Fréttir - Eyjafréttir - 21.07.2011, Page 11

f
Fréttir / Fimmtudagur 21. júlí 2011
11
Tryggvi Hjaltason: Fimmtudagsþruman - Sumarsaga frá 10. áratugnum:
Síðustu dagar hinnar farsíma-
og internetlausu æsku
Mín kynslóð nýtur þeirra sérstöðu
að hafa alist upp bæði fyrir og eftir
tilkomu intemets og farsíma.
Almenn farsímaeign varð ekki að
staðreynd fyrr en ég var í kringum
14 ára gamall og þegar ég segi
unglingum í dag að á þeirra aldri
var ekki hægt að nota heimasímann
á meðan einhver var á netinu er
mér vart trúað. Punkturinn er s.s. sá
að fólk á mínum aldri hefur upp-
vaxtar samanburð bæði fyrir og
eftir þessar umfangsmiklu tækni-
byltingar.
Aður en ég flutti til Bandarikjanna
í nám sá ég um þjálfun í frjálsum
íþróttum í Vestmannaeyjum. Einn
daginn spurði ég strákahóp sem ég
þjálfaði hvað þeir gerðu þegar þeir
væru ekki á æfingum eða í skóla og
varð ég hissa þegar % þeirra
sögðust eyða yfir 5 klst. að meðal-
tali á dag í tölvunni. Það virtist s.s.
vera helsta sumariðja þessa ágætu
drengja. Ég veit ekki hvort tæknin
hafi leikið þá svo grátt að þeir fóru
á mis við harðkjama útiveru eða
hvaða niðurstöðu má draga af
svona svörum en mér datt í hug til
samanburðar að rifja upp hvemig
ég og félagar mínir eyddum
sumardögum í Vestmannaeyjum
þegar við vomm svona 8-9 ára
gamlir. Þá daga sem vom síðustu
tímabil hinnar farsíma- borðtölvu-
og intemetlausu æsku, þetta var á
fyrri hluta tíunda áratugarins.
Þar sem ég bjó í austurbænum þá
var alltaf stutt að fara upp á hraun
og þar eyddi ég miklum tíma með
félögunum, t.d. í að gera leynistað
og að njósna um stelpumar í
bekknum sem vom alltaf að gera
eitthvað heimskulegt að okkar mati.
Við fómm svo reglulega upp í
Sorpu, en þetta var þegar Vest-
mannaeyingar hentu mslinu sínu í
gáma en ekki beint inn í stöð og
þar fundum við fjársjóði í
leynistaðinn eða til að taka beint
heim. Ég fann t.d. einu sinni svart-
an mslapoka fullan af Andrés-
blöðum. En sumir fjársjóðir vom
ekki velkomnir eins og þegar ég
dró skrifborðsstól heim handa
mömmu sem var „bara smá rifinn".
Leynistaðurinn okkar tók smám
saman á sig glæsilega mynd en
hann var í u.þ.b. 200 m fjarlægð frá
Sorpu og þangað drógum við hús-
gögn, spegla, heimatilbúin vopn og
annað góðgæti og ræddum svo
málefni líðandi stundar eins og
hvort Turtles gæti unnið Spiderman
eða af hverju allar stelpur væm
svona vitlausar. Það var svo mikill
sorgardagur í mínu lífi þegar
leynistaðurinn var hreinsaður í
burtu á einu bretti í einhverju sem
var kallað hinn árlegi hreinsunar-
dagur.
Eg eyddi svo iðulega 2-3 klst. á
dag í sundi og var þá helsta iðjan
að slást við Kolla. Síðan var býttað
körfuboltamyndum og ég reyndi að
sannfæra fólk um að Charles
Barkley væri betri en Michael
Jordan, málstaður sem var mjög
erfiður og ég er ekki einu sinni viss
um að ég hafi virkilega trúað á, en
ekki gat ég haldið með sama körfu-
boltakappa og Trausti bróðir! Að
lokum má ekki gleyma að minnast
á hverfaleikina á kvöldin.
Skipulag hverfaleikjanna var mjög
einfalt: í mínu hverfi, ef það var
gott veður, þá hittust allir frá 6-16
ára á spítalalóðinni (sem í dag
hefur verið fómað fyrir brekku með
staurum 0 eða á leikskólanum Sóla
eftir kvöldmat og það var farið í
leiki sem elstu krakkamir skipu-
lögðu eins og hring og punkt, sto
eða jafnvel hafnabolta. Þá var það
eina sem við „litlu krakkamir"
gátum gert til að verða ekki undir
að setja alltaf 100% metnað í allt
enda kom maður alltaf löðrandi
sveittur heim og ég er ekki frá því
að þama hafi að nokkm leyti
mótast einhverjir vöðvar og þol
sem ég gat seinna meir nýtt í
frjálsar íþróttir.
