Morgunblaðið - 26.01.2012, Síða 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 26. JANÚAR 2012
✝ SigursteinnDavíð Gíslason
fæddist á Akranesi
25. júní 1968. Hann
lést á krabba-
meinslækn-
ingadeild Land-
spítalans 16.
janúar 2012. Móðir
hans er Margrét
Teitsdóttir, f. 31.8.
1937, hún er gift
Guðlaugi Eiríks-
syni, f. 25.5. 1927. Systkini Sig-
ursteins sammæðra eru Hall-
dóra Lilja Gunnarsdóttir, f.
17.4. 1956, d. 6.8. 2006, eftirlif-
andi maður hennar er Gísli
Arason og eiga þau einn son.
Örn Arnar Gunnarsson, f. 28.6.
1959. Rúnar Gunnarsson, f.
16.5. 1960, giftur Hrefnu Ing-
ólfsdóttur, eiga þau tvö börn.
2004 og Teitur Leó, f. 24.4.
2006. Móðir Önnu Elínar er El-
ínbjörg Magnúsdóttir, f. 24.3.
1949. Anna Elín ólst upp að
jöfnu leyti á heimili móður
sinnar og móðurforeldra sinna
í Belgsholti í Melasveit,
hjónanna Magnúsar Ólafs-
sonar, en hann er látinn, og
Önnu Ingibjargar Þorvarð-
ardóttur.
Sigursteinn og Anna Elín
hófu búskap árið 1989 og voru
búsett á Akranesi til ársins
1999 en síðan þá hafa þau búið
í Reykjavík. Sigursteinn var
starfsmaður Akraneskaup-
staðar í 11 ár áður en þau
fluttu til Reykjavíkur. Frá
árinu 2000 var hann fyrst
starfsmaður TVG-Zimsen og
síðar Eimskips þar sem hann
starfaði til dánardags. Sig-
ursteinn var mikill afreks-
maður í knattspyrnu og síðar
knattspyrnuþjálfari.
Útför Sigursteins fer fram
frá Hallgrímskirkju í dag, 26.
janúar 2012, kl. 15.
Meira: mbl.is/minningar
Teitur Gunn-
arsson, f. 14.2.
1964, giftur Önnu
Björgu Gunn-
arsdóttur og eiga
þau þrjú börn.
Faðir hans er Gísli
Víglundsson, f.
25.8. 1935. Systk-
ini samfeðra eru
Júlíana Gísladóttir
sem lést árið 2000,
skildi hún eftir sig
fjögur börn og Sveinn Gísla-
son.
Eftirlifandi eiginkona Sig-
ursteins er Anna Elín Daníels-
dóttir, f. 9.1. 1972, gengu þau í
hjónaband 27.11. 1994. Börn
þeirra eru Sóley, f. 12. ágúst
1997, en hún lést sama dag, 12.
ágúst 1997, Magnús Sveinn, f.
30.7. 1999, Unnur Elín, f. 7.11.
Nokkrum sinnum á lífsleiðinni
verður maður þeirrar gæfu að-
njótandi að kynnast fólki sem
hreyfir við manni fyrir lífstíð.
Fólki sem geislar af hlýju, um-
hyggju, kímnigáfu og gleði.
Þannig manneskjur eru sérstak-
ar, feta aðra stíga og eru öllum
ógleymanlegar sem verða á vegi
þeirra. Sigursteinn Gíslason fell-
ur ekki bara í þann flokk, hann er
fyrirliði þessa hóps og fyrirmynd.
Það er auðvelt að dásama þann
mann sem Steini hafði að bera.
Hann var yndislegur í alla staði.
Hann var öllum traustur og
tryggur vinur, einlægur og heið-
arlegur. Steini var þannig að
hann reyndist öllum vel, tók á
móti þér með bros á vör og faðm-
inn opinn. Um það geta allir vott-
að, þar á meðal ég.
