Fréttir - Eyjafréttir - 20.12.1998, Blaðsíða 12

12
Fréttir
Sunnudagur 20. desember 1998
Vindurinn er heilagur andi
Jólin eru hátíð barnanna og
iðulega er mikil spenna í gangi
síðustu dagana fyrir jól hjá
yngstu kynslóðinni. Kemur þar
margt til. En börn eru þeirrar
náttúru að skynja margt sem
fullorðnum er hulið og þeir hafa
kannski iosað sig við á
lífsleiðinni í amstri daganna.
Börn eru því alltaf hreinni og
beinni í viðhorfum sínum og
tjáningu en margur fullorðinn.
Börnin á leikskólanum Sóla eru
að þessu leyti engin
undantekning frá jafnöldrum
sínum annars staðar í
veröldinni. Blaðamaður Frétta
brá sér í hcimsókn á Sóla til að
spjalla við börnin og athuga
hvað þeim væri efst í huga og
hefðu að segja um jólin og
jólaundirbúninginn.
Börnin sem spjallað var við voru
Daníel Freyr Jónsson, Júlía Jóelsdóttir,
Hörður Helgi Hallgrímsson, Sandra
Dís Pálsdóttir, Hákon Andrason,
María Rós Sigurbjörnsdóttir og Eva
Dögg Davíðsdóttir. Deildarstjóri og
aðstoðarleikskólastjóri, Júlía Ólafs-
dóttir, var svo til halds og trausts.
Börnin voru ekkert mjög á því að
segja mikið til að byrja með, enda
voru þau í óða önn að búa til jólagjatir
handa pabba og mömmu, en smátt og
smátt losnaði um málbeinið og
blaðamaður mátti hafa sig allan við að
fylgja þeim eftir. Það þótti ekki
óviðeigandi að byrja á því að spyrjast
fyrir um jólasveinana og það stóð ekki
á svömnum.
„Við fáum í skóinn í kvöld,“ segir
Hörður. „Það er Stekkjarstaur sem
kemur. Veistu að hún Helga fékk
kartötlu í skóinn í fyrra. Svo nennti
hún ekki að segja neinum það."
Júh'a deildarstjóri spyr hvar hún
Helga eigi heima. Hörður gengur út
að glugganum og bendir um leið og
hann segir. „Þama í þessu húsi,“ og
nokkur böm koma út að glugganum til
að sjá hvar hún Helga á heima.
En hvernig veistu að hún fékk
kartöflu í skóinn úr því að hún nennti
ekki að segja neinum frá því?
„Sko hún sagði mér frá því í nótt.“
„Svo hefur einhver fengið spólu í
skóinn," bætir hann við. „Það var
Búkolluspóla."
Er það einhver jólabúkolla?
Flestir hlæja að þessari spumingu
og sumir verða undrandi í andlitinu og
vilja meina að það sé ekki til nein
jólabúkolla.
spyr Júlíu að því hvort hún hafi
séðjolasvein. „Já í Reykjavík. Hann
var úti og í rauðum fötum."
„Þeir eiga líka brún föt,“ segir
Hákon.
Eru rauðu fötin kannski sparifötin
þeirra?
, Já ég held það,“ segja flestir og svo
heldur umræðan áfram um þann mikla
viðburð að fá eitthvað í skóinn. Eg
reyni að beina umræðunni á aðra braut
og spyr um Jesúbamið.
„Jesúbamið fæddist í fjárhúsi,“
segir Júlía.
„Eg veit alveg hvað hann heitir,“
bætir Hörður við.
Hvað heitir hann?
„Hann heitir guð.“
„Heyrðu það komu jólasveinar á
jólaballið í fyrra,“ segir Hákon.
En núna?
„Við vitum það ekki.“
Júlía, Hákon, Hörður Helgi, Eva Dögg, Sandra Dís og María Rós í heimspekilegum vangaueltum.
„Jú, jú,“ segir Júlía deildarstjóri.
„Auðvitað koma jólasveinar," og
ánægjukliður fer um herbergið.
En hvað vitið þið um Grýlu?
„Hún er dáin,“ segir Júlía. „Hún
gaf jólasveinunum að borða.“
„Ég gef þeim alltaf að borða ef hún
kemur til mín,“ segir Daníel Freyr.
„Leppalúði er líka dáinn,“ segir
Hörður.
Af hverju?
„Hann fékk aldrei neitt að borða
heldur."
„En Bjúgnakrækir og Skyrgámur
og Kjötkrókur. Þeir fá nóg að borða
núna," segja strákarnir. „Skyrgámur
getur borðað fullan gám af skyri,“
segir Daníel Freyr.
„Við borðum skyr, en hann getur
tekið það ef við pössum það.ekki.
