Bæjarins besta - 04.12.2008, Page 10

FIMMTUDAGUR 4. DESEMBER 200810
„Auðvitað fékk ég alls konar stimpil á mig. Þegar ég var ungur fyrir vestan fékk ég
líka á mig stimpil fyrir að vera dömulegur og hommalegur og allt sem því fylgir. Ég
get alveg viðurkennt að ég var kannski svolítið „kvenlegur“ ef hægt er að skilgreina
orðið kvenlegur, og snyrtilegur, ég reyndi að klæða mig snyrtilega, og ég var í dansi
sem kannski hentaði ekki karlmönnum og þá sérstaklega ekki í sjávarplássi úti á landi.“
Við erum tveir ákaflega hressir og ham-
ingjusamir samkynhneigðir karlmenn
Guðbergur Þór Garðarsson er betur þekkt-
ur sem Beggi, en þó fyrst og fremst í sam-
henginu Beggi og Pacas. Hann er fæddur á
Ísafirði og uppalinn vestra en fluttist suður á
unglingsaldri. Hann festi ungur ráð sitt að
hefðbundnum hætti, kvæntist og bjó í hjóna-
bandi í aldarfjórðung og eignaðist fjögur
börn. Þau hjónin skildu fyrir liðlega hálfum
áratug. Beggi gerðist samkynhneigður, eins
og hann kemst að orði, og tók saman við
mann frá Brasilíu, Inácio Pacas da Silva
Filho, sem venjulega er kallaður Pacas. Þeir
sambýlismennirnir urðu þjóðkunnir þegar
þeir voru meðal þátttakenda í þáttaröðinni
Hæðinni á Stöð 2 og unnu keppnina sem þar
var háð. Undanfarið hafa þeir verið á ferð og
flugi að halda fyrirlestra um lífið og tilver-
una og boða kærleikann. Eins hafa þeir farið
í heimsóknir í skóla og rætt um samkyn-
hneigð og fordóma. Beggi tók vel í símaspjall
um hann sjálfan og æviferilinn og umbreyt-
inguna sem varð í lífi hans og afstöðuna til
lífsins.
„Ég er uppalinn á Ísafirði
meira og minna en tengist
Flateyri líka. Faðir minn heitir
Garðar Ingvar Sigurgeirsson
frá Ísafirði og móðir mín Birna
Jónsdóttir frá Flateyri. Ég
gekk í barnaskóla og gagn-
fræðaskóla fyrir vestan en eftir
það fór ég suður.
Um uppvöxtinn á Ísafirði
vil ég segja það, að ég er Guði
þakklátur fyrir að hafa fengið
að alast þar upp. Ísafjörður er
mér hjartkær. Mér þykir af-
skaplega vænt um barnæsku
mína og uppvöxt á Ísafirði.
Það fylgir því eitthvert öryggi
að alast upp á svona litlum
stað. Ég var á skíðum og alls
konar íþróttum eins og geng-
ur, og líka dansi. Ég er svona
félagsleg týpa.
Þetta var mjög skemmti-
legur tími. Ég er þeirrar skoð-
unar að mér líði svona vel í
dag vegna þess að ég fékk svo
góðan uppvöxt á Ísafirði sem
barn. Ég á frábæra foreldra
sem gáfu mér heilbrigt og fall-
egt uppeldi, átti góða fjöl-
skyldu sem hugsaði vel um
okkur systkinin öll – ég á einn
bróður og tvær systur. Ég segi
við börnin mín, að ég hefði
viljað að þau hefðu alist upp í
svona öruggu samfélagi eins
og á Ísafirði.
Ég á enn í dag mikið af
kærum vinum að vestan. Núna
er flest mitt fólk farið suður,
bæði foreldrar mínir og miklu
fleiri, og þess vegna er ég ekki
eins duglegur að heimsækja
Vestfirðina og heimaslóðirnar
og ég var áður.“
Kvæntist góðri konu
„Þegar ég fór í burtu frá
Ísafirði og fluttist til Hafnar-
fjarðar var ég fimmtán ára
gamall. Helsta ástæðan fyrir
því að ég fór suður var til þess
að læra mína grein, matreiðsl-
una, og læra meira kringum
dansinn. Ég er matreiðslu-
maður að mennt og eins hef
ég stundað dansnám og er
dansari og danskennari. Ég
var að kenna jassballett í mörg
ár.
