Morgunblaðið - 24.04.2013, Blaðsíða 34

34 UMRÆÐANKosningar 2013
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 24. APRÍL 2013
Undarlegt er að upplifa hvernig kaupin ger-
ast á eyrinni í aðdraganda kosninga. Annars
vegar eru flokkarnir sem setið hafa á Alþingi
með tæpar 400 milljónir frá almenningi í sjóð-
um sínum til að reka áróður fyrir starfi sínu
allt árið. Hins vegar eru nýju framboðin aura-
laus á byrjunarreit.
Stöðvar tvær og blað svindla
Þegar boðað hefur verið til kosninga eru all-
ir frambjóðendur umboðslausir, sitjandi þing-
menn, ráðherrar og aðrir. Allir eiga að sitja
við sama borð. Kosningunum má líkja við
maraþonhlaup. En sökum lýðræðishalla og þjónkunar
fjölmiðla hafa sumir forskot, þ.e. þeir sem hafa peningana
og fjölmiðlana. Þegar framboðin hafa komið fram í Sjón-
varpinu síðustu vikur er núverandi alþingismönnum,
einkum úr 4-flokknum og nýfæddu viðhengi hans, boðið
að tala. Svo fá smælingjarnir að tala. Ráðherrar eru
teknir í drottningarviðtöl í byrjun þátta og svo gerast
spyrlarnir einskonar ölmusugjafar gagnvart aumingj-
unum.
Á Stöð 2 eru menn svo ósvífnir að tala bara við fulltrúa
þeirra framboða sem skv. nýjustu skoðana-
könnum má ætla að nái mönnum á þing! Hinir
eru ekki virtir viðlits. Þetta sama viðhorf hefur
birzt í umfjöllun Fréttablaðsins þar sem
flokksbundinn blaðamaður vill ekkert af nýju
framboðunum vita nema því sem kennir sig við
sjórán.
Fjölmiðlafólk í umfjöllun um kosningarnar
er upp til hópa sekt um þjónkun við skraut-
fugla valdsins og þöggun gagnvart lýðræðinu.
Hafi þessi orð mín einhver áhrif á fjölmiðla-
fólk á það einkum þrjá kosti: 1. Að hunsa þessa
grein, 2. bregðast ókvæða við eða 3. gera brag-
arbót á dónaskapnum.
Fjölmiðlafólk verður að svara þessari
ádrepu en sá böggull fylgir þó skammrifi hvað það sjálft
varðar að sama hvert svarið verður þá sannar það sektina.
Ef ekkert gerist og greinarhöfundur verður látinn
gjalda skoðana sinna og orða og Lýðræðisvaktin verður
áfram hunsuð þá hef ég þetta að segja um fólk sem traðk-
ar á lýðræðinu og opinni umræðu:
Sýnið sómakennd og takið pokann ykkar. Finnið ykkur
eitthvað annað að gera.
Þjónkun og þöggun
Eftir Örn Bárð Jónsson
Örn Bárður
Jónsson
Höfundur er í 2. sæti á lista Lýðræðisvaktarinnar í R-suður
Það vantaði ekki bros-
in og blíðuhótin þegar
Jóhanna og Steingrímur
fóru að leiða okkur upp
fjallið, en Adam var ekki
lengi í paradís. Í miðjum
hlíðum þann 1. júlí 2009
spörkuðu þau okkur nið-
ur að fjallsrótum þar
sem við liggjum enn
óbætt hjá garði með
kjaraskerðingu en þau fóru á topp-
inn og löguðu allar sínar skerðingar
hjá ráðherrum og alþingismönnum,
þrjá mánuði aftur í tímann ef ég man
rétt, þeim veitir greinilega ekki af,
þau hafa svo lág laun.
Þeir mætu menn, Björgvin Guð-
mundsson, formaður kjaranefndar
eldri borgara, og Jón Kr. Óskarsson,
formaður eldri borgara í Hafnar-
firði, hafa skrifað merkar greinar í
blöð um þessi efni og leyfi ég mér að
vitna í þá.
Björgvin spurði forsætisráðherra
á fundi um afturköllun á kjaraskerð-
ingu í desember 2011. Taldi hún öll
tormerki á því, það má ekki mis-
muna eldri borgurum og öryrkjum,
samkvæmt lögum. Taldi Björgvin að
Samfylkingin gæti ekki farið í kosn-
ingar með þetta svikna loforð um
afturköllun kjaraskerðingar á bak-
inu en það er hún einmitt að gera.
