Bændablaðið - 06.06.2013, Blaðsíða 12

Bændablaðið | Fimmtudagur 6. júní 201312
Alls voru 87 nemendur Land-
búnaðar háskóla Íslands á háskóla-
brautum og í búfræði brautskráðir
síðastliðinn föstudag við athöfn í
Reykholtskirkju að viðstöddu
fjölmenni.
Alls útskrifuðust 47 búfræðingar
en 27 með BS í búvísindum, náttúru-
og umhverfisfræði, skógfræði og
landgræðslu. Þá luku níu nemendur
meistaranámi í rannsóknabundnu
námi og tveir meistaranámi í
skipulagsfræðum. Drífa Árnadóttir
og Katrín Pétursdóttir fengu
verðlaun fyrir frábæran árangur fyrir
lokaverkefni á BS-prófi en Aron
Stefán Ólafsson fékk verðlaun fyrir
bestan árangur á BS-prófi. Brynja
Davíðsdóttir fékk verðlaun fyrir
góðan árangur á MS-prófi og Egill
Þórarinsson verðlaun fyrir góðan
árangur á MS-prófi í skipulagsfræðum.
Mikill fjöldi
Í ræðu Ágústar Sigurðssonar rektors
kom fram að þetta er níunda vorið
sem nemendur eru brautskráðir frá
Landbúnaðarháskóla Íslands. Nú voru
87 brautskráðir, sem er litlu færri en
síðasta vor – en þá voru þeir fleiri
en nokkru sinni sem útskrifuðust af
öllum brautum skólans.
Alls voru á þessu skólaári
63 nemendur í framhaldsnámi
við LbhÍ, þar af er 31 nemandi í
rannsóknamiðuðu meistaranámi,
25 í meistaranámi í skipulagsfræði
og sjö nemendur í doktorsnámi.
Eru þá ótaldir BS nemar; nemendur
hjá Landgræðsluskóla Háskóla
Sameinuðu þjóðanna og þær
þúsundir sem sækja nám á vegum
endurmenntunar skólans.
Met í umsóknum
„Á þessu vori bregður svo við að það
stefnir í algjört met í umsóknum um
skólavist hjá Landbúnaðarháskóla
Íslands – sönnun þess að viðfangsefni
skólans skipta miklu máli og hann
hefur getið sér gott orð,“ sagði Ágúst.
Viðburðaríkt skólaár
Ágúst sagði að níunda skólaár
Landbúnaðarháskóla Íslands hefði
verið annasamt og viðburðaríkt.
Síðasta sumar var undirritaður við
hátíðlega athöfn í Skemmunni á
Hvanneyri samningur um kennslu og
rannsóknir milli ráðuneytis mennta-
og menningarmála og LbhÍ. Þetta
er að sjálfsögðu mikill áfangi, enda
hefur Landbúnaðarháskóli Íslands
aldrei haft formlegan samning um
starfsemina eins og aðrir háskólar
hafa haft. Samningurinn tekur m.a.
á heildarfjölda nemenda og segir
til um verkefni sem skólanum eru
formlega falin og fjárframlög til
þeirra.
Nú fyrir nokkrum dögum
var síðan undirritaður sérstakur
rannsóknasamningur til næstu 4 ára
milli LbhÍ og ráðuneytis atvinnuvega-
og nýsköpunar. Þessi samningur er
kjölfestan í rannsóknastarfi LbhÍ og
afar mikilvægur.
Í lok síðasta árs skilaði LbhÍ
ítarlegri sjálfsmatsskýrslu inn til
Gæðaráðs íslenskra háskóla eins og
áætlanir gerðu ráð fyrir. Starfsmenn
og nemendur LbhÍ komu með
virkum hætti að gerð skýrslunnar,
sem er mikilvægur liður í því ferli
að auka gæði starfs skólans. Erlend
sérfræðinganefnd gerði síðan
viðamikla gæðaúttekt á starfi LbhÍ
í byrjun mars síðastliðins.
„Niðurstöður sérfræðinga-
nefndarinnar liggja fyrir og í stuttu
máli sagt getum við starfsmenn og
nemendur LbhÍ verið ákaflega stolt
af skólanum okkar. Úttektarnefndin
gefur skólanum góða einkunn og
lýsir yfir trausti á skólastarfinu. Í
niðurstöðum nefndarinnar koma
einnig fram mjög gagnlegar
ábendingar um þætti til úrbóta sem
ætti að vera mögulegt að bregðast
við þannig að gæði skólastarfsins
geti aukist,“ sagði Ágúst Sigurðsson
rektor í ræðu í Reykholtskirkju.
/ÁÞ
Fréttir
Ég hef átt marga bilaða bíla um
dagana. Það er ekki gaman, það
skal sagt fullum fetum. Það er
ekki bara vegna þess að það sé svo
kostnaðarsamt að kaupa varahluti
eða láta gera við bílana. Það er
ekki heldur vegna þess að það sé
svo óþægilegt að vera bíllaus á
meðan bíllinn er í viðgerð. Nei,
það er allt andskotans vesenið sem
fylgir því þegar bílinn bilar.