Skyrgámur er alltaf að fylgjast með.
Jólasveinarnir verða líka að fylgjast
vel með að allir séu góðir svo þeir geti
gefið krökkunum í skóinn. En þeir eru
líka góðir af því þeir gefa krökkunum
í skóinn.“
ar með fór mikil umræða í gang um
jólasveina á ný og ég reyni að sveigja
umræðuna aftur að Jesúbaminu. Það
tekst heldur illa og Júlía spyr mig hvað
ég sé að skrifa. Eg útskýri það og hún
kinkar kolli og segir: ,Já, já. Komum
við þá í blaðinu?"
Ég játa því.
„Hann Blámi lór frá jólastjörn-
unni,“ segir Hörður. „Og hann kemst
ekki heim aftur nema hann finni
fjársjóðinn."
Hvemig veistu það?
„Hann Hallgrímur sagði það í
Herjólfi."
„Kannski var það hvíslað í
útlöndum," segir Hákon.
En af hverju höldum við jól? spyr
ég og reyni enn þá að koma
umræðunni frá jólasveinum og sjón-
varpsstjömunni Bláma.
„Ég veit það ekki,“ segir Daníel.
„Við fómm í kirkjuna um daginn og
þá sagði presturinn okkur það,“ segja
nokkur þeirra. „Það voru Jesú og
fjárhirðar og Jósep og María. Hann
sagði að vindurinn væri heilagur andi
og ijárhirðamir fundu hann í íjárhúsi.“
Hvar er Jesú núna?
„Hann er uppi í himninum og er
1000 ára gamall, “ segir Hörður.
„Nei hann er í fjárhúsi, sem er upp í
himninum," segir Daníel
Er hægt að vera 1000 ára gamall og
vera lítið bam?
„Já, já,“ segir Hörður.
„Þú veist ekki neitt Hörður," segir
Júlía
„Hann er ósýnilegur og getur verið
á himninum," segir Hörður.
„Ef hann er ósýnilegur þá er hann
ekki sýnilegur," bætir Daníel spek-
ingslega við.
En þegar jólin em búin. Hvað
verður þá um Jesúbamið.
„Það deyr,“ segir Hörður.
„Nei það verður hjá guðþog kemur
svo aftur," segir Daníel. „Ég hef séð
Jesú á mynd í kirkjunni. Veistu
nokkuð af hverju það er skip í kirkj-
unni. Það hangir í loftinu."
Ég verð að játa að ég hef enga
hugmynd um það og spyr, vitið þið
nokkuð hvað þið fáið í jólagjöf?
„Ég ætla að skrifa bréf til hans, sko
jólasveinsins og spyrja hvort ég geti
ekki fengið virki,“ segir Daníel Freyr.
Hvað langar ykkur hin í?
Júlía vill lítið gefa út á það hvað
hana langar í, en er þó ekki frá því að
dúkka sé ofarlega á óskalistanum.
Hörður er ekki seinn til svars og segist
vilja fá aksjónmann. Sandra Dís vill
heldur ekki láta uppi sínar óskir, en
segist eiga babyborn dúkku.
Langar þig kannski í bmnabíl, spyr
ég Söndm Dís
Daníel lítur á mig fullur með-
aumkunar og segir að bmnabílar séu
strákadót, sem stelpur leiki sér ekki
með. Hákon segist vilja aksjónmann á
sleða með hund. María Rós segist
vilja dúkku og þá helst babyborn
dúkku, sem kann að drekka og pissa.
Eva Dögg er hins vegar ekki í
nokkrum vafa um að hún vill fá
póníhest.
Er eitthvað byrjað að skreyta heima
hjá ykkur.
„Já, já. Það er ljós í glugganum hjá
mér. Svona hringur," segir Hörður.
„Svo verður jólatré," segja allir.
„Mjög stórt.“
„Það verður bæði stórt og lítið
jólatré heima hjá mér," segir María
Rós.
„Veistu hvað fólk gerir á jólunum,“
segir Hörður.
Nei, segi ég.
„Fólk treður í sig.“
Hverju?
,Jólamat.“
Og hvað færð þú að borða á
jólunum?
„Lunda.“
Með það var tíminn búinn og
óþolinmæði farið að gæta hjá
hópnum. Bæði tilhlökkun vegna
jólanna á næsta leiti og það var líka
komið að frjálsum tíma hjá
krökkunum þar sem þau fá að velja
sjálf hvað þau hafa fyrir stafni. Ég
þakka fyrir spjallið og krakkmir
hverfa til ýmissa starfa og leikja, sumir
að leira, eða púsla, eða bara fara út að
leika sér og að reyna að láta tímann
líða fram að hátíðinni ljóss og friðar.
Dansínn stlginn á Sóla.