Í litlu samfélagi eins og á
Akranesi þekkja allir alla og því
get ég með sanni sagt að Steina
hafi ég þekkt alla mína ævi. Fyrir
ríflega tuttugu árum, um það
leyti sem hann hóf búskap með
Önnu sinni, var undirritaður
ásamt mínum elskulegu vinum,
Heimi Jónassyni og Alberti
heitnum Gunnarssyni, tíður gest-
ir á heimili þeirra hjóna. Hvernig
í ósköpunum þau nenntu að hafa
okkur óstýrilátu unglingana inni
á gafli hjá sér nánast öll kvöld
vekur hjá mér furðu núna. En
þannig voru þau sómahjón. Opn-
ar dyr öllum þeim sem til þeirra
leituðu.
Það er ofar mannlegum mætti
að sættast á að tími Steina hafi
verið kominn. Þó afrek hans og
sigrar á alltof stuttri ævi séu
sjálfsagt fleiri og stærri en venju-
legri manneskju tækist á tveimur
æviskeiðum, var svo margt sem
enn var ógert. Sárast er auðvitað
að hann fær ekki tækifæri til að
fylgja börnunum sínum þremur
og ástkærri eiginkonu um ókom-
in ár.
Með þessum fátæklegu orðum
og nístandi sorg í hjarta kveð ég í
dag vin minn og frænda, Sigur-
stein Davíð Gíslason. En ég kveð
hann jafnframt með óendanlegu
þakklæti fyrir að hafa þekkt
hann, kynnst honum og að hafa
notið þeirra forréttinda að geta
kallað hann vin minn.
Elsku Anna, Magnús, Unnur
og Teitur, mínar dýpstu samúð-
arkveðjur sendi ég ykkur. Megi
allar góðar vættir styrkja ykkur
í sorginni. Steini, þú ert og verð-
ur alltaf hetjan mín. Vonandi
hittumst við aftur þar sem þú
heilsar mér á þann hátt sem þú
gerðir alltaf: Sæll, kæri frændi.
Þangað til, góða ferð.
Hjörtur Júlíus Hjartarson.
Kveðja frá Lúdóvinum
Lúdóvinafélagið var stofnað
vorið 1988 í framhaldi af upplyft-
ingarferð Knattspyrnufélags ÍA
í Munaðarnes. Sigursteinn Gísla-
son var að sjálfsögðu einn af
stofnendum félagsins enda ávallt
tilbúinn til að koma þar að sem
grínið og gleðin ríkti. Fyrst í
stað var spilað lúdó nokkrum
sinnum á ári en undanfarin u.þ.b.
15 ár höfum við komið saman
einu sinni á ári, vökvað lífsblóm-
ið, horft á leik í enska boltanum,
spilað okkar sérsmíðaða lúdó og
umfram allt borðað frábæran
veislukost. Veislukost sem ekki
féll alltaf að smekk Steina Gísla
enda frægur gikkur í mat.
Það var á þessum stundum
sem Steini naut sín hvað best.
Kímni hans og stríðni þekkjum
við allir og nutum hvors tveggja
enda alltaf í gamni gert. Óþol-
andi spilaheppni hans kom líka
aftur og aftur fram þegar hann
hirti titilinn Lúdómeistari ársins
oftar en við hinir.
Það eru hins vegar mannkost-
ir Steina sem standa upp úr þeg-
ar við kveðjum þennan kæra vin
og félaga okkar. Hann var alltaf
til í að aðstoða aðra og leggja
eitthvað gott til málanna. Það
verður því ómetanleg og dýrmæt
minning að hafa haldið síðasta
lúdókvöld Steina Gísla heima hjá
honum að Nesvegi í byrjun nóv-
ember á síðasta ári. Það er minn-
ing sem verður okkur svo hjart-
fólgin af því að síðasti leikurinn
hans var flautaður af allt of
snemma.
Við lúdófélagar Steina Gísla
færum Önnu Elínu, börnum
þeirra og öðrum ástvinum okkar
innilegstu samúðarkveðjur. Hvíl
í friði, kæri vinur.
Ef leiðir skilja, lífs á veg,
þá líða um vanga tárin treg,
öll þín minning yndisleg
er öðrum veganesti.
Á himin skýin hrannast dökk,
hér við eftir stöndum klökk,
af einlægni skalt eiga þökk,
elsku vinur besti.
(P.Ott.)
