Nýtt S.O.S. - 01.07.1959, Síða 19

Adoll Leonhardt og Flying Enterprise.
Loftskeytamanninn tók sárt að geta ekki
sent félaga sínum á hinu sökkvandi skipi
skeyti, er hljóðaði eitthvað á þessa leið:
Gefizt ekki upp! Við komum til hjálpar!
En þess var enginn kostur. Skipið hans
var ekki betur á vegi statt. Hann gat því
ekki annað en sent neyðarkal! Ameríku-
mannsins áfrarn og kallað með því önnur
skip á vettvang.
En svo kemur á daginn, að Adolf Leon-
hardt er ekki nreð öllu hjálparvana rek-
ald.
Upp úr hádeginu lægði storminn nokk-
uð og var þá neyðarstýrið sett við aftur.
Þeir hafa ekki lengur tölu á, hve oft
þeir hafa gert þessa tilraun, hvort það
er í tuttugasta eða fimmtugasta sinn. En
það skiptir ekki máli. En skipið lét að
stjórn að nýju. Adolf Leonliardt gat nú
haldið ferðinni áfram, en aðeins með
fimrn hnúta hraða. Stefnan var 50 gráður.
* *
*
Þann 29. desember var komin suðvest-
an átt, svo sem 6—8 vindstig. Skipverjum
fannst þetta ekki nema léttur andvari eft-
ir öll ósköpin, sem voru um garð gengin.
Adolf Leonhardt heldur áfram ferð sinni
í áttina til heimalandsins. Ferðin gengur
seint og enn er brimið mikð, ]ró veðrið
hafi lasgt.
Og enn fer vindurinn minkandi næsta
dag. Það virðist svo, að skipverjarnir ætli
að fá ríkulega umbun erfiðis síns, fyrir
þrældóm, vosbúð og svefnleysi undanfar-
andi sólarhringa.
Sjómílu eftir sjómílu heldur skipið á-
fram þótt hægt miði.
Skipverjar hafa varla veitt því athygli,
hvaða dagur er, unz einn hásetanna kall-
----------------------- Nýtt S O S 19
ar liátt: „Vitið þið það, strákar, að það
er gamlársdagur í dag!“
Jú, alveg rétt. Gamlárskvöld í landi
halda menn veizlur miklar, fagna nýja
árinu með flugeldum, skotum og kampa-
víni.
En hvað verður til hátíðabrigða um
borð í Adolf Leonhardt?
Gamla árið hefur ekki kvatt ennþá. Enn
eru fjórar klukkustundir til miðnættis.
Wiese skipstjóri skipar, að hjálparstýrinu
skuli náð inn. Hann vill ekki sigla skipi
sínu mót nýja árinu í þessu ástandi.
Hann þarf þess heldur ekki, því hjálpin
er í nánd. Það er von á björgunarskipinu
Seefalke með morgninum, samkvæmt síð-
asta loftskeyti frá skipinu, en hins vegar
neyddist Wotan til að snúa aftur til Fal-
mouth, því liann hafði orðið fyrir skemmd-
um á leið sinni til Adolfs Leonhardt.
Adolf Leonliardt hefur þessa síðustu
fimm sólarhringa komist af eigin ramm-
leik frá 470 57’ norður og i8° 50’ vestur.
Af þeirri leið hefur hann siglt 500 sjó-
mílur með neyðarstýri og mátti segja, að
áhöfnin liafi verið uppi hvíldarlítið allan
þann tíma.
Það þarf varla að taka það fram, að
koma björgunrskipsins var skipverjum á
Adolf Leonhart bezta nýárskveðjan.
* *
*
Fyrsti dagur nýja ársins — 1. janúar
1952 — verður sannarlega gleðidagur.
Klukkan 9,30 er lokið við að festa drátt-
artaugar í Seefalke. Þá er sem þungu fargi
sé af öllum létt.
Raunar var miklum erfiðleikum bund-
ið að koma dráttartaugunum milli skip-
anna.
Þá hófst ferðin með skipið í eftirdragi,
og alls ekki hættulaus ferð. Ferðin var ekki