Fréttir - Eyjafréttir - 03.02.2000, Síða 6
6
Fréttir
Fimmtudagur 3. febrúar 2000
Dónakvöld á Fjörunni:
Tvíræð sjálfhneigð
Bjarni Tryggva hélt tónleika og
flutti spaug í sitjandi stellingum á
nýinnréttuðum veitingastaðnum
Fjörunni síðastliðinn laugardag.
Bjarni Tryggva hefur lengi, eða í
ein þrettán ár, flutt landsmönnum
sýn sína á tilveruna í formi texta og
laga og margt af því nokkuð neðan
þindar, enda var yfirskrift
kvöldsins „Dónakvöld með Bjarna
Tryggva“.
Brást Bjami ekki aðdáendum sínum
og náði bæði áheyrendum og sjálfum
sér á gott flug. Á tímabili leit þó út
fyrir að veður myndi hamla för
Eyjamanna á tónleikana, en eins og
segir á fornum bókum styttir öll él upp
um síðir. I stuttu spjalli sagði Bjami
að hann væri ekki í fyrsta sinn í
Eyjum og að margir Eyjamenn væru
gagnkunnugir textagerð hans og
flutningi. „Ég hef gert dálítið af því
að endursemja þekkta texta við lög
sem náð hafa vinsældum, en þó ekki
eingöngu, því ég frumsem mikið
sjálfur, bæði lög og texta.“
„Tvíræðni höfðar svo sterklega til
manna,“ sagði Bjami. „Sérstaklega
vegna þess að tvíræðnin gefur
mönnun tækifæri til þess að vita meira
en þeir halda og halda meira en þeir
eiga innistæðu fyrir, þetta er svona
leiftrandi náttúmsamband óskhyggju
og hroka, að þessu getur fólk svo
hlegið þegar það hugsar milli fótanna
á sér.“
Annars sagði Bjarni að hann hefði
nóg að gera þessa dagana og væri
mikið á ferðinni. „Ég flaug hingað frá
Stykkishólmi, en fer svo heim eftir
þessa dagskrá í Eyjum. Annars finnst
mér miklu betra að sitja í rútu og lesa,
og láta aðra um að rýna út um
framrúðumar og í sortann, ekki það að
ég óttist að fljúga, það er líka hægt að
lesa í flugvélum."
Hann sagði að hann væri fullbókaður
fram í apríl og að færri fengju en
vildu. „Þetta er nú fjörugasti tíminn í
þessum bransa, allir á þorrablótum og
starfsemi hvers kyns átthagafélaga
blómstrar þessa dagana. Þess á milli
treð ég svo upp á pöbbum og
sambærilegum samkomuhúsum g
hugnast lífið all bærilega, enda er ég
vakinn og sofinn í þessu meira og
minna.“
Eins og góðra performera á þessu
sviði er siður byggist svona uppákoma
nokkuð af stemmningunni í salnum
og hveming boðskapurinn fer í
áheyrendur og verður ekki annað sagt
en að Bjama sé nokkuð lagið að fá
Tónleikar Peter Máté:
Ungverskt hljómfall og
íslenskar hljóðöldur
Bjarni Tryggva útskýrir tvíræða sjálfhneigð við fádæma tvíræðar
undirtektir gesta sem fjölmenntu eftir því sem veður skánaði.
viðbrögð við flutningi sínum, enda lét
hann ekkert ósparað við að ná
áheyrendum í spjall, hann á sviðinu
og áheyrendur í salnum. Kom þetta
tvíræðninni í góðan gír og flugu
„svívirðingamar“ á milli manna með
ágætum, en þó allir ósárir að lokum
eftir því sem næst verður komist. Það
má kannski segja að fámennið í
salnum hafi jafnvel opnað enn frekar
fyrir gáttir neðanþindarsamskiptanna
og dónaskaparins, því hver og einn
fékk þeim mun persónulegri þjónustu
og sumir jafnvel framhaldsþjónustu á
meðan þöglari áheyrendur þurftu að
nota sér sjálfhneigðina, sem
blómstraði ekki síður en aðrar
hneigðir þetta kvöld.