Jón telur aftur á móti að stjórnin í
þessu máli sé margbúin að
brjóta stjórnarskrá okkar
Íslendinga og í grein sem
hann skrifaði í Fjarðar-
póstinn þann 17. janúar
síðastliðinn sagði hann að
það væri búið að ræna þau
hjón um 1,8 milljónum frá
því 1. júlí 2009, munar um
minna.
Þegar allir landsmenn
fengu 11 þúsund króna
launauppbót fengu ellilíf-
eyrisþegar og öryrkjar
skaffaðan rúmlega helming þeirrar
upphæðar af þessum höfðingjum.
Við, sem erum búin að borga í lífeyr-
issjóð alla okkar tíð, til hvers var
það, þegar allt er dregið frá hjá
Tryggingastofnun ríkisins. Talið er
að við þurfum 20-30% hækkun strax.
Ef einhverjir af eldri borgurum eða
öryrkjum ætlar að kjósa Samfylk-
inguna eða Vinstri græna eru þeir
ekki aðeins að svíkja sjálfa sig, held-
ur alla félaga sína í sömu sporum.
Þetta svikalið sem treður endalaust
á sínum minnstu systkinum á ekkert
erindi á Alþingi. Við erum með um
67.600 atkvæði. Þetta lið hefur skað-
að okkur um hundruð þúsunda hvert
og eitt, sópum þessu svikaliði út af
Alþingi og sendum skýr skilaboð til
næstu stjórnar og látum þau vita
hvar Davíð keypti ölið.
Ellilífeyrisþegar
og öryrkjar
Eftir Svein
Kjartansson
Sveinn Kjartansson
Höfundur er ellilífeyrisþegi.
Strandveiðarnar hafa sannað gildi sitt frá
því þeim var komið á fyrir fjórum árum.
Fyrsta sumarið voru 500 strandveiðibátar á
miðunum, þeim fjölgaði strax sumarið eftir
og í fyrra voru þeir ríflega 700. Tugþús-
undum tonna af fiski hefur verið landað á
þeim tíma sem liðinn er, til mikilla bóta í
sjávarplássum landsins, einkum þar sem
fiskvinnslur höfðu áður þurft að loka yfir
sumartímann vegna hráefnisskorts. Strand-
veiðarnar gæddu hafnirnar lífi. Þær eru
komnar til að vera.
Það skýtur því skökku við hversu mikill
andróður hefur verið viðhafður gegn strandveiðunum
allt síðasta kjörtímabil. Sá andróður hefur einkum verið
hjá Sjálfstæðis- og Framsóknarflokki en einnig hags-
munaöflum innan LÍÚ sem fengið hafa liðsstyrk Sam-
taka atvinnulífsins, valinna hagfræðinga og meira að
segja einstaka aðila innan ASÍ.
Þessir aðilar voru í upphafi andsnúnir strandveiðum
þegar þeim var komið á. Hafa þeir síðan hvorki viljað
greiða götu þeirra né bæta framkvæmdina í ljósi reynsl-
unnar sem orðin er. Það kom m.a. í minn hlut sem þá-
verandi varaformanns og um tíma starfandi formanns
sjávarútvegsnefndar Alþingis að koma strandveiði-
frumvarpi ríkisstjórnarinnar gegnum þingið. Það kost-
aði átök og pólitíska pústra, en tókst. Síðar flutti ég
frumvarp um breytta og bætta framkvæmd á strand-
veiðunum. Það fól í sér að jafna þann aðstöðumun sem
borið hefur á milli veiðisvæða, draga þar með úr svo-
kölluðum ólympískum veiðum og tryggja að einungis
raunverulegir eigendur strandveiðibáta geri út á þessar
veiðar sem eru hugsaðar sem einyrkjaveiðar fyrir smá-
báta.
Framsóknar- og sjálfstæðismenn, ásamt hags-
munaöflum LÍÚ o.fl. brugðu fæti fyrir málið og það náði
ekki fram að ganga.
En nú kveður við annan tón, ef marka má framboðs-
fundi í Norðvesturkjördæmi að undanförnu.
Nú þegar kosningar nálgast neyðast stjórn-
málamenn til þess að hlusta á fólkið í landinu.
Kemur þá ekki í ljós að almenn ánægja er
með það að strandveiðum skyldi hafa verið
komið á.
Kemur þá ekki í ljós að strandveiðarnar
hafa reynst mikil búbót í atvinnulífinu vítt um
land.
Kemur þá ekki í ljós að almenn samstaða
er um það meðal landsmanna að viðhalda
strandveiðunum þar sem þær hafa sannað
gildi sitt fyrir löngu, útvegað fiskvinnslunni
hráefni og gætt hafnirnar lífi.
