Fréttir - Eyjafréttir - 06.02.2003, Síða 16

16
Fréttir
Fimmtudagur 6. febrúar 2003
Ómar Garðarsson skrifar:
Er til leið upp
úr táradalnum?
I Vestmannaeyjum býr fólk
sem flest vill vera hér og er
tilbúið til að leggja nokkuð á
sig til að svo verði. Gleggsta
dæmið um þetta eru við-
brögð Gunnlaugs Olafssonar
og Haraldar Gíslasonar
þegar þeir tóku sig til og
náðu yfirhöndinni í Vinnslu-
stöðinni sem í haust var
orðin skiptimynt á fjár-
málamarkaði. Þegar þeir
voru spurðir um ástæðuna,
svöruðu þeir blátt áfram:
-Það er ekki hægt að sjá á
eftir Vinnslustöðinni í hendur
afla sem hafa engan áhuga
á því sem hér gerist. Því hefði
fylgt óvissa um framtíð fyrir-
tækisins sem er óþolandi fyrir
Vestmannaeyjar.
Fólk vill búa í Eyjum
Reiri dæmi má nefna um fólk sem vill
leggja sína peninga í atvinnustarfsemi
hér. Þar má Gísla Val Einarsson og
Björgu Guðjónsdóttur konu hans sem
keyptu allan hótelrekstur Þórshamars
ehf., Steindór Ámason og fjölskylda
reka nú Skóbúðina, Guðmundur
Eyjólfsson og hans fjölskylda tóku við
rekstri Bókabúðarinnar í haust og
fluttu á nýjan stað og fyrir nokkrum
árum byggðu Kristján Oskarsson og
fjölskylda þijá lúxusbústaði sem hafa
vakið mikla athygli fyrir góðan
aðbúnað. Kristján er líka í samstarfi
við bræður si'na og frænda að huga að
þorskeldi og hafa þeir þegar fengið
úthlutað kvóta til verkefnisins. Áð-
komumenn keyptu gömlu Fiskiðjuna
og aðrir gerðu tilboð í íbúðarblokk
sem stendur nánast auð og vilja útbúa
hana fyrir ferðamenn. Þröstur Johnsen
hefur líka gert tilboð í blokkina en
sjálfur rekur hann VlP-íbúðahótel
sem býður ferðamönnum upp á fyrsta
flokks íbúðir í hjarta bæjarins.
Nokkrir ungir menn stofnuðu
fyrirtækið Godthaab í Nöf á síðasta ári
og þar vinna aðjafnaði 30 manns við
vinnslu á fiski. Ásmundur Friðriksson,
fiskverkandi í Kútmagakoti, flutti sig
um set og er nú kominn í fyrsta flokks
húsnæði þar sem vinna líka um 30
manns. Þá má nefna saltfiskverkunina
Hlíðardal sem Hörður Rögnvaldsson
rekur ásamt fjölskyldu sinni. Er
Hlíðardalur, sem starfað hefur í tvö til
þrjú ár, ein best búna saltfiskverkun
landsins sem selur vöru sína m.a. til
Suður-Ameríku.
Tengt Hlíðardal er fyrirtækið
Þorskur á þurru landi ehf. sem hyggur
á eldi á þorskseiðum í Vestmanna-
eyjum. Því stýrir ung Eyjakona, Eygló
Harðardóttir, sem vakið hefur athygli
fyrir góðan undirbúning og metnaðar-
fullt starf. Svo má ekki gleyma því að
B
m m £ ! ij
a a D lll **. -V.
ER leiðinlegt að vera unglingur í Vestmannaeyjum? Þetta er spurning sem við hin eldri þurfum að leggja fyrir okkur og svarið getur verið
bæði já og nei. Þetta verður spurning sem börn dagsins í dag munu spyrja sig að á morgun.
bæði ísfélag og Vinnslustöð standa vel
og rekstur þeirra er í föstum skorðum.
Opnari umræðu
Þessi upptalning ætti að gefa tilefni til
bjartsýni á framtíð Vestmannaeyja og
segja að hér ættu allir sem vildu að
hafa næga atvinnu. Því miður er það
ekki rétt og nú er atvinnuleysi meira
en hér hefur sést í mörg undanfarin ár
eðaum lóOmanns.
Þetta er mjög alvarlegt ástand sent
ekki verður unað við og bregðast
verður skjótt við. Átaksverkefni eru
góð og gild en þau eru aðeins til
skamms tíma þannig að horfa verður á
heildarmyndina, sjá hvar skórinn
kreppir að og hvað má gera. Fyrir
skömmu fengu stjórnmálamenn að
finna til tevatnsins í Fréttum. Á fundi
stéttarfélaganna í Eyjum með þing-
mönnum kjördæmisins var undir-
ritaður látinn vita að ekki væru þeir
þessu að öllu leyti sammála.
