Fréttir - Eyjafréttir - 19.04.2000, Side 6

6
Fréttir
Miðvikudagur 19. apríl 2000
Unaður margbrotinnar náttúru
Jakob Smári Erlingsson opnar sýningu
í Snótarsalnum á föstudaginn kl 16.00
Dagana 21. til 27. aprfl mun Jakob
Smári Erlingsson halda málverka-
sýningu í Snótarsalnum við Heiðar-
veg, en þetta er 6. einkasýning
Jakobs Smára í Eyjum. Jakob
Smári er sjálfmenntaður lista-
maður og segist fara sínar eigin
leiðir, en alls verður 31 mynd á
sýningunni. Jakob Smári er Vest-
mannaeyingum að góðu kunnur
fyrir vatnslitamyndir sínar og
pennateikningar en nú hefur hann
ákveðið að söðla um, því á
sýningunni mun hann sýna myndir
málaðar með akrfllitum. Þó akrfl-
liturinn sé að uppistöðu vatnslitur,
þá eru eiginleikar hans nokkuð
öðru vísi en venjulegs vatnslitar,
vegna þess að vatnslitur er gagnsær
en akrflliturinn hefur þekjandi
eiginleika.
Hvemig kviknaði áhugi þinn á
myndlistinni?
„Ég var nú hálfgerður villingur
þegar ég var yngri, og þá var mér
fengið blað og blýantur til þess að
reyna að róa mig aðeins niður og það
virkaði svona ágætlega. Þetta er
líklega kallað að ég hafi leitað að
neikvæðri athygli, en myndlistin
bjargaði mér frá því.“
Myndefni Jakobs Smára hefur
hingað til verið fuglamyndir, en nú
mun hann _ cinnig sýna landslags-
myndir. „Ég hef aldrei málað með
akrfllitum áður og eiginlega er hér
ekki um hægfara breytingu að ræða
hjá mér heldur er nánast um
stökkbreytingu að ræða.“
„Með akríllitunum næ ég miklu
meiri dýpt og meira lífi, segir Jakob
Smári. „Ég hef málað svo lengi með
vatnslitunum, svo það var mjög
spennandi að takast á við akríllitinn.
Akrílliturinn er þykkari og hefur
opnað fyrir mér nýjar leiðir. Mynd-
eíhið hefur líka breyst, því nú mála ég
meira landslag. Annars kemur
liturinn svipað út, akrflliturinn er þó
seinlegri að vinna með. Ég vinn því
meira í myndimar og ferlið verður
lengra.“
Jakob Smári segir að myndir hans
séu líflegri en áður. „Ég er að túlka
frið og þann unað sem felst í
margbrotinni náttúrunni. Það á
Jakob Smári með eina mynda
Snótarsalnum um páskahelgina.
kannski ekki bara við náttúm Eyjanna
heldur ekki síður við náttúmna uppi á
landi. Það sem maður sér hjá öðrum
hefur áhrif á mann, en ég nota samt
ímyndunaraflið til þess að vinna úr
því, en ímyndunaraflið hefur alltaf
verið til staðar hjá mér og ég hef nóg
af því.“
Jakob Smári segir því til stað-
festingar að hann muni sýna eina
mynd á sýningunni sem sýni fyrir-
huguð jarðgöng milli lands og Eyja.
„Einnig málaði ég mynd af geir-
fuglinum sem er útdauður eins og allir
vita. Sú mynd heitir Himninum
blæddi. Myndin sínir vfldngaskip
sem er að koma að skerjum, þar sem
geirfuglinn bjó kannski og segir frá
því hvemig maðurinn er að skemma
fyrir sér umhverfi sitt, með ónærgæt-
sinna sem hann ætlar að sýna í
inni umgengni við það. Ég horfi á
náttúmna eins og eitthvað sem hægt er
að lifa með. Yfirleitt velur fólk fyrstu
leiðina í fljótfæmi, sem oft getur haft
slæmar afleiðingar. Ég tel mig því
bera virðingu fyrir náttúmnni og
jafnvel meiri virðingu en stórtækir
stjómmálamenn. Þess vegna er
upplifun fegurðarinnar mjög mikil-
væg í myndum mínum.“
Jakob segir að það sé ekkert erfitt að
vera listamaður í Eyjuift. „Það koma
góðir og slæmir dagar og stundum er
maður kannski blankur, en það er
aldrei skortur á myndefni í Éyjum,
segir Jakob Smári. Eins og áður sagði
verður sýningin opnuð föstudaginn
21. apríl kl. 16.00 og lýkur fimmtu-
daginn 27. apríl. Sýningin er opin frá
kl. 13.00 til 19.00 alla dagana.