Kemur þá ekki í ljós, og rifjast upp fyrir
mönnum, að sleggjudómar um slök aflagæði strand-
veiðibáta voru hraktir með könnun sem Fiskistofa lét
gera á kjörtímabillinu þar sem í ljós kom að aflagæði
strandveiðibáta eru fyllilega sambærileg við gæði ann-
arra dagróðrabáta, og aflameðferð fer batnandi.
Kemur þá ekki í ljós, og rifjast upp fyrir mönnum, að
Háskólasetur Vestfjarða vann skýrslu um reynsluna af
strandveiðunum ári eftir að þeim var komið á. Sú
skýrsla var strandveiðunum mjög í hag. Reynslan af
þeim hefur batnað síðan.
Þannig að nú hefur hljóðnað mjög í úrtölukórnum og
samhljómur hans minnkað. Gott ef frambjóðendur eru
ekki flestir með tillögur uppi, samhljóða frumvarpinu
mínu frá í vetur, um það hvernig megi bæta strandveið-
arnar. Þannig tala þeir núna, rétt á meðan þeir sitja
meðal kjósenda sinna. Batnandi mönnum er best að lifa,
skulum við segja. Hvort hljóðið breytist þegar þeir eru
svo komnir suður aftur, inn á gólf hjá hagsmunaaðilum,
er hins vegar spurning sem bíður svars.
Hitt er óhagganleg staðreynd að strandveiðarnar
hafa sannað gildi sitt víðast hvar á landinu. Þær eru
komnar til að vera. Það er vel.
Nú vilja allir strandveiðar
Eftir Ólínu Þorvarðardóttur
Ólína
Þorvarðardóttir
Höfundur er þingmaður fyrir Samfylkingu í NV-kjördæmi
Það er alltaf hollt, rétt fyrir
kosningar, að átta sig á helstu
þjóðhagsstærðum. Fráfarandi
stjórnarflokkar hafa látið í veðri
vaka, að nú sé kreppan búin og
framundan séu bjartari tímar. Aðr-
ir flokkar keppast við, hver í kapp
við annan, að lofa nýjum út-
gjöldum, lækkun húsnæðislána,
hækkun útgjalda til heilbrigðis- og
menntamála o.s.frv.
Því er þarft að halda til haga að:
Verg landsframleiðsla – það sem
þjóðin hefur úr að spila – er um 5%
minni 2012 en 2007.
Verg landsframleiðsla á hvert
mannsbarn er sem næst 9% minni
2012 en 2007.
Við eigum því nokkuð í land til
að komast upp úr kreppunni, og
loforð stjórnmálamanna ber að
taka trúanleg í samræmi við það.
BJÖRN MATTHÍASSON
hagfræðingur.
Áminning til kjósenda
Frá Birni
Matthíassyni
Fyrir fjórum árum ofbauð mér ástandið í
þjóðfélaginu og ákvað að gera allt sem í mínu
valdi stóð til að taka þátt í endurreisn lands-
ins míns. Ég er ekki alls kostar sátt við margt
sem hefur verið gert hér síðustu fjögur árin
og oft hefur mér fundist forgangsröðunin
röng. Ekki er þó allt neikvætt.
Síðustu vikur hef ég verið í framboði fyrir
Dögun og ég hef virkilega fundið mun á við-
horfi fólks til breytinga frá því fyrir fjórum
árum. Þá fannst mér margir vantrúaðir á að
hægt væri að gera breytingar. Borgarahreyf-
ingin mældist með lítið fylgi þangað til rétt
fyrir kosningar og svo virtist sem margir hefðu talið að
með því að kjósa nýjan flokk væru menn að kasta at-
kvæði sínu á glæ og hætta væri á að það félli dautt niður.
Raunin varð önnur.
Nú er viðhorfið allt annað. Samkvæmt skoðanakönn-
unum virðist fjórðungur kjósenda ætla að kjósa ný fram-
boð og nóg er úr að velja. Fólk sem við frambjóðendur
Dögunar hittum á förnum vegi virðist almennt jákvætt í
garð nýrra framboða og þakklátt fyrir að einhver bjóði
sig fram til að knýja fram breytingar. Fáir virðast líta á
það sem móðgun að einhverjum detti í hug að stofna
stjórnmálaflokk.