Tékkneski píanóleikarinn Peter
Máté hélt tónleika í safnaðarheimili
Landakirkju síðastliðinn sunnudag
að viðstöddu fámenni og þess aukin
heldur góðmenni. Það var
Menningarmálanefnd Vestmanna-
eyja sem stóð fyrir tónleikunum en
nefndin hefur gert samstarfs-
samning við Félga íslenskra
tónlistarmanna með styrk frá
Menntamálaráðuneytinu um tón-
leika á landsbyggðinni. Voru þetta
fyrri tónleikar í Eyjum með þessu
sniði, en seinni tónleikarnir munu
verða síðar á árinu og þá með
öðrum listamanni.
Peter Máté er fæddur árið 1962.
Hann nam við Tónlistarakademínua í
Prag og hefur unnið til verðlauna fyrir
píanóleik sinn. Peter hefur starfað á
Islandi síðan 1990 og kennir nú við
Tóniistarskólann í Reykjavík. Hann
hefur haldið einleikstónleika, leikið
einleik með ýmsum sinfóníuhljóm-
sveitum og verið þátttakandi í ýmsum
kammertónleikum víða í Evrópu og
Bandaríkjunum.
Á efnisskrá tónleikanna voru verk
eftir ungverska tónskáldið Béla
Bartók og íslendinginn Mist
Þorkelsdóttur, sem leikin voru fyrir
hlé, en eftir hlé lék Peter verk eftir
ungverska tónskáldið, píanó-
snillinginn og kvennahjartabræðarann
Franz Liszt. Þrátt fyrir þessa miklu
ungversku síðdegisstund í safnaðar-
heimilinu fór ekkert illa á því að hafa
Mist, sem rímar og ágætlega á móti
Liszt með þessum virtúósum
tónmenntanna. Peter Máté er
feikilega tekniskur píanóleikari og
verk þau sem hann flutti talin
kröfuhörð, hvað varðar hraða og
snerpu, en hann fór líka vel með hið
blæþrigðaríka og yfirborðslitríka verk
Liszt, Gosbrunnar í Villa d’Este.
Engu að síður mjög skemmtilegir
tónleikar sem þakka ber, ekki á
hverjum degi í Eyjum sem slfk
tónlistarveisla er í þoði, leiðinlegt
samt hversu fámennt var, þrátt fyrir að
ekki kostaði eina einustu Eyjakrónu á
tónleikana. Verðugt rannsóknarefni.
Látið stelpurnar
dekra við bílinn
Á laugardaginn kemur, þann 5. febrúar mun meistaraflokkur kvenna í
knattspymu bjóða fram krafta sína við þrif á bifreiðum Eyjamanna, jafnt
utan sem innan. Kostnaður er í lágmarki, og óhætt að kalla kostakjör,
enda féll bifreið biaðamanns fyrir tilboðinu, sem felur í sér
tjöruhreinsun, þvott, bón, og fleira. í einu orði sagt dekurmeðferð í
þæsta gæðaflokki. Stelpumar munu verð í Áhaldahúsinu frá kl 10.00 á
laugardaginn og eitthvað fram eftir degi, eða í samræmi við eftirspum.
Allar tekjur af þessu framtaki renna til styrkatar meistaraflokksins
I---------------------------------------1
Sigurgeir Jónsson
Af knattleikum
Handboltamenn hafa verið í löngu fríi flestir
hveijir, þ.e. þeir sem ekki vom valdir tii að spila
í Króatíu með landsliðinu. Handbolti hefur ekki
verið spilaður í úrvalsdeild karla síðan einhvem
tíma á árinu sem leið en er nú byijaður á ný.
Landsliðið okkar fór enga frægðarför til Króa-
tíu eins og flestum mun kunnugt sem fylgjast
með handbolta. Okkar menn lentu þar í 11. sæti
af 12 mögulegum, töpuðu öllunt sínum leikjum
nema þeim síðasta. Raunar töpuðust sumir með
litlum mun en um það er jafnan ekki spurt, það
er sigur sem máli skiptir.
