Fréttir - Eyjafréttir - 05.10.2000, Blaðsíða 13

Fimmtudagur 5. október 2000
Fréttir
13
Foreldrafélagið á leikskólanum Kirkjugerði:
Athyglisverður fyrirlestur um
heilsueflingu í leikskólum

jpf-
ili 1
fi 1 1
|Í 1] ■
L
■fí' | 4R
-
ANNA Lea leiðir fundargesti í allan sannleikann um heilsueflingu í leikskólum. Um 30 manns sóttu
fyrirlesturinn og fékk Anna Lea góðar undirtektir gesta.
Anna Lea Björnsdóttir hélt fyrir-
lestur sl. mánudag um Heilsu-
eflingu á leikskólum. Fyrirlesturinn
var haldinn á vegum Foreldrafé-
lagsins á leikskólanum Kirkjugerði.
I fyridestri Önnu Leu kom m.a.
fram að þeir sem lifa í samfélagi hafa
áhrif á heilbrigði hvers annars. Þannig
er heilbrigt líf í raun smitandi.
Með því að stuðla meðvitað að
eigin heilbrigði höfum við áhrif á
heilbrigði náungans. Margar góðar
ábendingar komu fram og margt sem
kemur inn í heilsueflingu, t.d. að-
búnaður við vinnu, geðrækt, hollt
mataræði, hreyfing, hvfld o.s.frv. Var
fyrirlestrargestum einnig skipt niður í
hópa þar sem rætt var um hvað mætti
bæta með tilliti til heilsueflingar á leik-
skólum og einnig hvað væri jákvætt
við það sem fyrir er. En eins og Anna
Lea benti á að þá er nauðsynlegt að
skoða og meta hvað er jákvætt við það
sem unnið er því stundum erum við
ekkert of mikið að velta því fyrir
okkur og tökum því oft sem sjálf-
sögðum hlut.
Arið 1999 varð Island formlegur
þátttakandi í alþjóðlegu samstarfs-
verkefni Alþjóðaheilbrigðismála-
stofnunarinnar, Evrópuráðsins og
Evrópusambandsins. Verkefnið miðar
að því að efla vitund og áhuga kennara
og nemenda á heilsueflingu og lögð er
rík áhersla á samstarf við foreldra og
samfélag.
Anna Lea er verkefnisstjóri í
Heilsueflingu í skólum á vegum
Menntamálaráðuneytisins.
Guðrún María Þorsteinsdóttir skrifar:
Kaffi- og
menningarhús
fyrir ungt fólk
Unglingar á aldr-
inum 16-18 hafa
mikið velt því
fyrir sér hvað þeir
geta gert til að
stytta stundir sínar
um helgar, og
hvemig þeir geta
kynnst hinum
unglingunum í
bænum.
Ymislegt hefur verið reynt, s.s. að
rölta í bænum (ekki vel séð af for-
eldrum og svo er það svo svakalega
kalt yfir vetrartímann), partý í heima-
húsum (alls ekki vel séð af foreldrum,
nágrönnum né neinum öðrum nema
þátttakendum,) ásamt ýmsu öðru
miður uppbyggilegu. Nemendur
Framhaldsskólans hafa lagt sig alla
fram og gert góða hluti en aðstöðu-
leysið gerir þeim alltaf erfitt fyrir.
Fyrir skömmu heyrði greinar-
höfundur áhugaverða hugmynd,
Kaffi- og menningarhús sem ætlað er
fólki frá 16 ára aldri, það er einmitt sá
aldur sem hér um ræðir. Þessi hópur
er vaxinn upp úr „féló“ og kemst
hvorki inn á þá staði sem eru opnir um
helgar né þau böll sem haldin eru
reglulega. Unga fólkið er því í lausu
lofti félagslega. Dæmi um svona
kaffi- og menningarhús er að finna á
Isafirði (Gamla Apótekið) sem er
áfengis-, tóbaks- og vímuefnalaust og
hefur rekstur þess gengið framar
öllum vonum.
Ymis starfsemi fer fram innan
veggja hússins og er það hugmynda-
flug, sköpunargleði og framtakssemi
unga fólksins sem ræður þar ríkjum.
