Nýtt S.O.S. - 01.03.1960, Side 27

á loftið. Haf og himinn runnu saman í eitt, og mynduðu blágráa flatn-
eskju og sjóndeildarhringinn, línuna milli himins og hafs var ekki leng-
ur hægt að greina með augunum. Snjór og þokumóða kepptust við að
gera allt erfiðara, svo ekki var mögulegt að nota sjónauka og mæla-
tæki. Við þetta bættist svo reykurinn og gerviþokan, sem áreiðanlega
gerðu „Admiral Hipper“ meiri óleik en Bretunum. Þegar þýzka her-
skipið byrjaði að skjóta kl. 9,40 var það enn ekki búið að koma auga
á skipalestina sjálfa. Eftir brezkum athugunum hafði það fyrst beint
skothríðinni að tundurspillunum „Achates“ og „Onslow“, síðan að olíu-
skipinu „Ernpire Emerald“, sem hafði dregizt aftur úr í skipalestinni.
Þeir voru eins og að þreifa fyrir sér, líkast því sem þeir vissu ekki al-
mennilega hvar þeir ættu að byrja.
Kummetz aðmíráll, sem stóð í brúnni á „Admiral Hipper" og stjórn-
aði orrustunni hélt sér við sína upphaflegu ráðagerð. Hún var sú að
draga brezku tundurspillana að sér og gefa þannig skipunum, sem voru
í „Lútzow“-flokkniun opna leið til að ráðast á flutningaskipin, sem þá
yrðu varnarlaus. Að sinni voru Lútzow og tundurspillarnir 3 í mikilli
fjarlægð í suðurátt, þótt þau nú sigldu með fullri ferð í áttina til skipa-
lestarinnar.
Stórskotaforinginn á „Onslow“ gaf nú skipun: ,,Skjótið!“. Undirfor-
inginn við miðunarvísinn endurtók skipunina um leið og hann þrsýti
á miðunarhnappinn. Síðan skothríðin byrjaði voru liðnar nokkrar mín-
útur. Sherbrooke skipherra hélt áfram að snúa skipinu á bakborða þang-
að til það stefndi í norður. „Admiral Hipper“, sem kom að vestan,
breytti stefnu sinni í sömu átt, til þess að vera sem lengst undan skot-
um tundurspillanna. Fjarlægðin milli Admiral Hipper og Onslow minnk-
aði nú um 4,5 km. síðan varð hún aftur meiri, þegar óvinirnir smám
saman breyttu um stefnu til austurs.
„Hættið að skjóta!“ skipaði stórskotaforingi Sherbrookes, þegar snjó-
él féll á milli beggja skipanna. „Við skulum ekki eyða skotfærunum
til ónýtis. Hver veit, hvað dagurinn á morgun kann að færa manni.“
„Hafið þér nokkuð hitt, Guns?“ spurði skipherrann.
„Eg held ekki, Sir,“ sagði skotmaðurinn hreinskilnislega. „Sérstak-
lega slæm skilyrði. Ekkert hefur heldur enn komið fyrir skipalestina.
Það væri gaman að vita, hvað vinir okkar á flutningaskipunum halda
um öll jressi ólæti.“
Á flutningaskipunum hafði enginn hinn minnsta grun um, hvað var
Nýtt S O S
oh
- 1