Upp úr því að ég fluttist
suður kynntist ég minni konu
sem ég giftist síðan. Hún er úr
Hafnarfirði, afskaplega góð
og vel gerð kona. Við vorum
gift í 25 ár og eigum saman
fjögur börn og tvö barnabörn.“
Pacas
„Í dag er ég samkynhneigð-
ur. Ég skildi við mína konu
og tók síðan saman við karl-
mann. Við erum tveir ákaflega
hressir og hamingjusamir
samkynhneigðir karlmenn.
Sambýlismaður minn heitir
Inácio Pacas da Silva Filho,
kallaður Pacas. Hann kemur
alla leið frá Brasilíu og hefur
búið hér á Íslandi í sextán ár.
Hann er matreiðslumaður eins
og ég og listmálari líka. Hann
á tvær fallegar og yndislegar
dætur í Brasilíu, Ishany átján
ára sem er að læra til dýra-
læknis og Mohiny nítján ára
sem er að læra ferðamála-
fræði. Við reynum að heim-
sækja þær svona annað hvert
ár. Svo er það draumurinn
núna og miklar líkur á því að
þær komi hingað til Íslands
um jólin, að minnsta kosti
önnur þeirra. Fjarlægðin er
mikil og þetta er heilmikið
mál. Þó að Brasilía sé stór, þá
er það ekkert sjálfgefið að
krakkar fari upp í flugvél og
alla leið til Íslands.“
Barnalán
„Mín börn eru hins vegar
fjögur. Elstur er 26 ára gamall
sonur, Björn Ingvar tölvu-
fræðingur. Hann var einmitt
að verða pabbi í síðasta mán-
uði þegar hann eignaðist lítinn
dreng. Næstelst er 24 ára göm-
ul stúlka, Birna Dögg snyrti-
fræðingur, sem er í námi í
fótaðgerðarfræði í Danmörku,
og hún á fimm ára gamla
stúlku, Þórdísi Birtu. Síðan á
ég 16 ára gamla stúlku, Alex-
öndru Mjöll, sem er í Mennta-
skólanum við Hamrahlíð og í
Listdansskólanum og er mikil
ballerína. Og loks á ég 9 ára
gamlan son, Róbert Mána.
Börnin okkar eru demantarnir
okkar.“
Í ýmsum þáttum
í sjónvarpi
– Hvernig kom það til að
þið fóruð í sjónvarp?
„Ég er nú þannig gerður, að
ef að ég get látið einu hjarta
líða eitthvað betur, þá skiptir
það mig ekki máli hvort ég
kem fram í sjónvarpi eða ekki.
Hins vegar var ég beðinn um
að koma fram í þætti á Stöð 2
sem heitir Örlagadagurinn
þinn og síðan hef ég verið í
Sjálfstæðu fólki og Íslandi í
dag og einhverju fleiru.
Síðast vorum við Pacas í
raunveruleikaþætti sem heitir
Hæðin. Hann var þannig að
það voru þrjú pör sem að
kepptust um að innrétta þrjú
hús frá A til Ö. Það voru 509
pör sem sóttu um að fá að
keppa en aðeins þrjú pör voru
valin.
Ég vil taka fram að við
Pacas sóttum ekki um að taka
þátt í þessum leik heldur var
leitað til okkar með það. Við
þurftum samt að fara í gegnum
próf eða prufu og urðum svo
heppnir að skora hæst í þeirri
prufu svo að ekki varð aftur
snúið, sem betur fer, því að
við unnum síðan þessa keppni
og vorum svo heppnir að fá
yfir 60% atkvæða.“
„Út úr skápnum“
– Eftir að hafa verið í „hefð-
bundnu“ hjónabandi í aldar-
fjórðung og kominn með stóra
fjölskyldu, var ekki erfitt að
koma út úr skápnum, eins og
kallað er?
„Orðalagið „að koma út úr
skápnum“ hentar mér kannski
einhvern veginn ekki fyrir
þessar breytingar. Við vitum
að þegar ungt fólk byrjar að
búa, þá yfirleitt flytur það í
blokk, skáparnir í blokkunum
eru alltaf að bila og þá þarf að
fara inn í skápana og laga lam-
irnar og út aftur – ég horfi
með húmor á það.
En auðvitað var þetta af-
skaplega erfitt. Að eiga fjögur
börn, eiga stórfjölskyldu. Ég
vil taka fram að þá var ég
skilinn, ég var einstæður faðir
á þeim tíma þegar ég lendi í
– segir Guðbergur Þór Garðarsson frá Ísafirði, betur þekktur sem Beggi