Fréttir - Eyjafréttir - 13.04.2000, Síða 8

8
Fréttir
Fimmtudagur 13. apn'l 2000
Ferming í Landa-
kirkju árið 1952
Jóhanna Andersen, sem fermdist í Landakirkju vorið 1952, kom með þessar myndir af fermingarbörnum í
Vestmannaeyjum þetta ár. Hún lét fylgja nöfn allra á myndunum sem gefur þeim aukið gildi.
Fréttir fengu Jóhönnu og Elías Baldvinsson til að rifja upp fermingardaginn fyrir 48 árum.
Þessi mynd er af fermingarbörnum séra Halldórs Kolbeins í Landakirkju á hvítasunnudag, 1. júní 1952.
Fremsta röð frá vinstri: Guðrún Gísladóttir Héðinshöfða, Sigríður Gísladóttir Héðinshöfða, Hanna Guðrún Ingibergsdóttir
Vegg, séra Halldór Kolbeins Ofanleiti (látinn), Guðrún Eiríksdóttir Hásteinsvegi 41 (látin), Guðný Steinsdóttir
Hásteinsvegi 58, Harpa Þorvaldsdóttir Heimagötu 25, Ásta Guðbjörg Þórarinsdóttir Háeyri.
Önnur röð frá vinstri: Elías Baldvinsson Steinholti, Helgi Helgason Heiðarvegi 20 (látinn), Guðbjartur Heijólfsson
Einlandi, Birgir Jóhannsson Sólhlíð 8, Guttormur Einarsson Kirkjuvegi 25, Esther Valdimarsdóttir Varmadal, Ásrún
Amþórsdóttir Hásteinsvegi 34, Una Elíasdóttir Varmadal, Bima Berg Bemódusdóttir Nýborg, Amdís Pálsdóttir
Heiðarvegi 44, Ema Siguijónsdóttir Hólagötu 10, Guðbrandína Sveinsína Kristinsdóttir Norðurgarði, Gréta Guðjónsdóttir
Landamótum, Ásta Sigurðardóttir Ásavegi 7.
Þriðja röð frá vinstri: Hrafn Johnsen Brekku, Haukur Guðjónsson Reykjum, Atli Örvar Brekku, Högni Jónsson
Grafarholti, Hannes Haraldsson Fagurlyst, Ástmar Ólafsson Kalmanstjöm.
Efsta röð frá vinstri: Bjami Guðmundsson Háagarði (látinn), Ólafur Sveinbjömsson Odda, Hlöðver Pálsson Þingholti,
Haukur Þorgilsson Gmnd, Kristinn Viðar Pálsson Héðinshöfða.
Þessi mynd er af fermingarbörnum séra Halldórs Kolbeins í Landakirkju á annan í hvítasunnu, mánudaginn 2. júní 1952.
Fremsta röð frá vinstri: Ólöf Svavarsdóttir Byggðarholti, Svanhvít Tryggvadóttir Raufarfelli (látin), Valgerður
Ragnarsdóttir Vesturvegi 31, Lára Kolbeins Ofanleiti, Séra Halldór Kolbeins Ofanleiti (látinn), Sjöfn Ólafsdóttir
Brautarholti (látin), Ólafía Ásmundsdóttir Hlíðarenda, Þómnn Sigurðardóttir Staðarhól.
Miðröð frá vinstri: Magnús Gíslason Hvanneyri (látinn), Runólfur Runólfsson Bræðratungu, Magnús Sigurðsson
Urðavegi 44, Kjartan Bergsteinsson Múla, Reynir Þorsteinsson Vesturhúsum, Konráð Guðmundsson Landlyst, Matthías
Guðjónsson Miðhúsum (látinn), Kolbrún Ingólfsdóttir Hólagötu 20, Kjartan Hreinn Pálsson Hvítingavegi (látinn), Jóhanna
Andersen Kiðjabergi, Jóhanna Kolbrún Jensdóttir Hlaðbæ, Júlíus Magnússon Bergi (látinn), Sigrún Júmusdóttir Skólavegi
36 (látin), Jón Ingi Steindórsson Brekastíg 6, Jóhann Andersen Sólbakka.
