Morgunblaðið - 06.09.2013, Síða 40

40 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. SEPTEMBER 2013
Smáauglýsingar 569 1100
Húsnæði íboði
160 m² húsnæði á Dalvegi,
Kópavogi, til leigu í nýlegu húsi.
80 m² á neðri hæð með innkeyrslu-
dyrum. Herbergi, eldhúsaðstaða,
klósett og sturta. Hægt að leigja
saman eða sitt í hvoru lagi.
Uppl. í s. 5444 333 og 820 1070.
Verslun
7.9.13 Trúlofunar- og giftingar-
hringar
Auk gullhringa eigum við m.a. tita-
nium- og tungstenpör á fínu verði, frí
áletrun. Sérsmíði, framleiðsla og
viðgerðarþj. ERNA Skipholti 3,
s. 552 0775, www.erna.is.
Ýmislegt
Vandaðir dömuskór úr mjúku leðri.
Stakar stærðir. Tilboðsverð: 2.500.
Komdu og líttu á úrvalið
hjá okkur!
Sími 551 2070.
Útsala
Skarthúsið,
Laugavegi 44.
Sími 562 2466.
ÞETTA REDDAST !!
Þú barasta límir á þig fötin: 50 stk
í pakka á kr. 2.550.
Redding fyrir hlýrana - 4 stk í
pakka fyrir kr. 950.
Glæsilegur aðhaldskjóll upp að
brjósthaldara í S,M,L,XL á kr.
15.650.
Laugavegi 178, sími 551 3366.
Opið mán.-föst. 10-18,
Lokað á laugardögum í sumar.
Þú mætir - við mælum
og aðstoðum.
www.misty.is
- vertu vinur
Teg. 23007 Vandaðir og þægilegir
herraskór úr leðri, skinnfóðraðir.
Stærðir: 40 - 47. Verð: 16.975.
Teg. 416407 Sérlega mjúkir og
þægilegir herraskór úr leðri,
skinnfóðraðir. Góð breidd. Stærðir:
39 - 47. Verð: 21.600.
Teg. 35302 Vandaðir og þægilegir
herraskór úr leðri, fóðraðir. Góð
breidd. Stærðir: 41 - 47.
Verð: 17.975.
Teg. 305301 Vandaðir, léttir og
þægilegir herraskór úr leðri, fóðraðir.
Stærðir: 39 - 47. Verð: 15.885.
Teg. 68000 Sterkir og vandaðir
herrainniskór úr leðri, skinnfóðraðir.
Stærðir: 45 - 48. Verð: 12.885.
Komdu og líttu á úrvalið
hjá okkur!
Sími 551 2070.
Opið mán. - fös. 10 - 18.
Lokað laugardaga í sumar.
Góð þjónusta - fagleg ráðgjöf.
www.mistyskor.is
Erum einnig á Facebook.
Húsviðhald
Bílar
Nýr Chrysler Town & Country
Diesel. Eftirársbíll 2012 árg. á 2,1
milljón lægra verði en 2013.
Leðurinnrétting. Álfelgur. Sæti fellan-
leg niður í gólf o.fl. Eyðsla 7,9L í
blönduðum akstri. Verð: 8.790.000,-
www.sparibill.is
Fiskislóð 16 - sími 577 3344.
Opið kl. 12-18 virka daga.
✝ Þórey Guð-mundsdóttir
fæddist á Ánastöð-
um á Vatnsnesi
hinn 11. febrúar
1922. Hún lést á
Heilbrigðisstofn-
uninni Sauðárkróki
26. ágúst 2013.
Foreldrar henn-
ar voru Guð-
mundur Jónsson
frá Ánastöðum, f.
18. des. 1891, d. 27. maí 1972,
og Helga Sigurðardóttir frá
Bakka í Öxnadal, f. 14. júlí
1890, d. 24. maí 1971. Systkini
Þóreyjar voru: María Sigríður,
f. 1915, d. 1984, Þóra, f. 1917,
d. 1942, og Jón, f. 1919, d. 1998.
Árið 1960 giftist Þórey
Magnúsi Þóri Jónassyni frá
Sauðárkróki, f. 11. maí 1921, d.