Niðurstaða: endurvekjum hverfa-
leikina og takmörkum tölvunotkun-
ina.
Kappakveðja
Tryggvi Hjaltason
Hlynur Guðlaugsson skrifar:
Hvað varð um lundann? - Glöggt er
gests augað
Kæm Vestmannaeyingar. Mig lang-
ar að kynna mig en ég heiti Hlynur
Guðlaugsson og er sonur Guðlaugs
prentara, sem oft er kenndur við
hljómsveitina Loga og Bimu
Olafsdóttur frá Hjálmholti, stund-
um kennd við apótekið.
Þessa setningu hef ég oft þurft að
segja þegar fólk spyr mig hverra
manna ég sé. Ég telst til brottfluttra
Vestmannaeyinga þó svo ég hafi
ekki búið nema rétt fyrstu ár æv-
innar í Eyjum. En í vegabréfinu
mínu stendur að fæðingarstaður
minn sé Vestmannaeyjar og því
fylgir ákveðinn kaleikur, heiður og
ábyrgð.
Astæðan fyrir þessum greinar-
skrifum mínum er Þjóðhátíð
Vestmannaeyja en mikil umræða
hefur farið fram í fjölmiðlum og í
orðum á milli fólks um þessa
frábæm hátíð sem skipar stóran
sess í hjörtum okkar margra.
Þegar hið nýja þjóðhátíðarlag Páls
Óskars var gert opinbert held ég að
margir hafi spurt sig hvar þessi
hátíð sé stödd og hvert hún sé að
fara? Um lagið sem slíkt hef ég
ekkert slæmt að segja, né um lista-
manninn sjálfan sem ég tel vera
frábæran. En ég spyr mig hins veg-
ar um vettvanginn sem þetta lag á
að þjóna og út frá því ákvað ég að
setjast niður og skrifa nokkur orð.
Fyrir mörgum er Þjóðhátíð Vest-
mannaeyja órjúfanlegur þáttur af
tilvemnni. Rómatíkin sem hefur
fylgt þjóðhátíð er hægt og rólega að
hverfa fyrir poppmenningu og
vömmerkjavæðingu stórfyrirtækja á
kostnað hefða og gamalla siða í
Dalnum. Eyjamenn em höfðingjar
heim að sækja, en að mínu áliti
þarf að staldra aðeins við. Ég og
margir deila þeirri skoðun að þjóð-
hátíð sé að verða meira fyrir að-
komufólk en sjálfa Vestmannaey-
inga.
Sjálfur hef ég sótt ófáar þjóðhá-
tíðir. Bæði sem bam og sem full-
orðinn einstaklingur og fundist
þetta vera toppurinn á hveiju sumri.
Sjálfur er ég ekki á móti breyting-
um, og þróun svo það sé á hreinu.
Það þarf hins vegar að vanda til
verks og muna, að hafa þessa hátíð
í hjarta, ekki í formi auglýsinga-
gróða og gosdrykkjamerkja sem
lýsa upp brekkumar í dalnum. Ég
bíð bara eftir að götur hvítu tjald-
anna verði nefndar í höfuðið á gos-
drykkjum eða snakki. Hver vill
tjalda á Pepsíbraut eða í Doritos-
sundi? Fólk hefur einnig haft það á
orði að goslokahátíðin sé að fara í
sama farið en tökum þá umræðu
seinna.
Með tilkomu Landeyjahafnar hafa
Vestmannaeyjar opnast sem nýr
möguleiki fyrir innlenda og erlenda
ferðamenn. Þama hafa skapast
tækifæri fyrir fólk í Eyjum til að
skapa sér góðar tekjur og gæfuríka
búsetu. Fasteignamarkaðurinn í
Eyjum ber keim af bóluhagkerfi
sem allt landið fann fyrir á sínum
tíma. Þetta er fylgifiskur ört
stækkandi hagkerfis í Eyjum sem
kallar á yfirvegaðar ákvarðanir af
hálfu þeirra sem fara með stjóm í
bænum og bendi ég þá helst á
umræðumar um skipulag á Löngu-
lág sem farið hafa fram. Vest-
mannaeyjar hafa þann ótrúlega
möguleika, í því ástandi sem ríkir í
dag, að verða einn besti besti staður
á Islandi til að búa á ef rétt er
haldið á spilunum.
