Læknablaðið - 01.02.1958, Side 20

4
L Æ K N A B L A Ð I Ð
Bromideitrun
[ ÞRJÁR SJÚKRASÖGUR ’]
Bæjarspítalinn í Reykjavík. Yfirlæknir dr. med. Óskar Þ. Þórðarson.
Eftir Tómas Helgason.
Það ltann að virðast nokkuð
seint að tala liér um eitranir
af 120 ára gömlu lyfi, sem allir
þeltkja vel og tiafa notað mikið.
Þetta er þó ekki að ástæðulausu,
þar eð á einu ári hafa komið þrír
sjúklingar með eitranir af því
í Bæjarspitalann í Reykjavík.
Sjúkdómsgreiningin hefur ver-
ið staðfest lijá þeim öllum með
blóðrannsókn.
Á þessum tímum ataraxica og
barbiturlyfja hefur hrómnotk-
un* *) minnkað mjög verulegafrá
því, sem áður var, vafatítið að
skaðlausu. Þó er brómnotkunin í
Reykjavík enn, varlega áætlað,
um 250 kg á ári, reiknað sem
natrium bromid eða sem næst
4 matskeiðar af mixtura nerv-
ina á mann á ári. Það má lield-
ur ekki gleyma brómi alveg, því
1) Fyrirlestur fluttur í Læknafé-
lagi Reykjavikur 11. des. 1957.
*) Þegar hér er talað um bróm,
er jafnan átt við bromid, því að
bróm er eingöngu notað sem bromid
við lækningar og veldur bromideitr-
unum með almennum einkennum.
Bróm sem slíkt, er mjög ertandi
og brennir þá vefi, sem það kemst
i snertingu við.
að hvort tveggja er, að þar sem
það á við getur bromid í litl-
um skömmtum verið mjög gotl
róandi lyf, en jafnframt liættu-
legt, ef um misnotkun er að
ræða. Misnotkun bróms stafar
aðallega af vangá og þekkingar-
skorti. En til er líka, að það
sé notað sem nautnalyf. Ilvort
tveggja auðveldast með því að
bróm er handkaupalyf. Sagt er t.
d. , að drykkjumenn komi
iðulega í apótek og kaupi mixt-
ura nervina og hvolfi þar í sig
100—200 grömmum, ýmist til
að viðhalda eufori eða til að róa
timburmennina.
Brómeitranir liafa vafalaust
ekki verið sjaldgæfari liér en
annars staðar. En þær kunna
e. t. v. að hafa farið fram lijá
læknum, einkum, er þær hafa
komið lijá eldra og kölkuðu
fólki, þar eð lítið eða ekkert
mun hafa verið gert að þvi að
rannsaka bromid í serum hér.
Slíkar rannsóknir eru þó liinar
mikilvægustu til að greina
brómeitrun frá ýmsum öðrum
eitrunum og vægum truflunum,
sem koma við æðakölkun eða
stíflur í heila.
Það er ekki þörf á að fara
mörgum orðum um farmako-