibili og geta verið mjög sár-
ir, stundum er höfuðverkur
eina einkennið, og jafnvel er
talið að óljós bitaköst geti staf-
að af þessu.
Differentialdiagnosis er oft
erfið í byrjun. Manni dettur í
hug volvulus og invagination,
appendicitis acuta, peritonitis,
gastroenteritis acuta, mening-
itis, og svo það, sem flestir láta
gött heita: „kirtlar í maga“,
sem mér finnst alltaf mjög „ó-
fagleg“ sjúkdómsgreining. Með
því að skoða sjúkl. vandlega,
má þó oft komast að hinu rétta.
Hafi barnið fengið svipuð upp-
köst áður, styður það greining-
una, en það sem sérkennir
þennan sjúkdóm er, að alltaf
finnst acetone i þvagi, a. m. k.
fyrsta sólarhringinn. — Sumir
þykjast finna acetone tveimur
sólarhringum eftir að uppsalan
hættir, en yfirleitt hefir mér
ekki reynzt það finnanlegt eft-
ir að hún er hælt.
Orsökin til sjúkdóms þessa
er alls ekki Ijós, en einhver
truflun á efnaskiptum er hér á
ferðinni.
Börn, sem liafa þennan sjúk-
dóm, svara eins og lieilbrigð
börn, ef þau eru látin fasta eða
gefin ketogen fæða. Oftast mis-
tekst að framkalla köst í börn-
um þessum, þar sem það hefir
verið reynt í sjúkrahúsum.
Þjóðverjar telja, að í köstun-
um sé blóðsykur lækkaður, en
Englendingar finna eðlilegan
eða jafnvel heldur hærri ])lóð-
sykur en gerist í heilhrigðum
börnum, sem hafa fastað álíka
lengi.
Meðferð. í köstunum er harn-
inu haldið í rúminu og þess
gætt, að því sé vel heitt, tekinn
af því allur matur og mjólk,
og reynt að láta það drekka
sem mest af vatni eða hafra-
seyði. Eins mikið er gefið af
sykri og hægt er. Ef uppsala
er mjög svæsin, má gefa
klysma — eða salt-sykur-upp-
lausn í æð. Natrium bicarbon-
at eða sódavatn hjálpar stund-
um.
Sumir telja, að betra sé að
gefa þessum börnum kolvetna-
auðuga og fiturýra fæðu milli
kastanna, og þvkjast geta varn-
að köstum með því, en aðrir
gefa venjulegt fæði og lelja að
köstin verði engu þéttari. Það
er þó staðrevnd, að oft er hægt
að koma í veg fyrir köst — ef
foreldrar þekkja byrjunarein-
kennin, sem ég nefndi hér áðan