21. maí 2002. Foreldrar hans
voru Jónas Steindór Krist-
jánsson frá Þverbrekku í Öxna-
dal, f. 1880, d. 1964, og Stef-
anía Sigurðardóttir, f. 1887 í
Flugumýr-
arhvammi, d. 1965.
Þórey og Magnús
eignuðust eina
dóttur, Helgu Stef-
aníu, f. 17. febrúar
1959. Sambýlis-
maður hennar er
Björn Jóhannesson,
f. 22. apríl 1956.
Þau eiga tvær dæt-
ur, Þóreyju Birnu,
f. 13. október 1990,
og Agnesi Helgu, f. 29. maí
1995.
Þórey ólst upp á Ánastöðum
og gekk í farskóla þar í sveit.
Hún nam einnig tvo vetur við
Héraðsskólann í Reykholti.
Þórey vann við afgreiðslustörf í
Kópavogi og á Sauðárkróki auk
kennslu í heimasveit og á Sauð-
árkróki. Lengst af vann hún við
flökun og pökkun í Fiskiðjunni
á Sauðárkróki.
Útför Þóreyjar verður gerð
frá Sauðárkrókskirkju í dag, 6.
september 2013, klukkan 14.
Ákveðnum kafla í lífi mínu er
lokið. Það er skrýtið að hugsa til
þess að koma á Krókinn og eng-
in mamma á Ránarstígnum. Það
verður tómlegt að ganga inn um
norðurdyrnar og enginn situr í
eldhúsinu og býður mann vel-
kominn. Þín verður líka sárt
saknað á jólunum. Það var
skemmtilegt að alast upp á
Króknum og forréttindi að fá að
alast upp hjá mínum elskulegu
foreldrum. Ég var einkabarn og
fékk óskipta athygli en vinirnir
voru allt í kring svo þeir komu í
stað systkina. Ég minnist
mömmu eitt sinn fyrir jólin að
hún var mjög laumuleg á kvöldin
þegar ég var að fara að sofa og
vildi endilega að ég drifi mig í
rúmið. Á aðfangadagskvöld sá
ég hvað hún hafði verið að gera
seint á kvöldin og fram á nótt.
Allar dúkkurnar mínar höfðu
fengið glænýja jólakjóla, allar
eins og þær voru nokkrar. Svona
var ég umvafin hlýju og kærleik
alla tíð. Dætur mínar fengu sem
betur fer að njóta þessa líka.
Það fór ekki mikið fyrir mömmu,
hún æsti sig ekki yfir hlutunum,
vann verk sín í hljóði, hafði gam-
an af lestri bóka og allskonar
fróðleik og maður kom alls ekki
að tómum kofunum þar. Hún var
flink í höndunum og nutum við
þess alla tíð. Að spjalla við fólk
fannst henni mikil skemmtun,
hún var vel heima víða og hafði
skemmtilegan húmor. Á mínu
æskuheimili var mikill samgang-
ur og kærleikur milli pabba og
systkina hans sem bjuggu í
næstu götum. Spilasunnudag-
arnir á veturna voru til skiptis á
Freyjugötunni og Ránarstígn-
um. Við, unga fólkið, vorum látin
taka þátt í þessu og leysa af
meðan húsmóðirin hafði til
kaffið. Þetta voru skemmtilegir
tímar. Ég bý að svo mörgu frá
æsku minni og er óendanlega
þakklát fyrir það atlæti sem ég
fékk.
Hvíl í friði elsku mamma.
Við sjáum að dýrð á djúpið slær,
þó degi sé tekið að halla.
Það er eins og festingin færist nær,
og faðmi jörðina alla.
Svo djúp er þögnin við þína sæng,
að þar heyrast englar tala,
og einn þeirra blakar bleikum væng,
svo brjóst þitt fái svala.
Nú strýkur hann barm þinn blítt og
hljótt,
svo blaktir síðasti loginn.
En svo kemur dagur og sumarnótt,
og svanur á bláan voginn.
(Davíð Stefánsson)
Þín dóttir,
Helga.
Elsku amma.
Ég trúi varla að þú sért farin
frá okkur, mikið verður skrýtið
að koma á Krókinn hér eftir.