Alexander, Guðbjörn,
Hafliði, Pétur, Sigurður
Bjarni, Þorgeir og Örn.
Langt um aldur fram sjáum
við á bak góðum vini, félaga Sig-
ursteini Gíslasyni. Afreksmanni
sem á fáa sína líka. Á vordögum á
síðasta ári mátti ljóst vera þegar
fréttist af veikindum Sigursteins
að framundan væri hörð barátta.
Viðhorf Sigursteins gaf tóninn
um að ekkert yrði gefið eftir og
með jákvæðu hugarfari og ein-
stöku keppnisskapi glímdi hann
við veikindi sín af hugdirfsku
þess fullviss að hann hefði betur
eins og í flestum viðureignum
hans á knattspyrnuvellinum.
Hugdjörf barátta dugði ekki til
og nú er þessi sigursæli vinur all-
ur.
Sigursteinn Gíslason er óum-
deilanlega sigursælasti leikmað-
ur íslenskrar knattspyrnu. Hann
lék 335 leiki fyrir ÍA og skoraði í
þeim leikjum 41 mark áður en
hann gekk til liðs við KR og hann
lék 22 landsleiki fyrir Íslands
hönd. Hann varð fimm sinnum
Íslandsmeistari með Skagaliðinu
og tvisvar bikarmeistari en að
auki vann hann fjóra Íslands-
meistaratitla með KR og einn
bikarmeistaratitil. Sigursteinn
var árið 1994 kosinn besti leik-
maður Íslandsmótsins og á
haustdögum 2011 var hann
sæmdur gullmerki KSÍ og er þá
fátt eitt talið af viðurkenningum í
hans garð og afrekum. Að knatt-
spyrnuferlinum loknum tóku við
þjálfarastörf og þar sannaði Sig-
ursteinn enn á ný þekkingu sína
á knattspyrnu, útsjónarsemi og
góða hæfileika. Sigurviljinn var í
eðli hans og nutu allir þeir sem
með fylgdust – samherjar jafnt
sem andstæðingar.
Umfram allt var Sigursteinn
leiðtogi innan vallar sem utan,
hvers manns hugljúfi, góður
drengur og heill. Það sýndi hann
ætíð á vettvangi knattspyrnunn-
ar ekki síður en gagnvart sínum
nánustu, eiginkonu sinni og
börnum.
Lífsviðhorf Sigursteins í mót-
læti er öðrum til eftirbreytni. Í
júnímánuði á síðasta ári stóðu
vinir hans og velunnarar, Skaga-
menn og KR-ingar, fyrir knatt-
spyrnuleik til stuðnings Sigur-
steini og fjölskyldu hans. Yfir
5.000 manns sýndu þessum góða
dreng stuðning sinn í anda og
verki með því að mæta á leikinn –
og státa fáir leikir á Akranesi af
fleiri áhorfendum. Þar brosti
Sigursteinn sínu breiðasta og gaf
tóninn um að hverri raun yrði
best mætt með óbilandi hug-
rekki, krafti og sigurvilja. Í þeim
anda mætti hann þeim mánuðum
sem á eftir fylgdu.
Nú standa eftir hlýjar og góð-
ar minningar um þennan bros-
milda keppnismann og vin okkar.
Við kveðjum hann með sorg í
hjarta og sendum eiginkonu
hans, Önnu Elínu Daníelsdóttur,
börnum þeirra, Magnúsi Sveini,
Unni Elínu og Teiti Leó, og fjöl-
skyldunni allri dýpstu samúðar-
kveðjur og biðum þeim huggunar
á erfiðri stundu.
Sigursteins Gíslasonar verður
ætíð minnst sem sigurvegara
innan vallar sem utan og eins af
bestu drengjum Akraness. Megi
sú minning og sá andblær sem
fylgdi honum ætíð lifa í hjörtum
leikmanna og stuðningsfólks
Skagamanna.
Gísli Gíslason, formaður
Knattspyrnufélags ÍA,
Gunnar Sigurðsson,
fyrrverandi formaður
Knattspyrnufélags ÍA,
Jón Gunnlaugsson,
fyrrverandi formaður
Knattspyrnufélags ÍA.
