Læknablaðið - 01.10.1959, Blaðsíða 19

LÆKNABLAÐIÐ
121
Ef vínandamagn í blóði
mans er 0,50%0 til l,20%o eða
hann er undir áhrifum ófengis,
þótt vínandamagn í hlóði lians
sé minna, telst liann ekki geta
sljórnað ökutæki örugglega.
Ef vínandamagn í blóði öku-
manns nemur 1,20%0 eða meira,
telst liann óliæfur til að stjórna
vélknúnu ökutæki,
Enginn má stjórna eða reyna
að stjórna liestvagni eða reið-
lijóli, ef hann er með svo mikl-
um áfengisáhrifum, að liann
geti ekki með fullu öryggi
stjórnað liestvagninum eða reið-
lijólinu.
Bannað er að fela manni, sem
er í þvi ástandi, sem um getur
í 2.—5. mgr., stjórn vélknúins
ökuta'kis, reiðhjóls eða liest-
vagns.
Ef ástæða er til að ætla, að
maður hafi brotið framangreind
ákvæði, getur lögreglan fært
hann til læknis til rannsóknar,
þ. á m. blóð- og þvagrannsókn-
ar, og er honum þá skylt að
hlíta þeirri meðferð, sem lækn-
irinn telur nauðsynlega vegna
rannsóknarinnar. Dómsmála-
ráðherra setur nánari reglur um
þessi efni.
Það leysir ekki undan sök,
þótt maður ætli vinandamagn í
hlóði sínu vera minna en greinir
í 2. og 3. gr.
Nú hefur ökumaður neytt
áfengis við akstur eða fyrir
liann, þannig að vínandinn i
hlóði liækkar eftir að akstri
lauk, og skal þá litið svo á, sem
liið aukna vínandamagn liafi
verið í hlóði hans við akstur-
inn.“
Dómsmálaráðherra hefur
elvki enn sett reglur þær, er að
er vikið í 7. mgr.
41. gr. laga nr. 27/1951:
„Skylt er mönnum að viðlögð-
um sektum, ef þeir eru til þess
kvaddir og ef þeir mega án
hættu fyrir líf eða heilsu sína
eða vandamanna sinna eða ann-
arra, sem þeir eiga að annast,
eða án tilfinnanlegs atvinnu-
tjóns, að veita rannsóknardóm-
ara og lögreglumönnum lið i
þarfir opinherrar rannsóknar.“
66
Undanþegnir skyldunni eru
nánustu vandamenn söku-
nauts.“
Um þetta segir svo nánar í
úrskurði sakadóms:
„Það má segja, að öll ákvæði
umferðarlaga nr. 26/1958, um
ölvun við akstur, hyggist fyrsl
og fremst á því, að fyrir liggi
rannsókn á hlóði þess manns,
sem grunaður er um ölvun við
akstur, og skv. 7. mgr. 25. gr.
umferðarlaga eru menn, sem
þannig stendur á fyrir, skyldir
til að lilíta þeirri meðferð, sem
læknir telur nauðsynlega til
rannsóknar á þeim, þ.ám. hlóð-
rannsókn, og er tekið fram, að
lögreglan geti fært þá til læknis
í þessu skyni. Með öðrum orð-
um, ákvæði umferðarlaga um
vernd þjóðfélagsins gegn ölvun-