Mér leið sjaldan jafn vel og hjá
ykkur afa á sumrin, og það var
ekki bara vegna þess ég fékk
eins mikinn ís og ég vildi eða
fengi að spila allan daginn, ég
fékk þá ást og umhyggju sem
hefði dugað tíu börnum. Það var
svo gaman að hlusta á þig tala
um gamla daga, þér fannst svo
skemmtilegt að rifja upp gamla
tíma og þótt flest annað væri
farið að gefa sig þá varstu alltaf
skýr í kollinum. Ég vildi óska
þess að ég gæti knúsað þig alla-
vega einu sinni í viðbót en nú
hefur þú loksins fengið þá hvíld
sem þú beiðst svo lengi eftir.
Nú ríkir kyrrð í djúpum dal,
þótt duni foss í gljúfrasal,
í hreiðrum fuglar hvíla rótt,
þeir hafa boðið góða nótt.
Nú saman leggja blómin blöð,
er breiddu faðm mót sólu glöð,
í brekkum fjalla hvíla hljótt,
þau hafa boðið góða nótt.
Nú hverfur sól við segulskaut
og signir geisli hæð og laut,
en aftanskinið hverfur fljótt,
það hefur boðið góða nótt.
(Magnús Gíslason)
Þín nafna,
Þórey.
Elsku amma, nú kveð ég þig í
hinsta sinn. Ég mun halda fast í
síðustu heimsókn mína til þín á
spítalann. Við spjölluðum um allt
og ekkert eins og við vorum van-
ar og þú varst svo spræk og svo
mikið líf í þér. Ég er svo þakklát
fyrir þetta síðasta hálfa ár sem
við áttum saman, sögukennarinn
minn var mjög ánægður með rit-
gerðina sem ég gerði um þig, og
ég er svo ánægð með ákvörð-
unina um að gera hana því ég
kynntist þér svo vel og ég sá
hvað þér fannst gaman að segja
mér frá. Við sátum við eldhús-
borðið tímunum saman og ég
skrifaði og skrifaði og hlustaði
með svo miklum áhuga og mikilli
forvitni. Þú hafðir enga trú á
minninu þínu og sagðist ekkert
geta sagt mér en það var sko
ekki tilfellið, um leið og þú byrj-
aðir komu sögurnar hver á fætur
annarri. Það var svo skemmti-
legt að róta í dótinu þínu með
þér og skoða myndir af ykkur
afa og að lesa bréfin frá afa síð-
an í gamla daga. Það er gott að
hugsa til þess að þú sért komin
til afa á ný og ég veit að þið
munuð passa mig og fylgjast
með mér. Þið dekruðuð okkur
Þóreyju svo mikið og það voru
forréttindi að eiga ykkur að. Þér
þótti svo gaman að segja mér
sögur frá því að ég var lítill
prakkari og þá sérstaklega þeg-
ar ég sagði að ég ætti afa og að
Þórey ætti þig. En ég vil nú
samt halda því fram að ég hafi
átt alveg heilan helling í þér. Þú
varst sú besta sem er hægt að
eiga. Ég mun sakna þess að
koma í heimsókn á Krókinn og
fá ís og spila rommý, og ég tala
nú ekki um að fá ömmuknús sem
var alltaf svo gott. Þú varst svo
hlý og góð og þér þótti svo vænt
um okkur stelpurnar þínar og ég
vona að ég verði jafngóð amma
og þú.
Hvíldu í friði, elsku amma, og
ég vona að við sjáumst á ný ein-
hvern daginn.
Þín
Agnes Helga.
Þórey
Guðmundsdóttir
✝ Hafsteinn Guð-mundsson skip-
stjóri fæddist á
Drangsnesi 1. júlí
1933. Hann lést á
Hrafnistu 28. ágúst
2013.
Foreldrar hans
voru hjónin Guð-
mundur Guðmunds-
son útvegsbóndi á
Kleifum við Stein-
grímsfjörð, f. 6. jan-
úar 1901, d. 8. október 1989, og
Anna Guðrún Guðmundstóttir
húsfreyja á Kleifum, f. 9. nóv-
ember 1899, d. 22. október 1980.