Kveðja frá KR
Dimmur mánudagur, sorgar-
fréttir, vinur okkar Sigursteinn
Gíslason látinn langt um aldur
fram. Minningarnar ótalmargar
og ljúfar enda vandfundinn ann-
ar eins snillingur. Sigurvegarinn
sem heillaði alla, jafnt samherja
sem andstæðinga á vellinum
veiktist síðastliðið sumar. Steini
talaði mannamál, baráttan yrði
erfið. Æðruleysið ótrúlegt gegn
erfiðasta andstæðingnum til
þessa. Leik er nú lokið alltof
snemma þrátt fyrir allan bar-
áttuviljann og mann setur hljóð-
an, söknuðurinn mikill. Ótrúleg-
ur karakter og meistari fallinn
frá í blóma lífsins.
Steini kom ungur til KR í 2.
flokk og hreif strax KR-inga með
sinni nærveru. Sjálfur fékk ég
stundum „skutl“ heim hjá meist-
aranum eftir mínar æfingar ef
maður missti af strætó. „Á ég að
skutla þér Strumpur“? og svo hló
hann dátt. Steini fékk síðan
smjörþefinn af meistaraflokki fé-
lagsins en snéri í heimahagana
og var magnaður í 10 ár á Skag-
anum í frábæru liði. Eftir glæst-
an feril með ÍA og landsliðinu
kom Steini til KR haustið 1998
og afrek hans tala sínu máli, tvö-
faldur meistari á fyrsta tíma-
bilinu og í kjölfarið bættust þrír
titlar til viðbótar. Vissulega var
liðið okkar gott og líklegast
nokkrir betri en hann í fótbolta
en hann var sigurvegari og leik-
gleðin, baráttuandinn sem og
einstakur karakter lyfti Steina á
hæsta stall, og um leið einnig
KR. Þúsund þakkir, Steini, fyrir
að hafa ekki farið út í atvinnu-
mennsku þegar þér bauðst það.
Steini fór þó í stuttan tíma á láns-
samningi til Stoke. Sjálfur fór ég
á leik en Steini var meiddur en
lagði þó hart að mér að koma í
heimsókn í a.m.k. einn kaldan.
Pabbi minn heitinn var með í för
og reyndist heimsóknin á heimili
þeirra Steina, Önnu og Magnús-
ar vera toppurinn sem gleymist
ekki.
Steini þjálfaði hjá KR 2. flokk-
inn, var aðstoðarmaður í meist-
araflokki og tók síðan tímabund-
ið við liðinu og sigldi skútunni í
örugga höfn eitt sumarið. Okkur
var ljóst að hann stefndi hátt sem
þjálfari og það kom sá dagur að
Steini söðlaði um. Við glöddumst
mjög yfir mögnuðum árangri
hans með Leikni og öllum var
ljóst að fagmennskan og ástríðan
var engu minni við hliðarlínuna
en inni á vellinum sjálfum.
Tengslin, vináttan og nærvera
Steina var þó alltaf til staðar.
Hann var Skagamaður og KR-
ingur, sagði það margoft sjálfur
og er lýsandi dæmi um þá gagn-
kvæmu virðingu sem á milli lið-
anna ríkir. Ágóðaleikurinn síð-
astliðið sumar bar þess glögg
merki er vinir Steina og Önnu
tóku til sinna ráða og fylltu Akra-
nesvöllinn. Það verður skrýtið að
sjá hann ekki á sínum stað á KR-
vellinum við hlið Önnu næsta
sumar en ég hef staðfesta trú á
því að lýsingar Bjarna Fel í KR-
útvarpinu nái til himna og veit
þar af leiðandi að Steini mun
verða vel upplýstur um gang
mála.
Elsku Anna Elín, Magnús,
Unnur og Teitur, við KR-ingar
biðjum fyrir ykkur og ætlum
Guði að veita ykkur og aðstand-
endum allan þann styrk sem um
getur. Minningin um einstakan
fjölskyldumann, vin okkar allra
og meistarann Sigurstein Gísla-
son mun klárlega lifa um ókomna
tíð.
Kristinn Kjærnested,
formaður knattspyrnu-
deildar KR.