Efsta röð frá vinstri: Sveinn Halldórsson Kalmanstjöm, Stefán Bjöm Ólafsson Skólavegi 13, Sævar Jóhannesson London,
Viðar Óskarsson Brimhólabraut 31, Snorri Vestmann Ólafsson Boðaslóð 3, Sesar Sigmundsson Nikhól, Ingi
Engilbertsson Hólshúsi.
Með 40 stiga hita
í fermingunni
Jóhanna
Andersen var í
hópi fermingar-
barnanna 1952 og
segist muna vel
eftir fermingar-
deginum.
„Eg var fárveik,
með 40 stiga hita í
kirkjunni. Það
var flensa að
ganga og við
vorum þrjú sem
vorum með hana,
ég, Kjartan á
Múla og Lóló á
Hlíðarenda. Eg
fór svo beint upp í
rúm eftir
athöfnina og
missti af vcislunni.
Svo var altaris-
ganga daginn eftir
og ég komst ekki í
hana. Ogtil
altaris gekk ég
ekki fyrr en ég fór
með syni mínum
þegar hann
fermdist. Þáfyrst
má segja að
fermingin hafl
endanlega verið orðin lögleg.
Veislan var haldin heima á
Kiðabergi og margt um manninn
þar, öll fjölskyldan, allir bræður
pabba og þetta var mikill
mannfjöldi. En allt komst þetta
vel fyrir og á þessum árum datt
engum í hug að halda
fermingarveislu annars staðar en
heima. Þá voru ekki teknir salir á
leigu eins og nú er gert. Eg man að
afi, Danski Pétur, gaf mér hundrað
krónur sem var mikið fé og ég fékk
mikið af peningum frá öðrum líka.
Þá fékk ég perlufesti, víravirkis-
nælu og undirkjól í kassa sem var
rosalega móðins þá. Svo fékk ég úr
frá pabba og mömmu. En líklega
verður fermingardagurinn
eftirminnilegastur fyrir það að
vera með 40 stiga hita," sagði
Jóhanna Andersen.
Fékk tíu kílóa
ferðaútvarp
Jú, þessum degi
man ég vel eftir,“
segir Elías
Baldvinsson, sem
fermdist á
hvítasunnudag
1952.
„Kannski
sérstaklega vegna
þess að engu
munaði að félagi
minn og sessu-
nautur missti af
athöfninni. Þetta
var mikill foringi í
hópnum og
fyrirferðarmikill,
sópaði að honum
og gerir enn. Um
morguninn hafði
hann skroppið
með bændum með
fé út í Álsey og
taldi að hann myndi ná í
ferminguna á réttum tíma. Það
svona stóð á endum því að hann
kom hlaupandi inn rétt áður en
messan hófst, móður og másandi,
og hvíslaði því að mér að hann
hefði skroppið út í Álsey.
Ég man að mér þótti gaman að
ganga til spurninga hjá séra
Kolbcins. Hann sagði okkur oft
sögur og ég man sérstaklega eftir
einni sem er svona: „Einu sinni
var strákur sem var alltaf að
brjóta rúður. Svo kenndi ég
honum ensku og þá hætti hann að
brjóta rúður.“ Þar með var sagan
búin og enginn skildi ncitt. Það
var ekki fyrr en löngu seinna sem
ég skildi hana, þetta var dæmisaga
um hvað iðjuleysi getur haft í för
með sér og hvers virði það er að
hafa eitthvað fyrir stafni.
Það var veisla í Steinholti og ég
fékk 100 krónur í peningum sem
var stórfé enda ættin stór. Svo
fékk ég ferðaútvarpstæki sem var
líklega ein tíu kíló að þyngd enda
með stóru batteríi. Það tók ég með
mér í sveitina og man alltaf hvað
mér fannst ég vera stór karl þegar
ég hafði það með í heyskapinn og
allir karlarnir hópuðust í kringum
mig og tækið til að hlusta á veður-
fréttimar,“ segir Elías