Sama á við um þjóðhátíðina.
Sjálfum finnst mér ekkert að því að
vera nett þjóðemissinnaður Vest-
mannaeyingur. Sérstaðan felst í
þeim stað sem Vestmannaeyjar eru
og í fólkinu sem þar býr. Þjóðhátíð
er skemmtileg vegna þess að
Eyjamenn gera hana skemmtilega
og þetta get ég sagt hlutlaust og
refjalaust því að hluta til er ég
sjálfur AKP. Hinvegar er ég alinn
upp við gildi, hefðir og sögur
Eyjanna í gegnum foreldra mína,
afa og ömmu og tel mig vera
mikinn Eyjamann þrátt fyrir hafa
lítinn tíma á eyjunni fögm.
Að endingu vil ég þakka öllum
Vestmannaeyjingum fyrir að vera
frábærir hver á sinn hátt og hlakka
ég til að sjá ykkur í Dalnum.
Munum að hafa Þjóðhátíð á vest-
manneyskum gildum sem allir geta
notið. Stöndum ekki í þeim spomm
eftir nokkur ár og spyrjum, „hvað
varð um lundann"?
Hlynur Guðlaugsson, sonur Lauga
og Bimu.
MÆTTIR í Dalinn. Það þarf mörg handtökin til að j»era ajlt klárt í Herjólfsdal fyrir þjóðhátíð. Hér eru þeir
mættir, Hannes varaformaður knattspyrnuráðs, Oskar Öm formaður og Tryggvi Már, framkvæmdastjóri
ÍBV-íþróttafélags.
Með rólegra móti hjá
lögreglunni:
Eitthvað
um pústra
Vikan var með rólegra móti hjá
lögreglu þrátt fyrir töluverðan
fólksíjölda í bænum í vikunni.
Eitthvað var um pústra við
skemmtistaði bæjarins um helg-
ina en engar kærur liggja íyrir.
Þá þurfti lögreglan að sinna
hinum ýmsu verkefnum er varðar
ölvunarástand fólks í tengslum
við skemmtanahald helgarinnar.
Stal hjóli
úr kjallara
íslands-
banka
Einn þjófnaður var tilkynntur
lögreglu í vikunni sem leið en um
er að ræða þjófnað á reiðhjóli úr
geymslu í kjallara húsi fslands-
banka.
Er talið að þjófnaðurinn hafi átt
sér stað að kvöldi 10. júlí eða
aðfaranótt 11. júlí sl. Um er að
ræða Mongoose fjallahjól og eru
þeir sem einhverjar upplýsingar
um hvar hjólið gæti verið niður-
komið vinsamlegast beðnir um að
hafa samband við lögreglu.
Eitt skemmdarverk var tilkynnt
lögreglu í liðinni viku. Um var að
ræða rúðubrot í Bamaskóla Vest-
mannaeyja sem átti sér stað að
morgni 17. júlí sl. Ekki er vitað
hver þama var að verki.
Óku á og
stungu af
Þrjú umferðaróhöpp vom tilkynnt
til lögreglu í sl. viku og var í
tveimur tilvikum ekki tilkynnt
um óhappið. í fyrra tilvikinu var
ekið utan í bifreið sem stóð á
Vesturvegi og er talið að óhappið
hafi átt sér stað 12. eða 13. júlí sl.
í síðara tilvikinu átti tilvikið sér
stað þann 17. júlí sl. en þá var
ekið utan í bifreið sem var lagt
var á Hetjólfsgötu.
Þriðja umferðaróhappið sem
tilkynnt var í vikunni átti sér stað
þann 16. júlí sl. á Strandvegi en
þama hafði ökumaður bifreiðar
sem ekið var austur Strandveg
misst stjóm á akstrinum á gatna-
mótum Hlíðarvegar og Strand-
vegar með þeim afleiðingum að
bifreiðin hafnaði á ljósastaur.
Bifreiðin var óökufær eftir
áreksturinn. Ökumaður og far-
þegi í bifreiðinni kvörtuðu báðir
yfir eymslum í baki eftir árekst-
urinn.
Þrír fengu sekt fyrir brot á
umferðarlögum í vikunni sem
leið, en um er að ræða ólöglega
lagningu ökutækis og notkun
farsíma án handfrjáls búnaðar í
akstri.