Allt var það í góðu enda væri illa
fyrir okkur komið ef ekki væri hægt
að skiptast á skoðunum án illinda eða
að menn fari í fýlu sem íslendingar
beita stundum sem vopni í mann-
legum samskiptum. Orð eru til alls
fyrst og það kom greinilega fram á
nefndum fundi að þingmenn hafa
nokkrar áhyggjur af því sem hér er að
gerast f atvinnumálum og eru tilbúnir
að leggja okkur lið. Þennan vilja
verðum við að nýta þá þrjá mánuði
sem eftir eru fram að kosningum. Þó
flestum þyki það ekki nóg væri hægt
að byggja upp grunn á þessum tíma
sem nægði til stærri og varanlegri
verkefna til lengri tíma. Þingmennimir
lýstu eftir frumkvæði heimamanna
sem er ekki alveg horfið eins og sést af
upptalningunni hér að framan.
Frumkvæði getur líka falist í opinni
umræðu um stöðu mála í Vestmanna-
eyjum og gera verður þá kröfu til
fulltrúa okkar í bæjarstjóm að þeir
verði virkir í þeirri umræðu og sjái til
þess að allt stjómkerfi bæjarins verði
galopið. Þannig gefst fólki kostur á að
fylgjast með málefnum bæjarins um
leið og komið er í veg fyrir tortryggni
og þref um keisarans skegg. Það má
t.d. spyrja sig hvort staða Þróunar-
félags Vestmannaeyja væri ekki önnur
ef spilin hefðu verið lögð á borðið frá
upphafi? Miklar væntingar vom
gerðar til þessa félags en nú virðist
ekki annað liggja fyrir en að það verði
lagt niður. Er það miður því það hafði
náð að byggja upp mikilvæg sambönd
en nú er orðsporið léttvægt orðið og
traustið ekkert. Verði félagið lagt nið-
ur, eins og allt bendir til. byrja menn á
núlli og þurfa að byggja upp á nýtt.
Hvar stöndum við?
Verði sú raunin er það eitthvað sem
verður að takast á við og þar geta allir
komið að. Við verðum að minnast
þess að öll bemm við ábyrgð á bæjar-
félaginu og ætlum við að byggja upp
virðingu Vestmannaeyja á ný er það
verkefni okkar allra. Fyrsta skrefið
gæti verið að nýta þau sambönd sem
við höfum og t.d. gæti verið athugandi
að fá Háskóla Islands og fleiri
stofnanir til að skilgreina Vestmanna-
eyjar og meta stöðu þeirra í fortíð,
nútíð og framtíð. Þar gæti orðið til
undirstaða til að byggja á til framtíöar.
í þessu sambandi má nefna að þegar
Vestfirðingum fannst sinn hlutur rýr í
byggðaáætlun sem kom út á síðasta
ári, gerðu þeir sína eigin byggða-
áætlun. Við getum sótt fleira í smiðju
Vestfirðinga sem em einstaklega dug-
legir að ota sínum tota en þeir koma
líka fram með athyglisverðar hug-
myndir. Sú nýjasta kemur frá Halldóri
Halldórssyni, bæjarstjóra á Isafirði,
sem vill virkja náttúmna og fá náttúm-
vemdarsamtök í lið með sér. Þeir, eins
og við, sitja hjá garði þegar fram-
kvæmdir heljast við Kárahnjúka-
virkjun, álbræðslu á Reyðarfirði og
stækkun álvera í Straumsvík og Hval-
firði. Hugmynd Halldórs er að nýta
verstfirska náttúm til að skapa fleiri
störf í fjórðungnum.
Þetta kemur heim við hugmyndir
Guðna Ágústssonar. landbúnaðarráð-
herra, sem segir að tækifæri Vest-
mannaeyja felist í stórkostlegri náttúm
Eyjanna. Hann útilokar heldur ekki að
gripið verði til sértækra aðgerða fyrir
Vestmannaeyjar sem er eitthvað sem
þarf að grípa á lofti.
Svo aftur sé vitnað í Vestfirði þá
hafa þeir og þingmenn þeirra verið
duglegir að verja hagsntuni tjórð-
ungsins. Hefðu þeir ömgglega ekki
setið þegjandi hjá á meðan þúsundir
tonna hefðu verið teknar af þeim og
flutt annað eins og Vestmannaeyingar
máttu þola. En þeir þögðu því straum-
urinn lá vestur.