Stórtónleikar
i Feðginin Védís og Guðmundur
Hafliði Guðjónsson leika í
Landakirkju á annan í páskum
| Næst komandi mánudag, sem er annar í páskum munu feðginin Védís
| Guðmundsdóttir flautuleikari og Guðmundur H. Guðjónsson
■ organisti Landakirkju halda tónleika í kirkjunni. A efnisskrá
■ tónleikanna verða verk eftir nokkur stærstu tónskáld sögunnar. Má
, þar nefna sónötu fyrir flautu í C-dúr og sálmaforleikinn, Lofíð vorn
J drottinn eftir J.S.Bach (1685-1750); Syrinx eftir Claude Debussy, fyrir
* flautu; Etýða í a-moll eftir Fiirstenau; aria úr Semele ef G.F. Handel;
I Sicilienne eftir Maria Theresia (1759-1824); A vængjum söngsins eftir
I Felix Mendelsohn; Piece heroicue eftir Secar Franck fyrir orgel og
I Concert í D, op. 27 eftir Luigi Boccherini (1743-1805).
| Védís Guðmundsdóttir flautuleikari sagði þessa tónlistardagskrá mjög
■ fjölbreytta þar sem feðginin munu bæði leika saman og sitt í hvoru lagi.
■ „Við höfum oft spilað saman áður en þetta eru stærstu tónleikar sem við
■ höfum leikið saman á. Mér finnst þetta mjög hentug og skemmtileg
! páskadagskrá og verk úr öllum áttum við allra hæfi. En ég hef aldrei talið
J mig feimna þegar ég hef komið fram.“
Védís segir að tónleikamir leggist vel í sig, en auðvitað sé dálítill
I spenningur líka. „Ég hef aldrei leikið svona stóran konsert í einu. Hins
I vegar hef ég áður tekið þátt í tónleikum, en þessir tónleikar eru skráðir undir
| mínu nafni og þess vegna ólfldr því sem ég hef áður gert.“
| Hver eru átakamestu verkin af þessum verkum sem þú munt leika svona
■ frá sjónarhóli flautuleikarans. „Það er lfldega Bach sónatan og Boccherini
■ konsertinn. Einnig gera einleiksverkin líka miklar kröfur til hljóðfæra-
l leikarans. Hin lögin eru hins vegar léttari og meira leikandi. Hvert
[ hljóðfæri hefur sinn erfiðleikapunkt, en ef maður æfir sig og þekkir
■ hljóðfærið, þá verður þetta ekkert erfitt og allt yfirstíganlegt.“
Védís segir að það sé ntjög gaman að spila fyrir Vestmannaeyinga. „Ég
I er mjög ánægð með hversu fólk í Eyjum er ánægt með það sem ég hef verið
I að gera, enda hef ég spilað við alls kyns athafnir og uppákomur og aldrei
| staðið frammi fyrir neikvæðni þegar ég hef spilað. Þannig að ég hlakka
| mikið til, og hvet alla til þess að mæta,“ sagði Védís. Eins og áður segir
■ heijast tónleikamir kl. 17.00 annan í páskum. Aðgangseyrir er kr. 800.
I___________________________________________________________________I
ASigurgeir Jónsson ææ m m m m m ■■
§mmi^de0i Af hGlQjlhðlcll
Það vakti nokkra athygli skrifara að þeir sem
svömðu spumingu dagsins í síðustu Fréttum
sögðust allir ætla að vera heima um helgina.
Hefði sömu spumingar verið spurt í Reykjavík
er skrifari þess nokkuð viss að allmargir hefðu
ætlað sér að leggjast í ferðalög. Það er nefnilega
orðið mjög svo algengt að fólk leggist í ferðalög
um páska enda er um marga samhangandi frí-
daga að ræða. Bæði er um að ræða ferðalög
innanlands og utan en innanlands em skíða-
ferðalög einkar vinsæl.
