Nýtt S.O.S. - 01.03.1960, Blaðsíða 9

V
sólin sjá sig um þennan tíma árs á þessari breiddargráðu, þess vegna
var ekki hægt að vita neitt nákvænrlega, hvar skipalestin var. Sherbrooke
skipherra og foringi flutningaskipanna og skipstjórarnir á þeim urðu
þess vegna að reyna að fara eftir hraðamæli skipanna og gizka á, hvar
staða þeirra væri og færa stöðuna eftir því inn á kortið. Staðarákvörðunin
gat ekki orðið nákvæm með þessum hætti. í kyrru veðri hafði þessi aðferð
oft orðið fullerfið, þegar ekkert annað var á að treysta, og hafði leitt
til mikillar ónákvæmni á leiðarmiðuninni. í svona veðri var nær ómögu-
iegt að treysta þessari aðferð. Einnig var allt útvarp urn veður og veður-
útlit bannað til að gera Þjóðverjum erfitt fyrir að átta sig á ferðum skipa-
lestanna. Það var þess vegna ómögulegt að fá neinar ábyggilegar fregn-
ir, hvorki frá Skotlandi eða íslandi.
Samanburðurinn á leiðarmiðunum leiddi því í ljós, eins og búast mátti
\ ið, mikinn mismun á milli mælinganna á „Onslow“ og forustuskips
flutningaskipanna.
George Robinson og stýrimaðurinn fóru þess vegna inn í kortahúsið
og beygðu sig yfir kortið til að athuga það. Svo var Robinson allt í einu
leystur af verði. Hann klöngraðist niður glerhálan stigann, niður í „mess-
ann“ til þess að hressa hálffrosna limi sína með heitu tei.
í messanum var mjög kalt, þrátt fyrir góða upphitun. En merkjavörð-
urinn varð þess ekki strax var. Honum fannst fyrst notalegt þarna inni.
í fyrstu fannst honum þó eins og allur líkami sinn væri stunginn nál-
um," en þa.ð orsakaðist vegna breytingarinnar úr hinum rnikla kulda í
hlutfallslega hlýrra andrúmsloft.
„Halló, Georgy!“ hrópaði bátsmaðurinn Joe Callaghan lil félaga síns.
„Viltu ekki fá þér tebolla? Hér er kannan. Seztu hjá mér! Hvernig
gengur það uppi á brú?“
Robinson dró með erfiðismunum af sér vettlingana. Hann hafði þrenna
vettlinga á höndunum, en var samt mjög kalt. Hann varð að styðja sig
við milligerðina, svo að hann dytti ekki um koll, svo mikið valt tund-
urspiljirinn.
„Þar er hreinasta helvíti,“ sagði hann beisklega. Þó ekki þetta glóandi
helvífi, sem börnin voru hrædd við í gamla daga, heldur . . . .“
Hátalarinn frá brúnni greip nú allt í einu fram í fyrir honum:
„Gætið að ykkur! Gætið að ykkur! Skipið breytir nú um stefnu til
bakborða!"

Nýtt s n s