Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.12.1938, Blaðsíða 18

Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.12.1938, Blaðsíða 18
I* J Ó 1) I N !2(>2 af sildinni, hún drepst í nótinni, oíí þá megnar enginn mannlegur mátt ur að ná henni upp. Er þá ekki um annað að ræða, en sleppa net- inu og blýteini'num niður, og láta hafið liirða það, sem í er. Fvrir getur komið, að síld leggist svo þungt í, að hún rífi nótina. Er það kallað að sprengja. Nótin getur líka rifnað, ])ó ekki sé um mjög stórt kast að ræða, ef öldugangur gerir átökin á henni mjög snögg og ójöfn. Þægilegust eru meðalköst, frá 200 —500 mál. Séu þau öllu stærri, fara þau að verða erfið, og með öllu óviðráðanleg, ef nokkuð er að veðri. Mikið er skeggrætt og liugsað um síldina og allar hennar nátlúrur og ónáttúrur. Oft herast fregnir um hana, og eru sumar varhugaverðar. Það kemur t. d. fvrir, að þeir sein flytja fregnir um sild, kunna ekki að gera greinarmun á síld og ufsa, en smáufsi veður ofansjávar í torfum, eins og sild. En það er afsakanlegt, þó að landkrahbar vilh ist á þessu, þegar þess er gætt, að vanir sildamenn og nótabassar eru stundum i vandræðum með að þekkja síld og ufsa í sundur. En það er óneitanlega ábyrgðarhluti að segja til síldar, nema öruggt sé, að rétt sé frá skýrt. I síldarlcysinu l'raman af í sumar, bárust t. d. loft- leiðis fegnir frá fiskiskipum, sem ollu því, að nokkrir togarar fóru flanferð, sem tók 20—30 stundir, en það er dýrt, að evða 6—10 tonn- um af kolum í ekki neitt, og verra en það, ef skipið skvldi, þess vegna, missa af síld, sem keinur upp ann- arstaðar. Eitt sinn sáust á Skjálf- anda 60—80 torfur af síld, að sagt var. Megnið af því reyndist ufsi. Oft eru farnar langar vegalengd- ir í síldarleit, og þegar svo síldin finnst, er ekkert til sparað að ná henni, hvorki menn eða veiðarfæri. Meðan björt nótt er, getur sildin vaðið allan sólarhringinn. Skips'tjór- inn, sem oft er jafnframt nótabassi, stendur nær alltaf og liyggur að síldinni, velur úr torfunum, athug- ar og afræður. Likamlega hefur hann það ef til vill belra en báset- arnir, en Iians er áhættan og ábyrgð in, og augnaraun mikil mun þelta starf vera. Hásetarnir mega e. I. v.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna
https://timarit.is/publication/1014

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.