Fréttir - Eyjafréttir - 21.07.2011, Page 9

Fréttir / Fimmtudagur 21. júlí 2011
9
að vera áfram hjá Wetzlar en þetta snýst auðvitað að stærstum hluta um
peninga og hvernig samningur mér býðst.
gerðan samning. En þegar ég kom
út þá var bara allt í upplausn hjá
félaginu. íþróttastjórinn og gjald-
kerinn voru báðir famir og þeir
réðu annan íþróttastjóra. Iþrótta-
stjóri sér m.a. um leikmennina og
aðstoðar þá við að koma sér fyrir.
En ég kom út og var í fjórar eða
fimm vikur á hótelherbergi, með
eins árs gamalt bam og kerlinguna
á bakinu.
Eg ætlaði að fara með köttinn
með mér og þú getur ímyndað þér
hvemig það hefði gengið. Þetta var
algjör steik og þessi snjóbolti rúll-
aði bara. Eg fór þangað út í júlí en
í október vildi ég komast burt. Við
vomm að spila fyrir framan sárafáa
áhorfendur. Sem dæmi þá voru á
opnunarleiknum gegn ríkjandi
meisturum rétt um 100 manns.
Þetta var ekkert eðlilega súrt. Það
er bara ekkert að frétta í hand-
boltanum þama í Sviss. Eg spilaði
til dæmis bikarúrslitaleik og það
var betri stemmning á IBV-
Víkingur í den. Pressan var engin,
stuðningurinn nánast enginn og
holningin á leikmönnum var ein-
hvem veginn út úr kú. Eg upplifði
þetta bara þannig að ég átti bara að
mæta, taka peninginn og fara heim.
Þarna vom tvö til þrjú lið sem gátu
eitthvað en önnur vom bara léleg.“
Nú var Björgvin Páll Gústavsson
þama á sama tíma. Var aðstaðan
eins hjá honum?
„Hann var hjá Kadetten Schaff-
hausen sem er besta liðið í Sviss
Þar voru kannski þrjú hundmð
manns á leik en aðstaðan var lík-
lega betri. Björgvin og félagar
unnu allt sem var í boði, stóðu sig
vel í Evrópukeppninni og sjálfsagt
hefur andinn verið miklu betri í
hans liði. En hjá mér var þetta eins
og að éta pappír, þetta var svo
þurrt.“
Hvemig var Sviss annars fyrir utan
handboltann?
„Landið er gífurlega fallegt og
það fór ágætlega um okkur eftir að
við fengum íbúðina. Við bjuggum í
úthverfi Zúrich og vomm tíu mín-
útur inn í miðbæinn. Svissarinn
sem slíkur virkaði hins vegar á mig
frekar þurr á manninn og lokaður."
Kári kom í júlí til Sviss en strax í
október vildi hann komast burt.
„Eg sagði bara umboðsmanninum
að byrja að leita og ég vonaðist til
að fá mig lausan án þess að nýtt
félag þyrfti að greiða fyrir mig. Eg
gerði tveggja ára samning við
Zúrich og að lokum þá reddaðist
þetta allt saman. Wetzlar kom inn í
myndina fljótlega eftir að umboðs-
maðurinn fór að þreifa fyrir sér en
hann var í viðræðum við þá,
Magdeburg, Göppingen og fleiri
félög höfðu spurst eitthvað fyrir um
mig. Eg kláraði tímabilið í Sviss
en það var svipað og fyrsta tímabil-
ið mitt með Haukum, við urðum í
öðru sæti í deildinni, töpuðum
bikarúrslitaleiknum en unnum
meistaraleikinn."
Frábær vetur í Þýska-
landi
Nú ertu búinn að vera einn vetur í
bestu handboltadeild í heimi.
Hvemig var veturinn í Þýskalandi?
„Frábær," segir Kári án þess að
hugsa sig um. „Alveg frábær.
