Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.12.1938, Blaðsíða 39

Þ .1 Ó D I N
28:;
undirdjúpanna.
J ötu n n
Hákarlinn er lireinasta viðundur.
Haím hefur aldrei sést sofandi. Þeg-
ar menn hafa séð hann, þar sem
hann haðar sig í sólskininu á yfir-
horði hafsins, eða þar sem hann
liggur á sendnum mararbotni, þá
hafa hin gulu, síkviku og drauga-
Iegu augu hans alltaf verið skim-
andi eftir æti eða l)ráð. Þessi Iiarð-
svíraði og grinmii jötunn undirdjúp-
anpa, sem örlögin hafa gert þann-
ig úr garði, að liann er allt af liungr-
aður, er aldrei óviðbúinn og alitaf
að svipast um eftir æti. Hann tygg-
ur ekki fæðuna. Hann gleypir hana
i heilu lagi.
Hákarlar eru stærstu fiskar liafs-
ins. Og það er erfiðara að koma
sári á þá en aðra fiska. — Þeir eru
í öllum höfum jarðar. Þeir eru i
árkjöftum þó eigi innar í landi en
það, að vatnið er allt af salt, þar
sem þeir eru. Þeir elta skipin yfir
heimshöfin, synda meðfram strönd-
um meginlandanna, og lifa meira
að segja í 200 faðma dýpi, undir
isbreiðunum við Grænland og ann-
arsstaðar i íshöfunum.
Þessi sjóskrímsli eru hin ægileg-
ustu. Ef maður, sem er á sundi,
kemur auga á hákarl, Iilýtur liann
að fvllasl hinni mestu skelfingu.
Þegar hann sér liinn ljóta, granna
hakugga hákarlsins skera yfirborð-
ið, og hverfa síðan, ]iá hlýtur hinn
hugrakkasti sjómaður að verða
óttasleginn, þvi að þegar hákarlinn
hverfur, má gera ráð fvrir, að hann
sé að búa sig undir árás.
Þeir, sem af einhverjum ástæðum
þurfa að gæla sín fyrir hákörlum,
hera til þeirra óslökkvandi hatur.
Margt stuðlar að því. — Hákarlinn
hefir eigi neðra skolt. Munnurinn
er grimmdarlegur. Tennurnar eru
eins og bjúgsverð. Hausinn er þvi
ljólur og ægilegur og minnir á aft-
urgöngur. Þegar liann ræðst á eitt-
hvað, sýnir hann hið mesta grimmd-
aræði. Þegar hann hefir verið veidd
ur, herst hann um á hæl og Imakka
með heljarafli, og bítur allt, sem
fyrir verður, með feikilegum ofsa.
Hann finnur lítið til, þó að liann
særist, og auk þess er hann lítt sær-
anlegur, eins og áður er sagt. Þelta
veldur því, að hann er mjög hættu-
legur. Auk þess er hann ægilega
sterkur. Þetta eru ástæðurnar fvr-
ir því, að hann er hataður meira
en aðrar skepnur láðs eða lagar.
Fyrsta hoðorð hafsins er: Gætið
ykkar. Og hákarlinn þarf að gæta
sin, eins og' aðrir fiskar. — Það
er undir því komið, livort hann
gætir sin, hve gamall hann verð-
ur. Hann þarf að vísu ekki að ótl-
ast aðra fiska en hákarla. En þeir
eru lika hættulegir, því að þeir éta
hver annan. Ef hákarl veikist eða
særist, ræðst maki hans á hann,
hvað þá aðrir liákarlar, og drepur
Iiann.
Sumar tegundir þessara allra
liafa kvikinda, eiga 50 unga i einu.
Aðrar tegundir þeirra eiga að eins
einn unga.
Hákarlinn verður aldrei tannalaus.