Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.04.1966, Qupperneq 109

mirabilis, sem hann telur algengan við strendur landsins. Þess er þó að gæta, að ná-
skyldar tegundir eru algengar við landið, svo sem tegundirnar Acrosiphonia albes-
cens og Acrosiphonia incurva. (Má jafnvel vera að hér sé um samnefni að ræða, þótt
mér sé það ekki kunnugt.) Einnig hefur tegundin Spongomorpha vernalis fundizt
hér við suðvesturströndina. Ef til vill eru gróstig þessara tegunda svo lík að þau
verða ekki aðgreind, og gæti það verið skýringin á því hvers vegna aðeins gróstigin
hafa fundizt hér. Auk þess er möguleiki, að viðkomandi tegundir af greinþörunga-
ættinni eigi eftir að finnast hér.
Annars væri æskilegt að dr. Sigurður vildi gefa okkur nánari skýringu á þessu
fyrirbæri.
Að lokum kemst dr. Sigurður að þeirri niðurstöðu, að nefndar ættkvíslir, þ. e.
Acrosiphonia, Spongomorpha og Urospora, ættu raunar að skiljast frá greinþörunga-
ættinni (Cladophoraceae) og teljast til nýrrar ættar, Acrosiphoniaceae. Verða rök-
semdir hans fyrir þeirri nýbreytni ekki raktar hér.
H. Hg.
RITFREGNIR
Steindór Steindórsson: Gróður á Islandi. —
tjtg.: Almenna Bókafélagið, Reykjavik, bók
mánaðarins, apríl, 1964.
Margir munu minnast vorsins 1964 sök-
um einmuna veðurblíðu og snemmvaxins
gróðurs, en meðal íslenzkra grasafræðinga
verður þess líklega ekki síður minnzt vegna
þess, að þá leit bókin Gróður á Islandi fyrst
dagsins ljós.
Svo sem vænta má, telzt það til sjald-
gæfra atburða, að út komi bók um íslenzka
grasafræði, og öll þau ritverk, sem um það
efni fjalla má telja á fingrum annarrar
handar. Svo einkennilega vill þó til, að síð-
asta bókin, sem út kom um þetta efni (1962)
var einnig eftir Steindór Steindórsson, og
var hennar minnzt í síðasta hefti Flóru. Því
má með sanni segja, að Steindór láti hér
skammt stórra högga á milli, enda hygg
ég að fáir núlifandi fræðimenn íslenzkir
komizt til jafns við Steindór, hvað snertir
iðni við skriftir.
Bókin heitir Gróður á fslandi, og segir
það raunar mikið um efni hennar. Hins er
þó að gæta, að merking orðsins gróður hef-
ur verið nokkuð á reiki meðal almennings,
og jafnvel meðal íslenzkra grasafræðinga.
Hafa sumir notað það í merkingunni plönt-
ur almennt, eða í staðinn fyrir orðið flóra,
sem aftur merkir plöntutegundir einhvers
staðar. Þetta samræmist þó ekki vel hinni
upprunalegu merkingu orðsins gróður, né
þeirri merkingu, sem brautryðjendur ís-
lenzkrar grasafræði gáfu orðinu, en þá
merkingu skilgreinir Steindór svo: gróður
merkir plönturnar, sem samfélag eða heild
á stóru eða litlu svæði, án tillits til einstakra
tegunda sem slíkra.
Af þessu sézt, að bókin fjallar raunar um
samfélög plantnanna, þeirra er á Islandi
vaxa. Hún er eins konar plöntu-félagsfneði,
og er því grundvallarlega öðru vísi byggð,
en flórubækur, t. d. Flóra fslands. Enginn
skyldi því vænta þess, að geta notað bók
þessa í sama tilgangi og Flóru, þ.e. til að
læra að þekkja hinar einstöku tegundir, til
þess er hún heldur alls ekki ætluð.
Eins og vænta má, krefst bókin Gróður
á Islandi hins vegar nokkurrar undirstöðu-
þekkingar á plöntutegundum, einkum þeim
algengari.
TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAFRÆÐI - FlÓm 107