Morgunblaðið - Sunnudagur - 28.09.2014, Page 57

28.9. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 57
Á sunnudag lýkur í Artóteki
Borgarbókasafns forvitni-
legri afmælissýningu félags-
ins Íslensk grafík. Félagið
fagnar 45 ára afmæli í ár. Listaverkin
eru öll 30 x 30 cm, unnin með ýms-
um aðferðum. Heiðursfélagi á sýn-
ingunni er Björg Þorsteinsdóttir.
2
Sýningu Önnu Líndal
myndlistarkonu, Samheng-
issafnið í Harbinger, Freyju-
götu 1, lýkur um helgina.
Anna verður með listamannsspjall á
sunnudag klukkan 16 og segir frá
bókverki sem unnið var fyrir sýn-
inguna og sýnir hvað getur leynst í
lokuðum kössum.
4
Tónleikar undir yfirskriftinni
„Ítalskar söngperlur“ verða í
Hörpu á sunnudag klukkan
17. Fram koma Kristín R.
Sigurðardóttir sópran, Julian
Hewlett píanóleikari, Kvenna-
sönghópurinn „Boudoir“ og Ian
Wilkinson básúnuleikari.
5
Þungarokksunnendur á land-
inu mega ekki missa af hátíð-
inni Rokkjötnar sem verður
haldin í Eldborgarsal Hörpu
á laugardag, frá kl. 16 til miðnættis.
Þar verður hægt að baula og skaka
makka í takt við drynjandi tóna Mel-
rakka, Sólstafa, Dimmu, Skál-
maldar, In memoriam og fleiri.
3
Um helgina lýkur í Listasal
Mosfellsbæjar hinni áhuga-
verðu sýningu Auður á
Gljúfrasteini - „Fín frú,
sendill og allt þar á milli“. Leiðsögn
verður um sýninguna kl. 12 og 15 á
laugardag og kl. 15 á sunnudag.
MÆLT MEÐ
1
Helgi Felixson kvikmyndagerð-armaður hefur gert yfir tuttuguheimildarkvikmyndir víða um lönd;
hér á Íslandi, í Svíþjóð, á Kyrrahafseyjum, í
Asíu, Afríku og Suður-Ameríku. Nýjasta
kvikmynd hans, og Titti Johnson, Vive la
France, verður frumsýnd í Háskólabíói á
sunnudag kl. 16. Eftir að kvikmyndahátíð-
inni lýkur verður hún tekin til sýninga í Bíó
Paradís.
Sjónum er beint að eftirköstum
kjarnorkusprenginga Frakka í Kyrrahafi en
í 30 ár gerðu þeir tilraunir á eynni Moruroa
og telja sumir sérfræðingar að það magn
plútóníums sem sé að finna undir eynni ógni
Kyrrahafssvæðinu um aldir. Áhorfendur
kynnast fjölskyldu á afskekktri eyju í
Frönsku Pólýnesíu. Kua og Teriki eru ást-
fangin og hafa komist að því að sonur
þeirra er veill fyrir hjarta. Sjö úr fjölskyldu
Terii hafa fengið krabbamein og er ástæðan
rakin til kjarnorkusprenginganna þar nærri.
„Þessi kvikmynd á sér langa sögu,“ segir
Helgi. „Árið 1996 vann ég að verkefni á
annarri eyju í Suðurhöfum þar sem sagan
um þessar kjarnorkutilraunir var sögð út
frá perlukafara.“ Þegar Fakkar komu í
þessa paradís með sprengjur sínar breyttist
líf íbúanna og Helgi hefur viðhaldið
tengslum við svæðið. Hann byrjaði að vinna
að þessari nýju sögu árið 2006, fór sjö sinn-
um þangað suðureftir að kvikmynda, og síð-
ustu þrjú ár hafa farið í fjármögnun, sem
hann segir hafa verið erfiða, og eftirvinnslu.
„Fólkið býr á einum einangraðasta stað á
jörðinni, það er flogið þangað aðra hverja
viku,“ segir hann. „Það var mjög dýrt að
koma þessu saman.“ En það gekk.
„Síðustu tvö ár, eftir að hafa gert Guð
blessi Ísland og Skaftfelling, hef ég nær ein-
göngu unnið að þessu verkefni. Myndin tók
heilt ár í klippingu.
Ég velti mikið fyrir mér hvernig ég ætti
að segja söguna en þá kom þessi fjölskylda
inn í myndina en hún hefur verið að berjast
við alla þessa sjúkdóma í nokkrar kynslóðir.