Gamla Apótekið er afsprengi sam-
starfs fjögurra áhugahópa og
Isafjarðarbær styður framtakið með
ráðum og dáð.
Greinarhöfundur sér fyrir sér indælt
kaffihús í hjarta bæjarins, þar sem
foreldrar og aðrir geta litið við að degi
til, fengið sér tíu dropa og spjallað og
í leiðinni litið á félagsaðstöðu ung-
mennanna. A kvöldin er svo staðurinn
opinn fyrir 16-22 ára. Dæmi um
afþreyingu er karókí, borðtennis,
billjard, útvarpsrekstur, tölvu- og
intemetaðstaða, námskeiðahöld og
fjölbreytt klúbbastarfsemi og svo
mætti lengi telja. Hægt væri að standa
fyrir uppákomum af ýmsu tagi, svo
sem grín-uppistandi, diskótekum og
jafnvel böllum ef vel tekst til. Þetta
gæti orðið fín aðstaða fyrir ungt fólk
til að eyða frístundum sínum og
þroska sinn samfélagslega þátt í
byggð okkar.
Bæjaryfirvöld og aðrir áhugasamir
geta með þátttöku sinni, í opnun kaffi-
og menningarhúss af þessu tagi, stigið
mikilvægt skref til að mæta þörfum
unga fólksins til að lifa félagslífi og
um leið haft jákvæð áhrif á viðhorf
þeirra til heimabyggðar, auk þess sem
slíkur staður yrði skemmtileg viðbót í
menningarflóruna hér.
Höfundur er neinandi við FIV
ísólfur Gylfi Pólmason skrifar:
Ekki skalt þú elsku vinur um það rausa!
Svar við grein Árna Johnsen í Fréttum 21.9. sl.
Með samlildngunni gerír Ami mjög lítið úr
starfsemi Alþingis og skýrir hún e.t.v. það
að mörgum þykir Ami ekki sérlega
þaulsetinn í þeirri stofnun. Alþingismenn
hafa þann möguleika að leggja fram
fyrirspum til ráðherra, með þeim hætti em
þingmenn að leggja fyrirspumir eða gera
athugasemdir við framkvæmdavaldið.
Aldrei þessu vant gætir ólundartóns í
grein félaga míns Ama Johnsens í
Fréttum 21. september sl. undir yfir-
skriftinni „Tvískinnungsháttur og
falsvonir“. Osjálfrátt datt mér í hug
hending úr vísu eftir Erlend heitinn frá
Gilsbakka í Vestmannaeyjum þar sem
hann segir: „Ekki skalt þú elsku vinur
um það rausa!“ Það er ekkert óeðlilegt
við það þó stjómmálamenn greini á
um málefni og hver hefur sína aðferð
og möguleika á að koma sínum sjón-
armiðum á framfæri. Það getur gerst
að stjómarþingmenn greini á um
stefnu ríkisstjómar og ég efast ekki um
að Ami hafi bak við tjöldin beitt sér
gegn útboði á siglingum Heijólfs hf.
Sú gagnrýni varð ekki opinber íyrr en
útboðið hafði farið fram og í ljós kom
að tilboð Samskipa hf. var margfalt
lægra en útboð Heijólfs hf. Fyrir þann
tíma var á hátíðastundum talað um
klæðskerasaumað tilboð Herjólfi til
handa. Eftir að útboð var opnað var
skaðinn skeður, Ámi virðist naga sig í
handarbökin og minnir á þjálfara í
knattspymu sem beitt hefur rangri
leikaðferð í úrslitaleik.
Ami talar af léttúð um aðferð mína
til þess að mótmæla tilboðinu á Al-
þingi og telur hana bamalega og hefði
ég alveg eins getað borið upp mót-
mæli mín í saumaklúbbi í Svíþjóð eins
og hann orðar það. Ég er ekki sér-
fræðingur í starfsemi saumaklúbba en
ég veit að gleðigjafinn Ámi Johnsen
hefur margoft skemmt í slíkum klúbb-
um og þekkir e.t.v. innviði þeirra.
