Fréttablaðið - 11.02.2014, Qupperneq 24

11. FEBRÚAR 2014 ÞRIÐJUDAGUR8 ● 112 Ekki hika - hringdu til öryggis
● ATRIÐI SEM ÁVALLT
SKAL HAFA Í HUGA
Björgunarsveitarfólk er einn
af þeim hópum sem ferðast
mikið um fjöll og firnindi sumar
sem vetur og því mörg góð
ráð til þar á bæ. Jón Svanberg
Hjartarson er framkvæmdastjóri
Slysavarnafélagsins Lands-
bjargar.
„Við leggjum mikið upp úr
því að þjálfa okkar fólk vel svo
það sé hæft til að mæta þeim
aðstæðum sem blasa við í erfið-
um útköllum að vetrarlagi. Eitt
það mikilvægasta er að kanna
veðurspá en ekki síður hvernig
snjóalög hafa þróast síðustu
daga. Snjóflóðahætta er ætíð
til staðar til fjalla að vetrarlagi
og hvernig snjóað hefur gefur
okkur vísbendingar um hana,“
segir Jón.
Ferðaáætlun á alltaf að gera
en einnig á alltaf að vera með
nauðsynlegan öryggisbúnað.
„Til fjalla að vetrarlagi á alltaf að
vera með hina heilögu þrenn-
ingu, það er snjóflóðaýli, snjó-
flóðastöng og skóflu. GPS-tæki,
einhvers konar fjarskiptatæki og
landakort á einnig að hafa með.“
Jón bendir á að sé fólk á ferð
um svæði þar sem farsímasam-
band er lítið sé skynsamlegt að
vera með talstöð, Spot-tæki eða
neyðarsendi svo hægt sé að
kalla eftir aðstoð komi eitthvað
fyrir. „Við leigjum neyðarsenda
gegn vægu gjaldi fyrir þá sem
ekki eiga slíkt og er sú þjónusta
töluvert nýtt.“
Ferðalög um fjalllendi að
vetrarlagi hafa aukist mikið og
segir Jón það af hinu góða.
„Það er fátt betra en að njóta
íslenskrar náttúru, hvort sem
er að sumri eða vetri. En til
þess þarf ákveðna reynslu og
þekkingu. Hægt er að sækja
námskeið, til dæmis hjá félaginu
eða hinum ýmsu ferðaklúbbum.
Einnig hafa skotið upp kollinum
gönguhópar og það er ætíð
styrkur að vera í hóp, sérstak-
lega ef reynslan er lítil. En þá
má einnig fara í skipulagðar
ferðir með ferðaþjónustuaðilum.
Þá veita þaulvanir fjallamenn
leiðsögn sem eykur vissulega
öryggið heilmikið,“ segir Jón
Svanberg.
● ÞETTA Á ALLTAF AÐ VERA Í BÍLNUM
Veðrið setur oft strik í reikninginn þegar ferðast er utan þéttbýlis að vetri til. Því ættum við að
venja okkur á að hafa alltaf ákveðinn búnað í bílnum, ekki síst ef börn eru með í för.
Í fyrsta lagi þarf að hafa hlaðinn farsíma og bílahleðslutæki í bílnum. Á vegum með lítið
eða ekkert farsímasamband á að nota brauðmolatakkann, þann græna í 112-appinu. Þannig
er hægt að sjá síðustu staðsetningu og auðvelt að senda aðstoð þegar fólk fer að lengja eftir
ferðalöngum.
Alltaf á að vera nægilegt eldsneyti á bílnum þegar farið er út á þjóðvegi svo hægt sé að hafa
hann í gangi. Hafið teppi eða svefnpoka og einnig nokkra kexpakka eða annað nasl komi til
þess að þið þurfið að bíða í einhvern tíma. Hlý föt, þar með talin húfa og vettlingar, eru algert
skilyrði því þó ekki eigi að ganga þarf stundum að fara út og moka frá útblæstri bílsins. Skófla
þarf því að vera með í för og auðvitað viðvörunarþríhyrningur. Skynsamlegt er einnig að hafa
ætíð kveikt á hasard-ljósum svo aðrir bílar og ruðningstæki sjái bílinn vel. Að síðustu er gott að
vera með afþreyingarefni fyrir þau yngri til að stytta þeim stundir þurfi að bíða eftir aðstoð.