Annað lag í kvikmyndinni er sögulegs og
vísindalegs eðlis; ankerið í verkinu.“
Helgi segir það afar sterka köllun að
segja sögur af raunveruleikanum í kvik-
myndum.
„Hún er óheyrilega sterk. Í raun er það
þráhyggja,“ segir hann. „Væri hún ekki til
staðar gæti ég ekki sagt þessar sögur. Mað-
ur vill alltaf verkefni sem taka á.“
Helgi hefur verið búsettur á Íslandi síð-
ustu tvö árin og segir það gott. Hann er
þegar með ný verkefni í takinu. Eitt segir
hann kallast Yarn (Garn). Hann hefur starf-
að talsvert í Suður-Afríku og er að undirbúa
gerð nýrrar myndar þar. „Þá er ég alltaf að
skoða umhverfismálin, það er mikilvægt,“
segir Helgi. efi@mbl.is
NÝ HEIMILDARMYND HELGA FELIXSONAR UM ÁST Í SKUGGA ATÓMBOMBU
Sterk köllun að segja sögur
KVIKMYND HELGA FELIXSONAR,
VIVE LA FRANCE, VERÐUR FRUM-
SÝND Á RIFF Á SUNNUDAG.
Helgi Felixsson. Ný kvikmynd hans um ást í
skugga kjarnorkusprengna á sér langa sögu.
Morgunblaðið/RAX
ispunktar, þær eru ekki hugsaðar sem lista-
verk, og það finnst mér áhugavert.“
Síðast þegar við ræddum saman þekkti
Eriksson verk Kjarvals einungis úr bókum.
Fékk hann aðra mynd af honum við að kom-
ast í kynni við frummyndirnar?
„Að vissu leyti en ég skildi hann enn betur
þegar ég fór út í íslenska náttúru,“ segir
hann. „Þegar ég upplifði formin í náttúrunni
hér fannst mér að hún væri mótuð með
höndum Kjarvals. Mér finnst ég sjá þessi
sömu form í arkitektúrnum, eins og í Þjóð-
leikhúsinu eða húsunum í Norðurmýrinni.“
Gegnt langa verkinu sem Eriksson hefur
sett saman úr málverkum Kjarvals er lengja
úr verkum hans sjálfs, með einni ljósmynd
úr nágrenni við vinnustofu hans og gráum
málverkum af skuggum á húsi hans.
„Þetta verk var á sínum tíma á Fen-
eyjatvíæringnum,“ segir hann. „Hér mætir
landslagið mitt landslagi Kjarvals. Er þessi
verk eru ekki um landslag, hér mæta sænsk
málverk íslenskum málverkum.
Ég hef ekki hugmynd um hvernig sýning-
argestir munu bregðast við nálgun minni, en
ég vona að þeir verði ekki pirraðir yfir því
að ég tek sum verka Kjarvals úr römmun-
um.“ Hann brosir afsakandi.
Í Vestursalnum gefur að líta nokkur flenn-
istór málverk eftir Eriksson.
„Ég er fyrst og fremst áhugasamur um
efnin sem ég nota. Fólk spyr mig oft um fyr-
irmyndir en ég hef engar. Fyrirmyndin er
olíulitir og strigi.“
En verkin enda sem landslagsmyndir?
„Já. Ég kem alltaf aftur að náttúrunni, og
ég bý í sambýli við náttúru. Ef ég byggi í
Berlín litu verkin mögulega öðruvísi út –
mér finnst náttúran áhugaverðari en borgin.“
Á sýningunni eru aðallega verk eftir Er-
iksson frá síðustu árum en nokkur allt að því
fimmtán ára gömul. Í Vestursalnum segist
hann hafa reynt að stilla sínum verkum upp
á „furðulegan“ hátt með myndum Kjarvals,
þó þannig að þau virki vel saman.
„Í mínum er jafnvel enn meira hraun en í
hans, hvernig sem það má annars vera,“ seg-
ir hann og hlær.
„Þetta er eins og eitt málverk sem þenst út. Það er eins og þau séu í felulitum og ef þau væru sett út í náttúruna væri erfitt að sjá þau. Þessi
framsetning snýst um málverkið,“ segir Eriksson um lengju nokkurra verka Kjarvals. Hann verður með leiðsögn um sýninguna á sunnudag kl. 15.
Morgunblaðið/Einar Falur