Kannski er þar að finna skýringuna á því
hversu fáir Vestmannaeyingar hyggjast bregða
undir sig betri fætinum um páska. Vestmanna-
eyingum er nefhilega margt annað betur gefið en
að stunda skíðaíþróttina og heldur fáir héðan
sem gert hafa garðinn írægan í þeirri íþrótt. Þó er
skrifara nær að ætla að dymbilvika og
páskahelgi sé ekki á dagskrá Vestmannaeyinga
til ferðalaga af annarri ástæðu. Ekki em ýkja
mörg ár síðan þessir dagar vom almesti annatími
ársins í Eyjum. Yfirleitt datt fólki ekki í hug að
fara að taka upp á því að ferðast á miðri
vetrarvertíð og allra sist þegar von var á
páskahrotunni. Dymbilvikan var lengi vel í
Vestmannaeyjum öllu fremur tengd vertíðarafla
og verkun hans en þeim atburðum sem kristnir
menn annars staðar í heiminum tengja þeirri
viku. Hér var unnið nánast allan sólarhringinn,
átti að heita frí á föstudaginn langa og páskadag
en reyndin var oftast sú að þeir dagar styttust oft
vemlega í annan endann og þótti fáum
ámælisvert.
Og þótt nú sé veiðistopp á bátum og ekki
unnið meira í dymbilviku að fiski en aðra daga
ársins þá er eins og Vestmannaeyingum þyki
ekki við hæfi að nota þetta frí til ferðalaga. Rétt
eins og það sé enn litið óhým auga að fara á
flandur á miðri vertíð.
Eitt af því sem alltaf hefúr farið eilítið í
taugamar á skrifara, er það þegar fullorðið fólk
ætlar að fara að hafa vit fyrir öðm fullorðnu fólki
og ákveða hvað öðmm er fyrir bestu. Þetta á
ekki síst við um hegðan fólks i dymbilviku og á
páskum. Skrifari man þá tíð frá bamæsku að
ekki var talið við hæfi að böm lékju sér á
fostudaginn langa enda bar sá dagur nafn með
rentu á þeim tímum. Eins var með páskadag, þá
var hitt og þetta sem ekki mátti gera. Meira að
segja laugardagurinn fyrir páska varð svo
heilagur dagur að ekki mátti dansa á þeim degi.
Fyrir margt löngu fór skrifari á því laugardags-
kvöldi á þekktan veitingastað í Reykjavík ásamt
kunningjafólki sínu. Þar mátti fá mat og drykk
eins og hver vildi tfarn til miðnættis, þá var öllu
slálokað, en það sem vakti undmn skrifara var
að búið var að hlaða borðum og stólum á
dansgólf staðarins. Þegar spurt var hveiju það
sætti vom svörin þau að harðbannað væri að
dansa á þessu kvöldi og því væri svæðið girt af.
Nú veit skrifari ekki hver helgispjöll em í því
fólgin að dansa en eflaust em einhveijir þeirrar
skoðunar, annars hefði þetta tæplega verið
bannað. Skrifari skilur ekki heldur hver
helgispjöll em í því fólgin að renna sér á skíðum
á þessum dögum, spila golf eða taka í spil. Fyrir
nokkmm ámm kom upp vemlegur kurr meðal
sannkristinna aðila þegar Bridsfélagið stóð fyrir
keppni á föstudaginn langa. Skrifari átti langar
rökræður við nokkra þeirra aðila til að fá
skýringar á því hvað væri svo ókristilegt við það
að fletta spilum en hefúr ekki enn fengið
haldbæra skýringu á því af hverju það er verra
athæfi en t.d. að fara í fjallgöngu eða renna sér á
skíðum.
Skrifari þykist þokkalega trúaður maður og
hann fer fram á tfið til að iðka sína trú, án
íhlutunar einhverra aðila sem þykjast honum
fremri í kristilegu hugarfari. Og allra síst vill
skrifari fara að fá formúlur ffá þeim sömu
aðilum um það hvað hann megi gera og hvað
ekki í dymbilviku og á páskum. Því vill hann fá
að ráða sjálfúr.
Svo ber til um þessar mundir að sumardagurinn
fyrsti og skírdagur renna saman í eitt og gerist
ekki oft. Sem betur fer hefúr aldrei verið slík
ofúrhelgi á skírdegi að ekki megi efiia til verald-
legs gamans á þeim degi. Það var mikið lán að
mánuðurinn harpa skuli hefjast á fimmtudegi en
ekki íöstudegi. Það hefði getað orðið vond klípa
hefðu sumardagurinn fyrsti og föstudagurinn
langi runnið saman og ekki öllum þótt við hæfi
að fagna sumri á þeim degi með alls kyns
skemmtan. Sem betur fer þarf ekki að hafa
áhyggjur af því, nóg er nú samt. Gleðilega páska
og gleðilegt sumar. Sigurg.