Hörmungin var geigvænleg í Sviss
en viðsnúningurinn varð alveg 180
gráður. Wetzlar er klúbbur þar sem
menn vinna mjög fagmannlega að
öllu. Þeir eru búnir að vera 14 ár
samfleytt í þýsku úrvalsdeildinni án
þess að vinna nokkuð. Félagið
hefur alltaf verið um miðja deild og
það er bara spuming hvenær félag-
ið verður tilbúið til að eyða einni,
tveimur eða þremur milljónum evra
í að taka næsta skref enda snýst
þetta allt um peninga.“
Liðið Wetzlar er staðsett í sam-
nefndum bæ þar sem um 30 þúsund
manns búa. „Ég bý í úthverfi, Nau-
bom sem er fimm mínútur frá
miðbænum. Wetzlar er um það bil
80 kílómetra norður af Frankfurt,
sem er mjög gott þegar maður fær
gesti í heimsókn. Þetta er líka
mjög gott þegar við emm að ferðast
í leiki í deildarkeppninni því
bærinn er miðsvæðis. Ætli þetta
séu ekki ljórir til fimm leikir sem
KÁRI: -Ég gæti alveg hugsað mér
við emm að keyra lengi í rútu en
annars er þetta bara nokkuð þægi-
legt.“
Hvernig gekk ykkur svo í vetur?
„Okkur gekk bara nokkuð vel.
Þetta gengur út á að halda sér uppi
og tryggja sig sem fyrst. Við
vorum búnir að tryggja okkur í
deildinni þegar átta leikir voru eftir
og vomm komnir á gott skrið. Við
unnum m.a. Gummersbach, Göpp-
ingen, Magdeburg og gerðum jafn-
tefli við Löwen en þetta em allt
stórlið í þýska boltanum. Við
enduðum með 27 stig en hefðum
getað endað með 28. Það kom upp
hrikalegt atvik í síðasta heimaleikn-
um hjá okkur þegar einn aðdáand-
inn okkar fékk hjartaáfall og dó.
Þetta gerðist rétt áður en fyrri hálf-
leikur var búinn og hann var klár-
aður en það fór ekkert á milli mála
hvað var að gerast.
Læknir liðsins fór strax af stað en
maðurinn var úrskurðaður látinn á
staðnum. Við fómm inn í búnings-
klefa í hálfleik en svo var ekkert
byrjað aftur og leikurinn endaði
bara með jafntefli. Þetta var súrre-
alískt móment. En við enduðum
semsagt með 27 stig og allir mjög
ánægðir með það. Þrjátíu stig eða
meira fyrir þetta lið er frábært
þannig að 27 stig var mjög ásættan-
legt og mikilvægt að enda tímabilið
þannig að allir séu sáttir.“
Hvað gerðir þú langan saming við
Wetzlar?
„Ég gerði tveggja ára samning og
á því seinna árið eftir.“
Meiri tími fyrir fjöl-
skylduna
Eins og áður hefur verið komið inn
á er Kári ekki einn á ferð í atvinnu-
mennskunni. Með honum er eigin-
konan, Kristjana Ingibergsdóttir, og
eiga þau unga dóttur. Kári segir að
það geti tekið á fyrir fjölskylduna
að hann sé atvinnumaður í hand-
bolta.
„Þetta er auðvitað erfitt félags-
lega, sérstaklega fyrir konuna og ég
gæfi mikið fyrir að vera kannski
með tvö pör af Islendingum í
næsta nágrenni. Þetta er alltaf
sama rútínan, ég fer á æfingu eða í
leiki og hún sér um stelpuna okkar
og heimilið á meðan. Stelpunni
líður mjög vel, hún er á leikskóla
og finnur sig mjög vel. Svo er
kosturinn auðvitað við atvinnu-
mennskuna að við höfum góðan
tíma til að sinna Klöru. Það er
stærsta gulrótin í þessu fyrir mig,
að geta eytt góðum tíma með fjöl-
skyldunni."
Ertu búinn að ná góðum tökum á
þýskunni?
„Já, ég er orðinn svona 70% til
80% góður. Ég skil allt og get
alveg tekið þátt í spjallinu en
maður vill auðvitað verða betri.
Maður vill ekki tala eins og sex ára
krakki endalaust," sagði Kári og
brosti.
„Gamla þarf bara að drífa sig í
tungumálaskóla og þá kemur það
strax en Klara er auðvitað að alast
upp í þýsku umhverfi og er á réttu
róli með tungumálið. Maður passar
sig bara að segja ekki eitt einasta
þýskt orð við hana heima fyrir. Þar
er bara íslenskt, já takk.“
Nú eru nokkrir íslenskir leikmenn í
þýsku deildinni. Eru þið í ein-
hverju sambandi ykkar á milli?
