Fréttir - Eyjafréttir - 27.11.2008, Síða 9
Fréttir / Fimmtudagur 27. nóvember 2008
9
Og hvað ætlarðu að gera
við peningana?
Meðal efnis í afmælisriti Verðandi
eru nokkrar sögur úr safni Sigur-
geirs Jónssonar og tengjast því
þegar skipverjar, fyrr á tíð, þurftu
að ganga á fund útgerðarmanna og
biðja um peninga. Sá háttur, að
leggja reglulega inn fé á reikninga
skipverja, var ekki tekinn upp fyrr
en seint á síðustu öld. Margir úr
hópi útgerðarmanna voru lítt hrifnir
af þessu kvabbi skipverja sinna,
auk þess sem þeir vildu ævinlega fá
að vita til hvers ætti að verja
peningunum. Við birtum hér tvær
af þessum sögum.
Ertu ekki í buxum!
Utgerðarmaður einn og skipstjóri í
Eyjum þótti nokkuð grimmur við
háseta sína, ekki síst þá sem voru
óvanir. Hann var lítt hrifinn af því
þegar skipverjar hans voru að
banka upp á og biðja um aura.
Eina vertíð var með honum sem
háseti ungur sveitamaður. Hann
hugðist í næstu landlegu gera sér
glaðan dag með skipsfélögum
sínum og reiknaðist til að sú gleði
gæti kostað allt að fimmhundruð
krónum. Hann kveið því nokkuð
að þurfa að ganga á fund útgerðar-
mannsins til að fá peninga.
Skipsfélagar hans sögðu honum að
hann yrði að biðja um tvöfalda þá
upphæð sem hann þyrfti, útgerðar-
maðurinn hefði þann sið að láta
menn aldrei hafa nema helminginn
af því sem þeir báðu um. Sögðu
þeir honum að biðja um tólf-
hundruð krónur til að vera öruggur
með að fá fimmhundruðkallinn.
Nú hélt sveitamaðurinn heim til
útgerðarmannsins og barði þar að
dyrum, heldur uppburðarlítill.
Utgerðarmaðurinn kom til dyra og
ekkert sérstakt gleðibros þegar
hann sá hver þar var, grunaði sjálf-
sagt erindið.
„Hvað er þér á höndum,“ hreytti
hann út úr sér. Hásetinn stundi því
upp að sig vantaði smávegis af
peningum.
„Og hvað mikið?" sagði útgerðar-
maðurinn.
Nú hafði hugrekkið dalað svo hjá
sveitamanninum að hann kom sér
ekki til að biðja um tólfhundruð
krónur og stamaði út úr sér að sig
vantaði fimmhundruð krónur.
„Fimmhundruð krónur," endurtók
útgerðarmaðurinn. „Og hvað
ætlarðu að gera við þetta?“
Auðvitað kom ekki til greina að
fara að segja frá því að þetta fé ætti
að fara í brennivín, svo sveita-
Hvað er maðurinn að
FISKIMANNASAMBANDS ISLANDS. Halldór Guðbjörnsson, Andrés
Sigurðsson og Bergur Páll Kristinsson.
meina
Á sömu vertíð var sami skipstjóri
einhverju sinni að ræsa skipverja
sína á sjó. Á þeim árum voru ekki
allir með síma þannig að skip-
stjórinn varð að ganga milli húsa
og ræsa skipverja þannig. Nú
bjuggu allir hásetar þessa skipstjóra
í sama húsinu, enda aðkomumenn,
leigðu þar herbergi saman og var
því auðvelt um vik að ræsa þá.
Nema hvað einn þeirra tilkynnir
skipstjóranum að einn hásetanna sé
ekki á staðnum, hann hafi gist hjá
ungri stúlku sem hann átti vingott
við og sé væntanlega þar.
„Og hvað í ósköpunum er hann að
gera þar?“ spurði skipstjórinn.
Nú var þetta einkar ógáfuleg
spuming en hásetinn svaraði því til
að hann hefði líklega farið til að fá
sér einn léttan. Þá hellti skip-
stjórinn úr eyrum sér af vandlæt-
ingu og sagði síðan:
„Hvað er maðurinn eiginlega að
meina. Það er hávertíð!“
Merki skipstjóra- og stýriniannafélagið Verðandi í Vestmannaeyjum
sem má finna á minnismerki um Guðlaugssundið.
A ÞINGI FARMANNA- OG
maðurinn stundi því upp að hann
ætlaði að kaupa sér buxur.
„Buxur!“ endurtók útgerðar-
maðurinn með vandlætingarsvip.
Gaut síðan augunum niður eftir
gestinum og bætti við:
„Hva, ertu ekki í buxurn?"
A W ¥ W
>5 ¥ i 1
j Vr ■ í sjj ^ 2 f
JLj
FÉLAGAR f VERÐANDI á aðalfundi félagsins sem haldinn var í Reykjanesbæ jólin 2007.
Formenn
Verðandi
frá upphafi
I afmælisriti Verðandi sem kemur
út í tilefni 70 ára afmælisins, er
meðal annars efnis stutt æviágrip
allra þeirra er gegnt hafa for-
mennsku í félaginu. Til gamans
birtum við hér æviágrip feðganna
Kristins Pálssonar og Bergs Páls
Kristinssonar en þeir eru einu
feðgamir sem gegnt hafa for-
mennsku í Verðandi. Vissulega
hafa feðgar oftar en einu sinni
setið í stjórn félagsins en þeir
Kristinn og Bergur Páll eru þeir
einu sem verið hafa formenn.
Kristinn Pálsson.
Formaður 1959- 1961.
Kristinn fæddist í
Vestmannaeyjum 20. ágúst 1926.
Foreldrar hans voru Páll Sigur-
geir Jónasson og Þorsteina
Jóhannsdóttir í Þingholti. Krist-
inn lauk prófí frá Stýrimanna-
skólanum í Reykjavík 1948 og
stundaði sjómennsku megnið af
sinni starfsævi, lengst af sem
skipstjóri. Hann hóf útgerð 1948
með föður sínum en keypti 1956
Berg VE 44 og var hluthaft í
útgerðarfyrirtækinu Berg Hugin
hf. Eftir að Kristinn hætti á
sjónum stjórnaði hann fyrir-
tækjum sínum en tók jafnframt
að sér formennsku í Utvegs-
bændafélagi Vestmannaeyja og
Lífeyrissjóði Vestmannaeyja auk
þess sem hann var lengi í stjóm
Isfélags Vestmannaeyja. Kristinn
var kvæntur Þóru Magnúsdóttur.
Kristinn lést 4. október árið
2000.
Bergur Páll Kristinsson.
Formaður frá 2002.
Bergur Páll er fæddur í Vest-
mannaeyjum 6. janúar 1960,
sonur Kristins Pálssonar, út-
gerðarmanns og Þóru Magn-
úsdóttur, hjúkrunarfræðings.
Kristinn og Bergur Páll eru einu
feðgarnir sem verið hafa formenn
Verðandi. Bergur Páll hóf sjó-
mennsku sína árið 1975 á
Vestmannaey VE 54 og var á
skipum Bergs Hugins í 17 ár, átta
ár hjá Stíganda og síðan sjö ár
sem stýrimaður á Herjólfi. Hann
lauk 2. stigi frá Stýrimanna-
skólanum í Vestmannaeyjum árið
1980 og 3. stigi frá Stýrimanna-
skólanum í Reykjavík árið 2001.
Bergur Páll er kvæntur Huldu
Karen Róbertsdóttur, kennara.