Sérfræðingar í boltaíþróttum hafa undanfama
daga velt því fyrir sér þvemig í ósköpunum geti
á því staðið að liðið skuli ekki hafa náð betri
árangri. Flestum ber saman um að liðið hafí
bara ekki verið betra en þetta og þarf reyndar
enga sérfræðinga til að komast að þeirri
niðurstöðu. í handbolta gilda nefnilega sömu
gmndvallarreglur og í öðrum íþróttum og
keppnum. Liðið sem tapar er venjulega lakara
en hitt sem hrósar sigri. Við því er bara ekkert
að segja. Þau lið sem Islendingar öttu kappi við
úti í Króatíu, vom einfaldlega betri og röðin varð
eftir því. Auðvitað er súrt í broti að komast ekki
áfram en við það verðum við bara að sætta
okkur. íslenskir handboltamenn eiga ekki erindi
á Ólympíuleika að þessu sinni, til þess em þeir
bara ekki nógu góðir, náðu ekki lágmörkum eins
og sagt er.
Skrifari sér enga ástæðu til þess að leggjast í
þunglyndi þrátt fyrir ófarir handboltamanna
okkar ytra. Eitt af einkennum góðra íþrótta-
manna er að kunna að taka tapi jafnt sem sigri.
Það er ekki öllum gefið en bæði landsliðs-
mennimir okkar og þjálfarinn hafa sjálfir sagt að
þeir séu bara ekki þetri en þetta. Þau ummæli
vom eitt af því fáa sem gladdi skrifara eítir þessa
Króatíuferð. Menn vom ekkert að afsaka sig
með slæmum aðbúnaði eða vondum og vilhöll-
um dómurum. „Við vomm bara ekki betri en
þetta,“ sagði fyrirliðinn og þótti skrifara vel að
orði komist. Þetta heitir að játa sig sigraða án
þess að því fylgi nokkur niðurlæging. fþrótta-
menn sem þannig hugsa hafa allt að vinna, þ.e.
að vinna að því að verða betri í sinni íþrótt.
Vonandi verða okkar menn það á næsta
stórmóti.
Það mátti skilja á þjálfara liðsins að undir-
búningur fyrir mót sem þessi væri erfiður vegna
auraleysis. Það er vandamál sem herjar á fleiri
íþróttagreinar en handbolta. Skrifari þekkir enga
íþróttagrein á Islandi sem veður f peningum.
Fótboltamenn, golfleikarar og boxarar úti í
heimi vita margir hverjir ekki aura sinna tal en
þeirra heimur er allt annar en íþróttamanna á
íslandi og verður líklega enn um sinn.
Handboltaíþróttin á nefnilega heldur undir
högg að sækja, ekki bara á Islandi heldur á
heimsvísu líka. Þessi íþrótt er ekki mikið
stunduð utan Evrópu og önnur innanhúss-
boltaíþrótt, körfuboltinn, er miklu vinsælli á
heimsvísu. Á íslandi gætir þessa líka.
Körfubolti er í sókn hér, oft á kostnað hand-
boltans. I minni byggðarlögum er ekki pláss
bæði fyrir handbolta og körfubolta, önnur hvor
íþróttin hefur betur og hin lognast út af. Það er
út af fyrir sig athugunarefni hvar handbolti er
stundaður á landinu í dag. Hann er t.d. ekki
stundaður þegar kemur suður fyrir Hafnarfjörð,
þá er körfuboltinn alls ráðandi. Þegar kemur út
fyrir Stór-Reykjavíkursvæðið er í raun aðeins
hægt að tala um tvö byggðarlög þar sem
handbolti er stundaður að einhverju marki,
Akureyri og Vestmannaeyjar. Ekki treystir
skrifari sér til að spá fyrir um þróun f
boltaíþróttum framtíðarinnar. Hitt er ljóst að
góð frammistaða okkar manna á stórmótum ytra
hefur oft ýtt undir vinsældir viðkomandi íþróttar.
Utkoman í Króatíu verður líklega ekki til að
lyfta undir handboltann hér á landi. Því miður.
Sigurg.