Kveðja frá Knattspyrnu-
sambandi Íslands
Knattspyrnuhreyfingin hefur
misst góðan félaga, Sigurstein
Gíslason, sem var kallaður af
leikvelli lífsins aðeins 43 ára.
Sigursteini kynntist ég þegar
hann var leikmaður í 2. aldurs-
flokki. Áhugi hans á knattspyrnu
var mikill og hæfileikaríkur var
hann. Keppnisskapið var ein-
stakt sem og sigurviljinn. Hann
var maður liðsheildarinnar og
kunni að gefa af sér enda var
hann strax í 2 . aldursflokki feng-
inn til að þjálfa yngstu iðkend-
urna. En þjálfun varð að bíða því
að við tók glæsilegur ferill Sig-
ursteins innan vallar í meistara-
flokki og sigrarnir urðu margir.
Sigursteinn varð oftar Íslands-
meistari í knattspyrnu en nokkur
annar leikmaður af hans kynslóð
eða níu sinnum með Akranesi og
KR.
Hann var stoltur að leika fyrir
Íslands hönd og alls lék hann 22
landsleiki á tímabilinu 1993-1999.
Þá lék Sigursteinn um skamma
hríð erlendis með Stoke City vet-
urinn 1999-2000.
Sigursteinn hafði að loknum
leikmannsferli sínum fetað sín
fyrstu spor í þjálfun í meistara-
flokki og ljóst var að hann og
knattspyrnan yrðu ekki viðskila.
Glæsilegur árangur hans með
Leikni R. vakti verðskuldaða at-
hygli en hann þjálfaði einnig hjá
KR og Víkingi R.
Sigursteinn var sæmdur gull-
merki KSÍ fyrir afrek sín 2. des-
ember sl. þegar honum og Gunn-
ari Guðmannssyni voru afhent
fyrstu eintökin af síðara bindi
100 ára sögu Íslandsmótsins.
Þeir áttu það sameiginlegt að
hafa orðið Íslandsmeistarar níu
sinnum hvor, en á ólíkum tíma-
bilum. Ég fann vel að Sigur-
steinn var stoltur af þessum
heiðri en við ræddum um baráttu
hans fyrir lífinu, hann var aug-
ljóslega þjakaður en vonin og
sigurviljinn var til staðar.
Á kveðjustundu minnumst við
góðs knattspyrnufélaga, en um-
fram allt góðs drengs sem naut
virðingar og hylli.
Knattspyrnuhreyfingin sendir
ættingjum Sigursteins, eigin-
konu og börnum innilega sam-
úðarkveðju.
Geir Þorsteinsson,
formaður KSÍ.
Haustið 2008 mætti Steini
Gísla galvaskur í Leiknisgáminn
og ritaði undir samning um þjálf-
un Leiknis. Steini sagði frá því að
nokkrum árum fyrr dreymdi
hann draum um að hann væri að
starfa í Leikni og þarna rættist
það sem hann hafði dreymt.
Hann náði strax einstaklega vel
til allra innan félagsins og mynd-
uðust tengsl sem margur Leikn-
ismaðurinn mun geyma í minn-
ingunni.
Steini varð strax við komuna
til Leiknis okkar drengjum mikil
fyrirmynd, bæði í afrekum sínum
innan vallar en ekki síður í því
hvernig hann lifði lífinu utan vall-
ar, enda vart hægt að finna
traustari mann en Steina. Hann
varð drengjunum stoð og stytta
og skilur eftir sig skarð sem aldr-
ei verður fyllt í lífi þeirra.
Vandfundinn er þægilegri
maður en Steini Gísla til sam-
starfs og fyrir lítið íþróttafélag
með stórt hjarta er það Guðsgjöf
að fá Steina Gísla í lið með sér.
Maður sem sýndi metnað en um
leið sanngirni, sigurhugarfar en
um leið auðmýkt, hörku en um
leið kærleik. Hann var knatt-
spyrnumaður sem hafði upplifað
þetta allt en um leið saklaus
sveitamaður sem raulaði á göng-
um Leiknishússins lag með Villa
Vill sem létti öllum lund.
