Innsýn - 01.10.1978, Blaðsíða 11

11
Barnasamkomur
Klukkan 14 voru bamasam-
komur í Læraraskúlaaulunni sem
margir þurftu að taka þátt í og þá
var aftur hjólað af stað. Flest voru
bömin 170 og virtust þau öll
skemmta sér prýðilega. Sagðar
voru sögur, sungið var og ævi Nóa
tekin fyrir í lexíuformi og var þá
krökkunum skipt í hópa.
Opinberar samkomur
Klukkan 18:30 þurftum við í
kómum að vera komin upp í
Læraraskúlan á æfingu fyrir sam-
komu sem byrjaði klukkan 19:30.
Salurinn var oftast fullur. Ræðu-
maðurinn okkar var Norðmaður-
inn Finn Myklebust, sem var
mjög góður. Það fannst hversu vel
undirbúinn hann var, hver setning
var úthugsuð og hnitmiðuð enda
fundum við ekki fyrir þessum 45
mínútum sem hann talaði, tíminn
leið svo hratt.
Samkoman var búin tæplega
níu og þá var eftir að hjóla heim
en það vom nú samt margir sem
gengu. Þetta var rúmlega hálftíma
gangur en þeir sem hraðast gengu
komust á 20 mínútum og auðvitað
var landinn þar á meðal. Við
vomm líka sveittar og móðar þeg-
ar við komum heim í skólann.
Þegar allir voru komnir var stuttur
upplýsingafundur og kvöldbæn.
Klukkan 22:30 gátu sumir farið
að sofa, en vegna anna á daginn
var þetta eini tími sem fólk gat
sest niður og spjallað saman á. Oft
var því ekki farið að sofa fyrr en
seint. Þá byrjuðu prentaramir að
vinna og voru yfirleitt búnir um
miðja nótt. Þeir fengu sér herbergi
og þar lágu þeir og sváfu — á
daginn. Einnig þurftu ýmsar
nefndir að koma saman.
Það var sem sagt nóg að gera
allan daginn og meira til en aldrei
heyrðist kvörtunartónn. Allir voru
komnir til að vinna fyrir Guð og
það var mjög gaman að sjá kraft-
inn í fólkinu. Sá yngsti var 13 ára
og sá elsti um fertugt en ekki bar
neitt á aldursmuninum. Flestir
vom á aldrinum á milli tæplega
tvítugs og þrítugs. —15