Með samlíkingunni gerir Ámi mjög
lítið úr starfsemi Alþingis og skýrir
hún e.t.v. það að mörgum þykir Ámi
ekki sérlega þaulseúnn í þeirri stofnun.
Alþingismenn hafa þann möguleika
að leggja fram fyrirspum til ráðherra,
með þeim hætti em þingmenn að
leggja fyrirspumir eða gera athuga-
semdir við framkvæmdavaldið.
Ég lagði fram þessa fyrirspum í
nóvember sl. eftir að hafa kynnt mér
málið gaumgæfilega. Ég hitti að máli
nokkra úr stjóm Herjólfs, fram-
kvæmdastjórann Magnús Jónasson og
fleira gott fólk í Vestmannaeyjum. Á
þeim tíma var með öllu óljóst hvort
þjóðvegurinn milli lands og Eyja yrði
boðinn út eða ekki. Los var komið á
starfsmenn Heijólfs og allsendis var
óviðunandi fyrir þá að lifa í þeini
óvissu sem hafði skapast. Fyrrverandi
samgönguráðherra hafði gefið út þá
yfirlýsingu að starfsemi Herjólfs hf.
yrði ekki boðin út en ríkisstjómin
hafði hins vegar ákveðið í ágúst-
mánuði sl. að bjóða þessa starfsemi út.
Það dróst hinsvegar að ég fengi svar
við þessari fyrirspum minni og þá
upplýstist hvemig samgönguráðherra
ætlaði að standa að málum og þá gaf
hann fyrst út opinberlega, þá mikil-
vægu yfirlýsingu að alls ekki mætti
skerða þá þjónustu sem Heijólíúr
hefði veitt Vestmannaeyingum. Það
olli mér hins vegar vonbrigðum að
engir þingmenn Suðurlands tóku þátt í
þessari umræðu í þinginu.
Ég er á engan hátt að áfellast þá,
það er hveijum í sjálfsvald sett að taka
þátt í umræðum á Alþingi og í stómm
dráttum er einhugur meðal þingmanna
Suðurlands um þessar mundir altént.
Ámi hélt því fram á samráðsfundi
þingmanna og forsvarsmanna Heijólfs
og bæjarstjómar Vestmannaeyja að
ekki væri hægt að taka þátt í
umræðum um fyrirspumir, sem ég
leiðrétti og ég sé að hann hefur áttað
sig á þessum möguleika þótt formið sé
knappt eins ogkemur fram í umræddri
grein Áma. Ég er á engan hátt að
reyna að slá mig til riddara í þessu
máli. Þetta var hins vegar mín aðferð
úl að vekja athygli á þessu mikilvæga
hagsmunamáli Vestmannaeyinga og
atvinnu þess fólks sem hjá Herjólfi
hefur unnið. Ég skrifaði á þessum tíma
grein í Fréttir. í niðurlagi þeirrar
greinar segir: „Ég hef rætt þessi
útboðsmál við marga aðila og
niðurstaða mín er sú að allsendis
óþarft sé að bjóða þessar siglingar út.
Vonandi er samgönguráðherra og
ríkisstjómin að verða sömu skoðunar
og einmitt það valdi þeim drætti sem á
íyrirhuguðu útboði er.“
Hins vegar er það sérkennilegt að
þetta skuli koma svona við kaunin á
Áma. Við Ámi vinnum mikið saman í
fjárlaganefnd Alþingis. Þar fer vel á
með okkur og okkur greinir sjaldan á í
þeim störfum. Mér hefði frekar þótt
ástæða til þess að Ámi myndi fagna
því að ég skyldi taka þetta mál upp. Á
Alþingi starfa 63 þingmenn og einir
og óstuddir koma menn þar litlu fram
því stjómmál em svo sannarlega
hópvinna. Það er hins vegar lítið hægt
að gera eftir að útboð hefur farið fram.
Við verðum að bíða eftir að sérfróðir
menn hafi metið tilboðin, um það
snýst málið í dag. Stjómmálamenn
hafa enga möguleika til þess að meta
það. Því þýðir lítið að sprikla nú eins
og fiskur í neú, málið er of langt
komið.
Höfundur er alþingismaður.