Eftir standa mýmargar góðar
stundir með Steina Gísla sem við
Leiknismenn geymum með okk-
ur um öll ókomin ár. Sætir sigrar
á knattspyrnuvellinum, kjúk-
lingasúpan hennar Önnu sigtuð
af grænmeti fyrir Steina, keppn-
isskap á æfingum sem átti engan
sinn líkan, partí fyrir leikmenn-
ina, Tony Pulis-útlitið og margar
aðrar kostulegar stundir sem
aldrei líða úr minni.
Það hafa verið okkur Leikn-
ismönnum sérstök forréttindi að
kynnast Steina Gísla, sem með
einkar ljúfu yfirbragði en samt
grjóthörðu hugarfari heillaði
Leiknisfólk allt með drífandi
dugnaði og hreinskilni sem öðr-
um er til eftirbreytni. Hugur
allra Leiknismanna og hjarta er
hjá fjölskyldu Steina, Önnu El-
ínu konu hans og börnunum
þremur.
Steini á sér stað í sögu Leiknis
og mun sigurhugarfar, andi og
áræðni hans um ókomna tíð vera
öðrum Leiknismönnum hvatning
og innblástur.
Vertu blessaður, kæri Steini
okkar.
F.h. Íþróttafélagsins Leiknis,
Arnar Einarsson formaður.
Kæri vinur, nú er komið að
leiðarlokum miklu miklu fyrr
heldur en eðlilegt má teljast. Ég
man fyrst eftir þér sem smáp-
jakk í kringum Merkurtúnið og
neðri Skagann. Árin æddu áfram
og það var ekki fyrr en samstarf
okkar hófst haustið 1990 að
tengslin styrktust þegar ég tók
við þjálfun ÍA og þú þar sem leik-
maður. Þú sýndir strax af þér
djörfung og dug, ósérhlífni en
það sem skein strax í gegn var
jákvæðni og vilji til að gera vel.
Það fylgdi þér allt þitt líf. Mesta
breytingin á fjölskyldutengslum
okkar varð þegar að þú og Anna
fluttuð inn á heimilið mitt haustið
1992 til að passa Tjörva og Atla á
fjórðu viku vegna dvalar minnar
erlendis það haust. Eftir það tók-
ust mjög sterk fjölskyldu og
vinatengsl. Heimilið ykkar Önnu
var strákunum mínum alltaf op-
ið, ekki bara Atla og Tjörva held-
ur einnig Bjarna, Jóa Kalla og
fóstursyni mínum Leó. Þið hjón-
in sýnduð strákunum mínum
ótrúlega velvild og vináttu alla
tíð sem þeir búa að enn þann dag
í dag. Stundum undraðist maður
umburðarlyndi og velvild ykkar í
garð strákanna, það lýsir best
þínu hugarfari og þinni alúð.
Ég kynntist þér eins og fyrr
segir sem þjálfari þinn, það var
alveg sama hvað ég bað þig að
gera þú reyndir alltaf að gera
þitt besta, þú spurðir oft hvers
vegna og af hverju en þú varst
Sigursteinn D.
Gíslason
HINSTA KVEÐJA
Far þú í friði kæri vinur
eftir lífsbaráttu síðustu
mánaða. Hjartans þakkir
fyrir allt sem þú færðir
drengnum mínum. Það
mun hann varðveita alla tíð.
Við gerum okkar einlæg-
asta til þess að færa Önnu
þinni, Magnúsi, Unni og
Teiti, styrk í sorginni. Þessi
veröld verður ekki söm án
þín en nú fá þeir sem á öðr-
um stað dvelja að njóta
hlýju þinnar, skopskyns og
örlætis. Þú skilar kveðju.
Ragnheiður.
✝
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar og afi,
SIGURÐUR BJARNASON
frá Vigur,
alþingismaður,
ritstjóri og sendiherra,
lést í Reykjavík fimmtudaginn 5. janúar.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni mánu-
daginn 30. janúar kl. 13.00.
Ólöf Pálsdóttir,
Hildur Helga Sigurðardóttir,
Ólafur Páll Sigurðsson,
Óðinn Páll Ríkharðsson.