Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.12.1938, Side 18

I* J Ó 1) I N
!2(>2
af sildinni, hún drepst í nótinni, oíí
þá megnar enginn mannlegur mátt
ur að ná henni upp. Er þá ekki
um annað að ræða, en sleppa net-
inu og blýteini'num niður, og láta
hafið liirða það, sem í er. Fvrir
getur komið, að síld leggist svo
þungt í, að hún rífi nótina. Er það
kallað að sprengja. Nótin getur líka
rifnað, ])ó ekki sé um mjög stórt
kast að ræða, ef öldugangur gerir
átökin á henni mjög snögg og ójöfn.
Þægilegust eru meðalköst, frá 200
—500 mál. Séu þau öllu stærri, fara
þau að verða erfið, og með öllu
óviðráðanleg, ef nokkuð er að veðri.
Mikið er skeggrætt og liugsað um
síldina og allar hennar nátlúrur og
ónáttúrur. Oft herast fregnir um
hana, og eru sumar varhugaverðar.
Það kemur t. d. fvrir, að þeir
sein flytja fregnir um sild, kunna
ekki að gera greinarmun á síld og
ufsa, en smáufsi veður ofansjávar
í torfum, eins og sild. En það er
afsakanlegt, þó að landkrahbar vilh
ist á þessu, þegar þess er gætt, að
vanir sildamenn og nótabassar eru
stundum i vandræðum með að
þekkja síld og ufsa í sundur. En
það er óneitanlega ábyrgðarhluti
að segja til síldar, nema öruggt sé,
að rétt sé frá skýrt. I síldarlcysinu
l'raman af í sumar, bárust t. d. loft-
leiðis fegnir frá fiskiskipum, sem
ollu því, að nokkrir togarar fóru
flanferð, sem tók 20—30 stundir,
en það er dýrt, að evða 6—10 tonn-
um af kolum í ekki neitt, og verra
en það, ef skipið skvldi, þess vegna,
missa af síld, sem keinur upp ann-
arstaðar. Eitt sinn sáust á Skjálf-
anda 60—80 torfur af síld, að sagt
var. Megnið af því reyndist ufsi.
Oft eru farnar langar vegalengd-
ir í síldarleit, og þegar svo síldin
finnst, er ekkert til sparað að ná
henni, hvorki menn eða veiðarfæri.
Meðan björt nótt er, getur sildin
vaðið allan sólarhringinn. Skips'tjór-
inn, sem oft er jafnframt nótabassi,
stendur nær alltaf og liyggur að
síldinni, velur úr torfunum, athug-
ar og afræður. Likamlega hefur
hann það ef til vill belra en báset-
arnir, en Iians er áhættan og ábyrgð
in, og augnaraun mikil mun þelta
starf vera. Hásetarnir mega e. I. v.