Læknablaðið - 01.02.1955, Qupperneq 17

LÆKNABLAÐ IÐ
9
verki, er leiddu undir li. siðubrún
síðan í sumar og tæplega liorfið á
milli, þrátt fyrir meðul og mataræð-
isreglur. Er verri er líður frá mat —
brjóstsviði — nábitur (einu sinni að
nóttu til). Blóð fannst ekki í fæces
(á ísafirði). Hraustur að öðru eyti.
Ewaldspróf: % klst. 35c vel chy-
mific. K. 57 Pli. 84. Fæces bl. Rö.
St. Jósefs spit. Gastroduodenitis
spasmus bulbi duod. — 26. 4. Líður
betur. Um miðjan júni er hann far-
inn að fá kvalaköst með mikilli
obstipation.
26. 6. er hann lagður inn á St.
Jósefsspítala og hafði þá legið rúm-
fastur vegna þrauta fyrir bringspöl-
um síðan 13. júní, flökurleiki og lyst-
arleysi fylgdu og uppköst 3 síðustu
daga. Sjúklingur lítur illa út, er grá-
cyanotiskur i andliti og grannholda.
Talsverð eymsli eru í epigastrium.
30. 6. Hglb 101 %. Hv. 11,600. Sökk
50 mm. R. 5,4. Index 0,84. Hæmato-
krit 43. Fæces -|—|—(- bl. — Tensio
140/90. Urina A -^. Blóðurea 96
mg.% .Púls 110 óreglulegur. 8. 7.
Rö-diagnosis: Ventriculus: Ulcus
permagnum callos. ventriculi pene-
trans. Gastritis Gastroduodenitis.
12. 7. í nótt um kl. 4 fær sjúkling-
urinn skyndilega heiftarlega verki
um allt kviðarholið, sem verður
bretthart og meteoristiskt, púls verð-
ur hraður og hiti kemst upp í 39,1
stig. Snemma um morguninn er lifr-
ardeyfa horfin og sjúkl. er í miklu
Iostástandi. Þar eð almennt ástand
sjúkl. hefir verið mjög slæmt í lengri
tíma, sárið er óvenju stórt og vænt-
anlega gróið við lifur, en sérstaklega
vegna hins alltof háa blóðurea, er
sú ákvörðun tekin að reyna lyflækn-
ismeðferð i þessu tilfelli. Hiti fellur
þegar um e. m. niður í 38,2 og 37,7
næsta morgun, en helzt í kringum
38° að kvöldi í rúma viku. Kviður-
inn verður bráðlega linari og subj.
líðan sjúklingsins batnar fljótlega,
þarmahljóð heyrast næsta dag og
flatus fer að ganga niður.
Sjúklingur fékk 2 blóðgjafir, en
þrátt fyrir það kemst hæmoglobin
niður í 61% þ. 16. 7. og sterk blóð-
reaktion í fæces helzt til 11 ágúst,
úr því finnst ekki blóð i fæces og
10. 9. er hin stóra ulcusnische horf-
in, en infiltration sést á nische-
staðnum og' mikill gastroduodenitis
og 29. 9. er hglb. komið upp í 114%
(15,7 gr. %) og sjúklingurinn er ein-
kennalaus. Tekin er sú ákvörðun að
fresta operation enn um hrið enda
þótt blóðurea liafi nú einnig lækk-
að, og grunur um illkynja sár virð-
ist nú útilokaður. Sjúklingurinn er
útskrifaður.
1953 2. 1. er tekin Rö.-mynd á ný,
er sýnir aðeins afleiðingar maga-
sárs inndregna curvatur (örvef).
Sjúkl. er nú einkennalaus. — 3. 9.
Sjúkl. hefir unnið í sumar, en er
farinn að fá verki fyrir bringspalir
síðan i júlí. Á Rö. sjást nú líkur fyr-
ir nische á gamla sárstaðnum og
sjúklingnum er ráðið til uppskurð-
ar. Það dregst að hann leggist í
spítalann þar til 23. 10. og er sjúkl.
þá aftur orðinn einkennalaus og
engin nischa sést á röntgen. Er þá
enn frestað uppskurði, ef vera kynni
að hann losnaði alfarið við hann.
Síðar var þó gjörð resectio ventri-
culi. Heilsaðist vel á eftir.
Þið hafið nú heyrt sjúkra-
sögur þessara 3ja sjúldinga.
Allir höfðu þeir hættulega
aukasjúkdóma, er sár þeirra
sprungu. Einn svæsna lungna-
bólgu, annar var útblæddur og
þriðji hafði of hátt blóðurea og
mjög hátt sökk.
Nú mætti spyrja, hefðu þess-
ir sjúklingar lifað af upp-
skurð? Þvi verðui' ekki svarað,