Fréttir - Eyjafréttir - 17.12.2009, Qupperneq 21

Frcttir / Fimmtudagur 17. desember 2009
21
Öflugur hópur F.v. Sigurþór Hjörleifsson, Ingólfur Arnarsson, Guðný Björgvinsdóttir, Friðrik Sæbjörnsson, Elfa Elíasdóttir, Kristján Georgsson og Kristín og Kristmann.
Kristmann Karlsson, forstjóri Karls Kristmanns, lítur yfir farinn veg:
Tók við rekstrinum
aðeins 16 ára gamall
-Höfum verið mjög heppin með viðskiptavini. Þeir hafa verið okkur trygglyndir
og tvö fyrirtæki hafa verið með okkur frá byrjun, Bæjarsjóður og ísfélagið. Það
er líka gaman að nefna það að þessi þrjú fyrirtæki eru, eftir því sem ég best
veit, þau elstu í rekstri í Vestmannaeyjum í dag, Vestmannaeyjabær, Isfélag
Vestmannaeyja og við, segir hann m.a. í viðtali við Ómar Garðarsson
-jH Viðtal
'*» j Ómar Garðarsson
omar@eyjafrettir.is
Þó rekja megi sögu Karls
Kristmanns, umboðs- og heildver-
slunar (KK) til ársins 1931 urðu
umskipti í rekstrinum þann 18.
desember 1939 þegar gerður var
samningur við Ölgerðina Egil
Skallagrímsson. Þá tók Karl
Kristmanns við umboði fyrir
Ölgerðina sem síðan hefur verið
einn af homsteinum starfseminnar.
Þess verður minnst á morgun,
föstudag, þegar fulltrúar Ölgerðar-
innar koma til Eyja til að minnast
tímamótanna, þegar Karl Krist-
mannsson skrifaði undir samstarfs-
samninginn fyrir 70 ámm.
Eitt af elstu fyrirtækjum
landsins
KK er elsta verslunarfyrirtæki í
Vestmannaeyjum og örugglega með
þeim elstu á landinu. Það hefur
alltaf verið í eigu sömu fjölskyld-
unnar og hefur frá árinu 1961 verið
stjómað af Kristmanni, syni Karls,
hann tók við aðeins 16 ára. Segir
hann að tilgangurinn sé að skapa
sér og sínum atvinnu sem hefur
tekist og vel það. Kristmanni hefur
tekist að ávaxta pund sitt vel, hann
byrjaði með bílstjóra í hálfu starfi
en núna eru átta í fullu starfi og þó
blási á móti í augnablikinu hefur
KK aukið hlut sinn síðustu árin.
Aðeins tveir forstjórar
Karl Kristmanns, umboðs- og
heildverslun, hefur frá upphafi
verið fjölskyldufyrirtæki og for-
stjóramir hafa aðeins verið tveir,
Karl og Kristmann sonur hans sem
tók við rekstrinum aðeins 16 ára
gamall en faðir hans lést af slys-
förum þremur ámm áður. „Þetta
byrjaði allt saman með þessu,“
segir Kristmann um leið og hann
réttir blaðamanni samninginn við
Ölgerðina. Við sitjum á vistlegri
skrifstofu hans í stórhýsi fyrirtækis-
ins við Ofanleitisveg með glæsi-
legu útsýni til vesturs yfir eyjar og
sund. Þó skrifstofan sé alveg laus
við allt sem var svo áberandi í
íslenskum fyrirtækjarekstri hin
síðari ár, náði toppnum 2007, er
hún vistleg og hafi ég talið rétt em
barnabömin orðin tíu samkvæmt
myndum á einum veggnum.
Dæturnar eru þrjár, Guðrún, Betsý
og Elísa og ekki má gleyma eigin-
konunni, Kristínu Bergsdóttur, sem
staðið hefur við hlið eiginmannsins
frá árinu 1963.
Mikilvægur samningur
Við höfðum komið okkur fyrir
eftir að hafa setið í morgunkaffi
með hluta starfsfólksins þar sem
rætt var um allt milli himins og
jarðar. Við ræðum samninginn við
Ölgerðina sem var undirritaður í
Reykjavík 18. desember 1939 af
föður hans, Karli Kristmannssyni
og Tómasi Tómassyni fyrir hönd
hf. Ölgerðarinnar Egils Skalla-
grímssonar. „Ölgerðarmenn voru
yfir sig hissa þegar ég kom með
samninginn og sýndi þeim,“ segir
Kristmann sem fyrir nokkrum árum
fékk Harald heitinn Guðnason,
fyrrum bókasafnsvörð og fræði-
mann, til að kanna sögu fyrirtæk-
isins nánar og kom í ljós að
fyrirtækjarekstur fjölskyldunnar
nær lengra aftur.
„Ég er bara tólf ára þegar pabbi
deyr og þekkti ekki söguna og vissi
ekki hvenær félagið hafði verið
stofnað. Athugun Haralds leiddi í
Ijós að föðuramma mín, Jónína
Jónsdóttir, fær útgefið verslunar-
leyfi árið 1931 fyrir matsölu til
kostgangara sem hún var með í
Steinholti. Leyfið fékk hún til að
kaupa inn og þarna er í raun byrj-
unin á þessu öllu. Það er ekki að
sjá annað en að heildverslunin hafi
verið stofnuð á þessu leyfi. Ingi,
bróðir pabba, tók svo við og pabbi
af honum. Hvenær það var er ég
ekki klár á en þetta plagg er það
eina sem til er sem markar tímamót
í sögu félagsins á upphafsárunum,"
segir Kristmann og bendir á
samninginn við Ölgerðina.
„Já. Ég hef ekki gert neitt annað,"
segir Kristmann þegar hann er
spurður að því hvort hann sé upp-
alinn í fyrirtækinu.
Áfall þegar fjölskyldu-
faðirinn féll frá
„Undirbúningurinn var tveir bekkir
í Verslunarskólanum sem ég tók
utanskóla árin 1960 og 1961 þá 16
ára gamall. Eftir þessa tvo vetur var
ég kallaður til skólastjóra og var
greinilegt að einhverjir góðir vinir
pabba höfðu haft samband við hann
því hann sagði að þriðji veturinn
færi mest í upprifjun og ég gerði
best í að fara heim. Það gekk eftir
enda ekki um margt að velja, erfitt
hjá mömmu og fjölskyldunni,
fjárhagslega eftir að pabbi dó,“
segir Kristmann.
„Pabbi var nýbúinn að kaupa
Skólaveg 2 þar sem Flugfélagið var
og Ásaveg 5 þar sem við bjuggum.
Við flytjum þangað 1. október 1957
og hann deyr 19. janúar 1958, 46
ára. „Hann ætlaði að fara með
Esjunni til Reykjavíkur og lenti í
höfninni. Fannst á sunnudags-
morgni í fjörunni neðan við Tang-
ann. Var fullyrt að hann hefði aldrei
komist til skips. Hann hafði beðið í
þrjá daga eftir að komast með flugi,
en það var alltaf ófært. Á föstu-
dagskvöldinu kemur hann heim og
segir við mömmu að hann hafi
ekkert að gera til Reykjavíkur um
helgina því allt sé lokað. Þá var ball
í Samkomuhúsinu á laugardegin-
um, sennilega árshátíð og þau
ákveða að fara. Á ballinu fréttir
pabbi að strandferðaskip sé að
koma að austan. Hann ákveður að
skella sér með, eitthvað togaði í
hann en þetta varð hans hinsta för.“