Bræður hans eru Anders, f. 23.
janúar 1928, d. 1. júlí 2007, Hilm-
ar, f. 15. maí 1929, d. 4. sept-
ember 1992, Hreinn, f. 3. sept-
ember 1936.
Hinn 22. desember 1973
kvæntist Hafsteinn eftirlifandi
eiginkonu sinni,
Guðbjörgu Ólafs-
dóttur frá Sandnesi,
f. 17. ágúst 1943.
Börn þeirra eru:
Stúlka, andvana
fædd 15. nóvember
1963, Sigurbjörg, f.
15. nóvember 1963,
Ægir, f. 20. febrúar
1967, eiginkona
hans er Þuríður
Unnarsdóttir, f. 26.
mars 1969, börn þeirra eru Hilm-
ar og Björg; Sigríður Harpa,f.
18. mars 1976, eiginmaður Há-
kon Ólafsson, f. 23. nóvember
1974, börn þeirra eru Ísold, Dag-
mar og Hafsteinn; Anna Katrín,
f. 12. apríl 1984, barn hennar er
Ólavía Guðbjörg.
Útför Hafsteins fer fram frá
Víðistaðakirkju í dag, 6. sept-
ember 2013, kl. 15.
Þó að ég hafi þekkt Hafstein
frá því að ég man eftir mér
kynntist ég honum ekki mjög
náið fyrr en ég réðst í skipsrúm
hjá honum 1967, en þá höfðu
þeir bræður, hann og Hreinn,
stækkað við sig og keypt Guð-
rúnu sem þeir gerðu út í mörg
ár. Þá var Hafsteinn orðinn
reyndur skipstjóri og aflasæll.
Ekki gekk það síður á Guðrúnu
og varð hann aflahæstur yfir
Vestfirði það sumar.
Næstu tíu ár var ég háseti hjá
honum öll sumur á færum. Og
leit oft á hann sem fóstra minn.
Þar lærði ég það í skóla lífsins
sem reynst hefur mér best.
Hafsteinn var dulur maður og
bar ekki tilfinningar sínar á
torg. Á sínum yngri árum sá
hann margt sem aðrir sáu ekki
og höfðu menn grun um að svo
væri enn, því oft voru ákvarðanir
hans furðulegar en alltaf lánuð-
ust þær vel. Berdreyminn var
hann og oft voru draumarnir
sagðir að morgni og ráðnir.
Hafsteinn var einn þeirra
manna sem vilja hvers manns
vanda leysa og var oft komið til
hans og margar ferðir fór hann
yfir fjörð að skutla fólki eða ann-
ar snúningur. Eftir að þeir fóru
að róa frá Kleifum má segja að
þeir hafi haldið ströndinni uppi
með fisk og aldrei var ætlast til
greiðslu fyrir. Þeir bræður sáu
um póstferðir norður í Árnes-
hrepp í nokkur ár og farnaðist
vel og aldrei féll niður ferð hjá
þeim. Ekki veit ég til að þeir hafi
nokkurn tíma tekið gjald af far-
þegum.
Frá því að þeir bræður hófu
útgerð bjuggu þeir á Kleifum, en
1971 fluttu þeir burtu og settist
Hafsteinn að á Hólmavík og rak
þar útgerðina þar til hann seldi
allt og flutti suður í Hafnarfjörð
1992 og hætti útgerð að mestu.
Heilsan var ekki eins góð og áð-
ur vegna slyss sem hann lenti í.
Hafsteini var annt um fjöl-
skyldu sína og vildi tryggja af-
komu hennar ef eitthvað kæmi
fyrir hann, einnig hafði hann
grun um að rækjuveiðin væri að
komast á endapunkt.
Síðustu árin átti Hafsteinn við
erfiðan sjúkdóm að glíma og
hugsa ég að hann hafi síst af öllu
kosið að vera ósjálfbjarga og úr
sambandi við umhverfið byrði á
fjölskyldu og vini.
Um leið og ég þakka Haf-
steini tel ég það hafa verið mitt
mesta lán að kynnast honum.
Margrét þakkar honum fyrir
alla þá hjálp sem hann veitti
henni.
Að lokum vil ég votta Guggu
og fjölskyldu samúð mína.
Jón Ólafsson.
Hafsteinn
Guðmundsson