Harmonikublaðið - 01.05.2008, Síða 18

Tengdó og H.G. sextett
með mér, þarna 8 úr kirkjukórnum. Jónas
vildi hafa harmoníku með, þó hann væri
að stjórna öllu batteríinu. Þetta gekk mjög
vel. Eftir það fer ég með þetta að Laugum,
ekki kerlingarnar, samt ekki nema eina,
það var konan mín. Þetta var kirkjukór
Hveragerðis og Kotstrandarsókna. Jónas
var Hvergerðingur, ólst þarna upp þegar
hann er að byrja á músíkinni.
Þarna var hljómsveitin Lokkar, “lóka-
Ihljómsveit”. Svo var alltaf verið að biðja
þá að lækka, þá kom í ijós að þau hljóð-
færin voru öll svona rammfölsk. Eg spil-
aði þarna með Árna föður hennar Berg-
þóru Árnadóttur, hann byrjaði snemma
að spila á gítar dansmúsik, bara með
vinnukonugripum þá og hann spilaði dá-
lítið melódískt á bassastrengi og spilaði
undir á efri strengjunum, sem var alveg
Ijómandi gott hjá karlinum. Takmarkaðist
með C dúr og a moll. Við spiluðum saman
á þessu kvöldi og Gísli Bryngeirsson úr
Vestmannaeyum með klarinett. Hann
kom úr Eyjum til að spila þetta kvöld.
Gísli var mjög seigur að spila í HG sext-
ettinum.
Eftir þetta fór ég svo að vera svona frít-
ans, eins og þeir segja, spila hér og þar í
allavega samkomum og hef haldið mig
við það eftir að ég flutti norður, hérna
með félaginu. En svo ætlaði ég að spila
með stóru htjómsveitinni þeirra fyrir
landsmótið en þá klikkaði á mér hand-
leggurinn og ég nennti því ekki heldur,
þetta var svo mikil yfirlega. En hvað karl-
inn Roland Hvamm var þolinmóður, hann
var skemmtilegur karl, þess vegna hefði
ég viljað vera með. Þetta var of erfitt.
Tveggja tíma æfing er of mikið, ég held
ekki út nema korter. Síðan hef ég bara
verið svona að spila með félagsstarfi
eldri borgara á Akureyri, stundum tekið
þátt í að spila með þeim í Hjálpræð-
ishernum en kannski ekki nogu oft þeirra
vegna. Hann er nú með þeim hann Ingi-
mar Harðarson trommuleikari. Sonur
hans, Siggi kafteinn, sem tók þátt í Xfak-
tor, datt allt of snemma út. Hann var lang
besti söngvarinn .
Þú ferð til Akureyrar 2005?
Já, var með fétaginu á Breiðumýri og
svona en ekki á landsmóti.
Þá skulum við venda okkur í annað. Hvað
finnst þér um stöðu harmoníkunnar í
dag?
Mér finnst hún mjög góð, verst hvað við
gömlu drögumst aftur úr miðað við þetta
unga fólk. Við náum ekki í það eftir að
það fór að læra.
Ég vil gjarnan geta þess líka að ég var
einu sinni að kenna á klassiskan gítar í
Vestmannaeyjum og égvona að það hafi
gefið einhvern áhuga, ég er núna að
reyna að rifja upp gítarinn, en það er erf-
itt, allt skrifað í Gdúr.
Framförin hefur verið mikil hjá þeim
ungu. Það er langt frá því að fjötdi manna
séu nokkrir spilarar. Þar eru margir kall-
aðiren fáir útvaldir.
Er meiri hluti spilara fyrir ofan eða neðan
getu ykkar Guttorms?
Þeir eru fyrir neðan held ég, það er ákaf-
lega mikið af lélegum spilurum. Þeir eru
ekki einu sinni músíkalskir.
Þá langar mig að spyrja um annað. Eru
félögin og landssambandið að gera rétta
hluti, hvað finnst þér um það?
Sko, ég held nú að þetta hafi verið frekar
jákvætt. Þau halda nú þessi landsmót og
ef þau dyttu út þá væri þetta allt búið
mikið til.
Svo er það unglingalandsmótið?
Ég lenti nú í að spila á því fyrsta í Eyja-
firði, spilaði meðan þau fengu pizzu.
Mér finnst þetta mjög gott, krakkarnir
verða virkir þegar þau eru saman, ekki
með gamlingjum.
Eiga unglingalandsmótin aðveraá hverju
ári eða annað hvert ár?
Við skulum segja ekki meira en annað
hvert ár. Til að halda þeim í gangi er gott
að halda þessu lifandi og endirinn verður
sá að þegar þau fara að troða upp koma
betri einleikarar í heildina, heldur en í
stóru félögunum, nema þeir sem eru
sprenglærðir. Þeir sem eru lélegir hafa
stundum verið dragbítar í klúbbunum á
þá betri, ef að þarf að halda hinum niðri,
þið þekkið þetta.
Ýmislegt fleira bar á góma en spólan var
á enda og spjalli því lokið.
Ritstjóri þakkar Gísla fyrir komuna og
skemmtilegt viðtal.