„Ég hef verið í ágætis sambandi
við Guðjón Val, sem býr stutt frá
mér. Svo er Einar Ingi að spila
með Nordhom, einn af mínum
bestu vinum. Amór Þór Malquist
spilar með Bittenfeld og við heim-
sækjum hvor annan svolítið. Svo
var Björgvin Páll Gústavsson búinn
að kíkja við og svona. Maður er
kannski ekki í daglegum heim-
sóknum en hluti af atvinnu-
mennskunni er að vera ekki nálægt
vinum og fjölskyldu. Maður er
ekki með VKB (Vini Ketils Bónda
innsk. blaðamanns) inni hjá sér
daglega. Þeir komu reyndar í
ógleymanlega heimsókn á sínum
tíma.“
Vil spila meira með
landsliðinu
jÆfii ég hafi ekki fengið tækifærið
í Þýskalandsleiknum sem vom
síðustu leikimir fyrir HM og þá
festi ég mig í sessi. Ég hafði verið
inn og út úr hópnum, fór m.a. í
ógleymanlega ferð til Brasilíu en
var búinn að vera í B-landsliðinu í
einhver tvö til þijú ár. En tæki-
færið kom í þessum leik gegn
Þýskalandi hér heima. Ég stóð mig
vel og var tekinn með á HM. Fór á
HM og fékk ekki að spila neitt.
Spilaði kannski í 40 mínútur af
540. Af 540,“ sagði Kári til að
leggja áherslu á mál sitt en blaða-
maður veit ekki hvort hann er að
grínast eða hvort honum er alvara.
Nema hvort tveggja sé. Og það er
ekkert gnn að sitja fyrir framan
tröll eins og Kára þegar hann
verður alvarlegur í bragði. Þá
hlustar maður.
„Ég held að Ólympíuleikar séu
eitthvað sem væri gaman að upp-
lifa. Svona stórmót era bara eins
og túrnering. í riðlakeppninni er
yfirleitt ekki spilað fyrir framan
mikið af fólki. T.d. voram við að
spila í íshokkíhöll í riðlakeppninni í
Svíþjóð sem tók níu þúsund manns
í sæti en áhorfendur vora kannski í
einu af hverju tuttugu sætum.
Þegar svona mót er komið á 20.
dag og þú ert kominn á þriðja
hótelið þá er maður orðinn svolítið
þreyttur. Og á þessu móti, HM í
Svíþjóð, þá var ég í aukahlutverki
og upplifði því mótið kannski öðru-
vísi en þeir leikmenn sem era að
spila mikið."
Fannst þér þú eiga að spila meira
en þú gerðir?
„Ja, hvað get ég sagt. Guðmund-
ur Guðmundsson, landsliðsþjálfari,
er mjög íhaldssamur. Hann valdi
mig ekki í liðið og miðað við mín
tækifæri þá má gera ráð fyrir því
að honum finnist ég ekki nógu
góður og í sjálfu sér ekkert við því
að gera. Nema þá að sanna að
hann hafi rangt fyrir sér.“
Sérðufram á að geta unnið þér
sœti aftur í landsliðshópnum?
„Já, ég á frekar von á því. Ég
þarf bara að fara að dralla mér í að
spila betur í vöminni og stefni á
það í vetur. Ef ég næ því, fer að
spila „coast to coast“ þá held ég að
það yrði erfitt að ganga framhjá
mér. Sóknarleikurinn er ekki
vandamálið hjá mér því ég endaði
þriðji markahæstur í liðinu með
tæp 100 mörk sem er frábært á
fyrsta ári í þýsku úrvalsdeildinni.
Þannig að það er ekkert vandamál,
ég þarf bara að geta staðið vömina
líka.“
Fékk fyrir hjartað
„Ég var kannski ekki við dauðans
dyr en það hefði kannski orðið
þannig ef ég hefði ekki gert neitt.
Ég fékk semsagt sýkingu í kirtlana,
sem lak svo út í blóðið og smitaði
hjartað og lungun. Ég var alveg
frískur en þetta er svona leyndur
sjúkdómur sem getur orðið mjög
alvarlegur. íþróttamenn hafa verið
að detta niður dauðir úr þessu út
„Guðmundur Guðmundsson, landsliðsþjálfari, er mjög
íhaldssamur. Hann valdi mig ekki í liðið og miðað við
mín tækifæri þá má gera ráð fyrir því að honum finnist
ég ekki nógu góður og í sjálfu sér ekkert við því að gera.
