Læknablaðið - 01.02.1955, Qupperneq 10

2
LÆKNABLAÐIÐ
þvi fólgin, að í stað þess að
hindra það, að magainnihald
berist áfram út í lífhimnuna
með því að loka fyrir sprungu-
opið með skurðaðgerð, er reynl
að ná sama árangri með þvi að
tæma magann fyrst rækilega
með venjulegri magaslöngu, ef
ætla má að matarleifar séu enn
í maganum, en siðan með nef-
slöngu (Wangensteen- eða
Levinslöngu), sem látin er
liggja niðri i maganum í 2—3,
eða fleiri sólarhringa og er
liún sett í samband við vægan
sogútbúnað (vatnssog eða raf-
dælu), eða einfaldlega látin
verka sem sogpípa (hævert).
Sjúklingnum er gefið svo mikið
morfin, að það skapi full-
komna vellíðan (evt. i æð),
hann er eingöngu nærður par-
enteralt og gefin antibiotica í
stórum skömmtum. Aðferðin
er lík því, sem nú er almennt
notað eftir stærri aðgerðir á
maganum, við lífhimnubólgu
af öðrum orsökum og stundum
við garnaflækju o. fl. Allmikið
liefir verið ritað um aðferð
þessa á siðustu árum og hún
eignast marga áhangendur, en
einnig >Tnsa andmælendur,
enda þótt hún hafi gefizt flest-
um ótrúlega vel, er hana hafa
rejmt.
Flestir kenna aðferð þessa
við H.Taylor eða Hermon Tayl-
or, Lundúnalækni, er reyndi
hana í King Georges spítalan-
um i Ilford og skýrði frá á-
rangrinum fyrst í félagi
brezkra meltingarsérfræðinga
í nóv. 1945 og í Brit. Med.
Journal árið eftir.
Hafði hann þá reynt con-
servativ meðferð við sprungin
sár á 28 sjúklingum í röð, en
af þeim dóu 4 eða rúmlega
14%, en dánartala hans áður á
77 ópereruðum tilfellum hafði
verið 18%. Hann telur, að að-
eins einum þessara fjögurra
sjúklinga hefði mátt bjarga
með skurðlækningu í tíma, en
í öllum tilfellum hafði per-
forationsopið þó lokazt eins og
sannað var með líkskoðun.
Um svipað leyti skýrir Bed-
ford Turner, annar enskur
læknir, frá 6 tilfellum og svo
hver af öðrum (Bertram, Seel-
ev, Visick o. fl.) á næstu árum,
er of langt yrði upp að telja.
Það er þó hæpið að kalla Her-
mon Taylor upphafsmann
þessarar aðferðar enda þótt
Iiann fyrstur virðist hafa not-
að hana á óvöldum tilfellum,
þvi að hún var reynd um 10 ár-
um áður i Bandaríkjunum.
Það er ekki fvrr en farið er að
nota nefslönguna, að unnt er
að beita lyflæknismeðferð með
svo góðum árangri, sem raun
ber vitni.
Þannig heppnast Wangen-
steen (sem fvrsta W-nefslang-
an er kennd við) að bjarga 2
sjúklingum af 3, er allir voru in
extremis, er þeir komu á
sjúkrahúsið, með aðferð þess-