Dögun var stofnuð fyrir rúmu ári en aðdragandinn er
mun lengri. Í Dögun koma saman þrjár stjórnmálahreyf-
ingar, auk fólks úr öllum áttum sem hefur
starfað að stjórnmálum og þjóðfélags-
umbótum eftir hrun, svo sem vegna skulda-
vanda heimilanna, að lýðræðisumbótum og
vegna Icesave, svo eitthvað sé nefnt. Dögun er
hvorki eins máls flokkur né eins manns flokk-
ur og hefur breiða stefnu sem unnin er á lýð-
ræðislegan hátt þar sem öllum hefur verið
heimil þátttaka. Við setjum þrjú mál á oddinn
fyrir þessar kosningar. Það fyrsta er lausn á
skuldavanda heimilanna, afnám verðtrygg-
ingar og nýtt, sanngjarnt húsnæðiskerfi,
hvort heldur sem menn vilja eiga eða leigja
heimili sitt svo landsmenn þurfi ekki að vera
eins og hamstrar á hjóli til að ná endum sam-
an. Því næst eru það auðlindamálin en við viljum tryggja
eignarhald þjóðarinnar á auðlindum sínum og að arð-
urinn renni í sem mestum mæli til hennar. Það þriðja eru
lýðræðisumbætur, ný stjórnarskrá og það sem hún inni-
ber, svo sem jafnt vægi atkvæða, persónukjör og betri
stjórnsýslu. Þá leggjum við áherslu á að forgangsraðað
verði í þágu þjónustu við fólk um allt land í stað yf-
irbyggingar eða steypu.
Við í Dögun erum venjulegt fólk af öllum sviðum þjóð-
lífs sem viljum bjóða fram krafta okkar fyrir fólkið í
landinu. Ekki fyrir fjármagnseigendur eða stórfyr-
irtækin, heldur venjulegt fólk eins og þig.
Fyrir fólk eins og þig
Eftir Margréti Tryggvadóttur
Margrét
Tryggvadóttir
Höfundur er í 1. sæti á lista Dögunar í SV-kjördæmi.
Það er merkilegt hvað
aðrir flokkar forðast að
tala um þá aðferð sem
XG Hægri grænir,
flokkur fólksins, ætlar
að nota til að leiðrétta
lánin okkar. Eins og
kunnugt er leggja
Hægri grænir til að
íbúðalánin verði leiðrétt
með aðferð sem þegar
hefur verið framkvæmd
með mjög góðum árangri t.d. í
Bandaríkjunum, Bretlandi og Jap-
an. Hún felst í því að Seðlabankinn
kaupir öll íbúðalán í sérstakan sjóð
og eignast þar með öll íbúðalán í
landinu. Svo skiptir þessi sjóður á
gamla íbúðalánsbréfinu þínu fyrir
nýtt íbúðabréf með allt að 45% leið-
réttingu ef miðað er við vísitölu
neysluverðs 278,1 stig hinn 01.11.
2007 og verður nýja bréfið óverð-
tryggt. Fólk getur stillt afborgunum
sínum þannig að þær verði aldrei
hærri en 20% af útborguðum laun-
um eftir skatta. Þannig myndi af-
borgun af 20 milljóna krónu láni
nema um sextíuþúsundum á mánuði.
Þessi lausn kostar skattgreiðendur
ekki neitt og annað gott við þessa
lausn Hægri grænna er að hún
kemst strax til framkvæmda. Ef
skoðuð er leið Framsókn-
arflokksins virðist vera að
það eigi setjast niður með
hrægammasjóðunum og
fara í samningaviðræður
sem guð einn veit hve
langan tíma muni taka eða
takast. Fólkið í landinu
getur ekki beðið eftir úr-
lausn þessara mála. Þegar
við framkvæmum þessa
aðgerð afnemum við í leið-
inni almenna verðtrygg-
ingu, skiptum um gjald-
miðil, tökum upp ríkisdal
og tengjum hann við Bandaríkjadal.
Þannig náum við stöðugleika fyrir
atvinnulífið og neysla heimilanna
tekur við sér sem þýðir að hjól efna-
hagslífsins fara strax af stað. Þegar
við afnemum verðtrygginguna og
tengjum gjaldmiðilinn við Banda-
ríkjadal verður það ekki lengur hag-
ur fjármálastofnananna og annarra
fjármagnseiganda að hér sé há verð-
bólga heldur þvert á móti munu
þessir aðilar keppast við að hjálpa
ríkisvaldinu við að halda verðbólg-
unni niðri því há verðbólga er nú
orðin þeirra tap. Leið Hægri
grænna er því leiðin sem allir græða
á. Settu því X við G kosningunum.
Leiðrétting húsnæðis-
lána sem kostar
ríkissjóð ekki neitt
Eftir Helga
Helgason
Helgi Helgason
Höfundur er stjórnmálafræðingur og
skipar 4. sæti Hægri grænna í Suð-
vesturkjördæmi.