Nema þá að sanna að hann hafi rangt fyrir sér.“
um allan heim. Ég veiktist á
miðvikudegi en var svo orðinn
þokkalega hress á föstudeginum.
Var reyndar með smá sting í hjart-
anu en var orðinn það hress að ég
velti því fyrir mér hvort ég ætti að
spila eða ekki. Ég gerði það sem
betur fer ekki því maður veit aldrei
hvað hefði getað gerst þá. Á laug-
ardagskvöldið fór verkurinn að
aukast þannig að ég hringdi á vakt-
ina heim því ég var líka farinn að
finna fyrir doða í vinstri hendinni.
Ég vissi hvað það þýddi, maður
var að fá hjartaáfall. Ég þorði ekki
einu sinni að fara að sofa því ég var
viss um að þá myndi ég bara ekkert
vakna aftur. Þannig að mér var
sagt að skella mér á læknavaktina
úti í Wetzlar, sem ég gerði og ég
var bara lagður inn með það sama.
Ég var settur á bráðadeild hjarta-
sjúkdóma og þar var ég í fimm
daga.
Þetta var mjög yfirþyrmandi því
mér fannst ég vera alveg hress fyrir
utan þennan verk. Ég finn ennþá
fyrir þessu í dag en þessir verkir
eiga að hverfa á hálfu ári eða svo.
Ég var mjög heppinn því ég komst
inn á virtustu hjartadeild í Þýska-
landi þar sem ég var skoðaður í bak
og fyrir og þaðan var ég útskrifaður
með heilbrigt hjarta."
Peningar ráða ekki alfar-
ið för
Hvað með framhaldið? Gœtir þú
hugsað þér að vera áfram hjá
Wetzlar eftir nœsta vetur?
„Ég gæti alveg hugsað mér að
vera áfram hjá Wetzlar en þetta
snýst auðvitað að stærstum hluta
um peninga og hvernig samningur
mér býðst."
Ertu á góðum samningi núna?
„Ég er mjög ánægður með þann
samning sem ég er með núna, já.
En ef maður spilar vel, þá vekur
maður enn meiri athygli og þá
aukast möguleikar á betri samningi.
Umboðsmaðurinn er auðvitað alltaf
að þreifa fyrir sér og við eram byrj-
aðir að semja fyrir þar næsta tíma-
bil. En þótt þetta sé vinna, þá ráða
peningamir ekki öllu því ég myndi
aldrei vilja fara til liðs þar sem ég
sé ekki fram á að fá að spila, sama
hversu góður samningurinn væri.
Þá myndi ég frekar velja aðeins
slakari kjör en spila reglulega.
Ég get ekki neitað því að draum-
urinn er að komast að hjá einhverju
af toppliðunum í deildinni. Wetzlar
hefur einmitt undanfarin ár komið
mörgum leikmönnum að hjá topp-
klúbbunum þannig að þetta er
hugsanlega stökkpallur út í eitthvað
meira. Ef ég stend mig vel næsta
vetur, þá er aldrei að vita hvað
gerist."
21:19 er hið nýja 14:2
Ekki er hœgt að sleppa því að
minnast á einvígi þitt við Látra-
prinsinn, Daða Guðjónsson, á
körfuboltavellinum við Barna-
skólann. Hvað gekk á þar?
„Þetta var ógleymanlegt. 21:19er
hið nýja 14:2 hjá okkur íslend-
ingum. Við tókum leik í frítíma í
fyrra, bara upp á grínið. Ég var
kominn í 7:3 og hann spurði hvort
hann mætti fá pásu því hann var
kannski ekki alveg í sínu besta
formi þá. Ég ætlaði auðvitað að
hamra jámið meðan það væri heitt
og sagði þvert nei. Én þá tók hann
sig bara til og raðaði niður körf-
unum yfir hausinn á mér og hann
vann mig 10:7.
Svo setti félagi okkar Andri Hugo
upp einvígi, „re-match“ þannig að
við mættum bara og spiluðum.
Þetta var mjög gaman, það mætti
fullt af fólki að horfa á og Þórir
Ólafsson var þama og spilaði NBA
stefin á hammondið. Það skemmdi
líka ekkert fyrir að ég vann. Ég
gæti trúað að þetta yrði enn stærri
skemmtun á næsta ári, með þriggja
stiga keppni, troðslukeppni og fleiri
liðum. Þetta er old school og
skemmtilegt. Glerbrot á vellinum
og svona," sagði Kári að lokum
hlæjandi.