Fyrst þarf að hringja og fá tíma
á verkstæði. Þegar ég bjó í sveitinni
var þetta um margt einfaldara. Þá
var bara um eitt verkstæði að velja
og þangað fór bíllinn. Í dag þarf
fyrst að byrja á að finna verkstæði
til að fara á og í þeim aragrúa af
bifreiðaverkstæðum sem eru á
höfuðborgarsvæðinu getur maður
orðið alveg áttavilltur. Þegar maður
svo hefur valið verkstæði til að
hafa samband við er viðbúið að
þar sé allt fullt. Þegar loks finnst
verkstæði sem getur tekið við
skrjóðnum þarf að koma honum
á staðinn. Samkvæmt lögmálinu
um að allt fari eins illa og hægt er
þegar kemur að biluðum bílum er
verkstæðið auðvitað hinum megin í
bænum og við tekur endalaust streð
með að koma skrjóðnum á staðinn
og sér til baka. Þegar hér er komið
sögu bregst ekki að kominn er
föstudagur og bíllinn verður ekki til
fyrir helgina. Viðbrögðin við því eru
að fara með Faðir vorið afturábak
með hljóðum sem minna á stúlkuna
Regan MacNeil í kvikmyndinni
Særingamaðurinn.
Eftir helgina (þar sem
sunnudags maturinn var keyptur
dýrum dómum í 10-11 vegna þess
að enginn strætó gengur í Bónus)
hringir maður svo í verkstæðið. Þá
kemur í ljós að það þarf að panta
spliff, donk og gengjur í bílinn frá
verksmiðjunni úti.
Bíleigandi: (Áhyggjufullri
röddu). Tekur það langan tíma?
Verkstæðisnáungi: Sko, við
getum fengið það sent með flugi
í hraðsendingu. Þá kemur það í
vikunni.
Bíleigandi: (Skjálfandi röddu).
Og hvað kostar það?
Verkstæðisnáungi: Annað nýrað
úr þér og frumburð þinn.
Að lokum kemur svo vara-
hluturinn, og hægt er að laga bílinn.
Útgjöld heimilisins eru skorin niður
og helsti áhrifavaldurinn í matargerð
verður Andrés Önd með mismunandi
útfærslum sínum á kartöfluréttum.
Það versta er að yfirleitt er það
svo að þegar búið er að laga bilun
í gömlum bíldruslum er afar stutt í að
næsta bilun komi upp. Til að koma í
veg fyrir það er bíleigendum ráðlagt
að láta aldrei laga neitt nema það sé
alveg nauðsynlegt. Ef samlæsingin
á bílnum er t.d. biluð er alls ekki
mælt með því að láta laga hana fyrr
en það eru bara einar dyr eftir sem
hægt er að opna.
Yfirleitt hafa bílarnir mínir bilað
sökum aldurs og venjubundins
slits. Stöku sinnum hef ég klesst
á eitthvað sem hefur valdið því að
þeir hafa skemmst. Þetta á við um
flesta vini mína líka. Sjaldnast sér
maður broslegu hliðarnar á svona
bileríi. Ég skal þó viðurkenna að ég
er farinn að glotta út í annað þegar
ég rifja upp þegar ég og Matthías
vinur minn rifum alternatorinn úr
bílnum mínum, skiptum um kol í
honum og löguðum vegna þess að
bíllinn virtist ekki hlaða rafmagni
inn á sig. Það var ekki fyrr en eftir
það að ég uppgötvaði að ljósin í
skottinu loguðu stanslaust og þar
með rann allt rafmagnið út. Það tók
mínútu að laga það á meðan nærri
heill dagur fór í fyrri aðgerðir. /fr
STEKKUR
Bíllinn
minn og ég
Áttatíu og sjö nemendur voru brautskráðir frá Landbúnaðarháskóla Íslands á Hvanneyri:
Met í umsóknum um skólavist í LbhÍ
Hér má sjá þá nemendur sem útskrifuðust með BS-gráðu í búvísindum.
Nýútskrifaðir búfræðingar ásamt Ágústi Sigurðssyni rektor og Jóni Gíslasyni brautarstjóra. Myndir / ÁÞ
Ágúst Sigurðsson rektor og Anna Guðrún Þórhallsdóttir brautarstjóri með
nemendum sem voru að útskrifast með BS-gráðu í náttúrufræðum.
Nemendur sem voru að útskrifast með BS-gráðu í umhver sskipulagi ásamt
Ágústi Sigurðssyni rektor og Helenu Guttormsdóttur brautarstjóra.
Ágúst Sigurðsson afhendir Hraundísi Guðmundsdóttur prófskírteinið, en
hún útskrifaðist með BS-gráðu í skógfræði.
Hér má sjá nemendur sem voru að útskrifast með MS-gráðu.