Læknablaðið - 01.08.1968, Qupperneq 26
158
LÆKNABLAÐIÐ
5. TAFLA
Cancer recti, 55 sjúklingar.
Einkenni:
Breyting á hægðum ............................... 50 = 91 %
Sýnilegt blóð í hægðum .......................... 36 = 65%
Almennur slappleiki og megrun ................... 27 = 50%
Verkur .......................................... 25 = 45%
Uppþemba og garnagaul ........................... 19 = 34%
Einkenni frá þvagfærum .......................... 6 = 11%-
Hiti ............................................ 3= 5%
Uppköst ....................................... 3= 5%
Finnanlegt æxli ................................ 2= 4%
inn um, að ekkert alvarlegt sé á ferðinni, má Imast við, að
margir mánuðir líði, þar til sjúklingurinn leitar að nýju læknis.
og hefur ])á tapazt dýrmætur tími. Fyrsta læknisvitjun sjúklings-
ins vegna þessa sjúkdóms er því alltaf sérlega mikilvæg.
2. og 4. tafla sýnir algengustu hyrjunareinkenni þessara
sjúklinga með cancer coli og recti og 3. og 5. tafla algengustu
einkennin, að öllu samtöldu, hjá þessum sjúklingum.
Algengasta byrjunareinkenni cancer coli sjúklinganna
reyndist vera verkur í kviðarholi, en algengasta byrjunarein-
kenni sjúklinganna með cancer recti reyndist vera breyting á
hægðavenjum.
Þrjú algengustu einkcnnin meðal cancer coli sjúklinga voru
breyting á hægðum hjá 82 af 100, verkur hjá 72 af 100, almenn-
ur slappleiki eða megrun hjá 52 af hundraði. Hjá cancer recti
sjúklingunum var langalgengasta einkennið breyting á hægðum,
eða 91 af 100. 65 af 100 höfðu tekið eftir hlóði í hægðum, og
50 af 100 kvörtuðu um almennan slappleika eða megrun.
Fjögur algengustu einkennin, bæði við cancer coli og cancer
recti, voru þvi breyting á hægðum, verkur, hlóð í hægðum og
almennur slappleiki, oftast nær samfara megrun.
1 sjúkraskrám 130 þessara sjúklinga mátti fá sæmilega
greinargóðar upplýsingar um tímasetningu varðandi byrjun
fyrstu einkenna og í 103 sjúkraskrám upplýsingar um, hvenær
fyrsta læknisvitjunin átti sér stað. 58 af 100 þessara sjúklinga
komu til deildarinnar áður en 6 mánuðir voru liðnir frá því að
einkenni komu fram, en 30 af 100 komu aftur á móti ekki fyrr
en eftir 1 -3 ár.